Melisande Stokes, ekspertka od lingwistyki i języków, spotyka na korytarzu Uniwersytetu Harvarda Tristana Lyonsa, pracownika wojskowego wywiadu – i rozpoczyna się ciąg zdarzeń, które odmieniają tak ich życie, jak losy całego świata. Młody człowiek z zakonspirowanej rządowej agencji zwraca się do Mel, szeregowej pracownicy naukowej, z niewiarygodną ofertą. Warunek jest jeden: musi przysiąc, że zachowa to tajemnicy, w zamian otrzymując bardzo godziwe wynagrodzenie.
Tristan chce, by Mel przetłumaczyła pewne bardzo stare dokumenty. Jeśli są autentyczne, ich znaczenie jest niemal rewolucyjne: dowodzą, że magia naprawdę istniała i była praktykowana od stuleci, a dopiero przybycie Oświecenia i rewolucji przemysłowej osłabiło jej moc i naraziło na zagładę jej adeptów. W roku 1851, w czasie Wielkiej Wystawy w londyńskim Kryształowym Pałacu, będącej świętem techniki i nowoczesności, magia przestała działać całkowicie. Coś we współczesnym świecie „zagłusza” używane przez magię „fale” i Tristan musi się dowiedzieć, co to takiego.
Powstaje więc Departament Od Diachronicznych Operacji – DODO – i rusza do pierwszej misji, której celem jest skonstruowanie urządzenia przywracającego magię światu, a potem posłanie w przeszłość Agentów Diachronicznych, aby udaremnili zagładę magii…. jednocześnie zmieniając odrobinę historię świata. Jednakże doskonaląc tę naukę i technologię, Tristan i jego rozrastająca się organizacja ignorują zdradziecki i nieprzewidywalny czynnik – ludzką naturę.
Stosunkowo niewielu graczy kojarzy produkcję o tytule
Arcanum: Of Steamworks and Magick Obscura, która całkiem zręcznie przeciwstawiała sobie magię i technologię. Napięcie to jest obecne również w łonie literatury fantastycznej, bardzo często wszak dzielonej na fantasy i science fiction. Trzeba więc było umysłu i pióra tak niebanalnego twórcy jak
Neal Stephenson (choć tym razem tworzącego w komitywie, bodaj po raz pierwszy), by próbować ożenić te dwa światy.
Przedmiotowa książka traktuje bowiem o śmierci magii jako takiej i próbie jej przywrócenia do życia w XXI wieku, wszystko to zaś z odwołaniem się do rozkosznej i nęcącej nieintuicyjności mechaniki kwantowej, jak też atmosfery spisków i konspiracji rządowych tajnych agencji.
Autorzy zabierają więc czytelnika w podróż po świecie historii nauki, choć w tym przypadku w mniejszym stopniu skupiając się na „twardych” dyscyplinach, w większym zaś odwołując się do ustaleń dziedzin socjologicznych, antropologicznych i ogólnie odkryć „nauczycielki życia”. Trochę można żałować, iż żywymi barwami odmalowano wyłącznie purytańskie Cambridge pod Bostonem, Konstantynopol tuż przed IV krucjatą oraz późnoelżbietański Londyn, gdyż zaiste trudno nie zachwycać się ich fascynującym odmalowaniem.
Miłośnicy prozy
Stephensona poczuliby się rozczarowani, gdyby nie zetknęli się z jego specyficznym, nieco przemądrzałym, ale też wyrafinowanie odświeżającym poczuciem humoru i w przypadku
„Wzlotu i upadku D.O.D.O.” takiego zawodu oni nie zaznają. Mimo wielu doświadczeń i pewnego intelektualnego „uzbrojenia” przeciwko typowym chwytom parokrotnie dałem się „przyłapać” niepowstrzymanym wybuchom śmiechu.
„Wzlot i upadek D.O.D.O.” jest tym, co tygrysy rozmiłowane w
„Cryptonomiconie” lubią najbardziej. Jest to pozycja znacząco lżejsza niż
„7EW”, o
„Peanatemie” nie wspominając, zarazem zaś znacznie mniej grafomańska niż
„Reamde”. Można się spierać, czy aby nie jest to literackie wydarzenie roku (na gruncie fantastyki), lecz jest to z pewnością odświeżające uczta gwarantująca szereg doznań w atrakcyjnej oprawie.
|
| Autor: Klemens
|
|
|
|
|
Tytuł :
