Won-Pyung Sohn - Almond

Informacje o ksiÄ Ĺźce Tytuł: Almond (아몬드) Autor: Won-Pyung Sohn (손원평) Ilość stron: 224 Wydawnictwo: Mova Rok wydania: 2021 Cena: 39,90 PLN Autor recenzji: Piotr „Klemens” Kociubiński Data recenzji: 2022-02-21 Ocena: 75/100

Spotykają się dwa potwory. Jednym z nich jestem ja.

Yunjae od urodzenia nie przejawia Ĺźadnych emocji. Cierpi na aleksytymię – zaburzenie, ktĂłre utrudnia odczuwanie radości, smutku czy strachu. To mniejsza niĹź przeciętnie liczba neuronĂłw w ciele migdałowatym mĂłzgu skazuje go na ten stan i społeczną alienację. W szkole Yunjae jest outsiderem, a w domu o tym, Ĺźe emocje w ogĂłle istnieją, przypominają mu mama i babcia, rozwieszając karteczki z napisami: „śmiech” lub „płacz”.

W dniu jego szesnastych urodzin, podczas wspólnego wyjścia do restauracji, mama i babcia stają się ofiarami brutalnego napadu. Świadkiem zdarzenia jest Yunjae, który przygląda się scenie beznamiętnie. Pomoc osamotnionemu chłopakowi ofiarowuje piekarz zwany doktorem Shim, jednak później na drodze Yunjae zjawia się agresywny, nadpobudliwy Gon.

W odpowiedzi na swoje brutalne ataki na Yunjae’go Gon otrzymuje tylko absolutny spokĂłj. Chłopcy zaczynają ze sobą rozmawiać i okazuje się, Ĺźe wiele mają sobie do przekazania. Jeden odczuwa aĹź za duĹźo, a drugi nie czuje nic.

Kiedy pewnego razu Gon znajduje się w niebezpieczeństwie, Yunjae zdobywa się na więcej, niż ktokolwiek mógł się spodziewać.

W powszechnym pragnieniu potomstwa kryje się niewyraĹźane głośno dodatkowe „ale”, a mianowicie zastrzeĹźenie cechowania się przezeń pełnym zdrowiem, pozwalającym je uznać za typowe, czy teĹź mĂłwiąc bardziej bezpośrednio, normalne. Owa normalność jednak często okazuje się zaskakująco trudna do zdefiniowania, a tym bardziej do zrozumienia.

Przykładem tego jest właśnie główny bohater powieści rodem z Orientu, ktĂłry jest kompletnie wyzuty z uczuć. Dotychczas tego rodzaju postacie stanowili raczej takie czy inne wcielenia mroku – by wskazać chociaĹźby na antybohaterĂłw „Pachnidła” czy „To nie jest kraj dla starych ludzi” - uosabiając sobą wzĂłr psychopaty. PorĂłwnanie nie jest jednak zbyt trafne, gdyĹź rzeczone postacie nie były tak naprawdę wyzute z uczuć, a „tylko” amoralne do szpiku kości. Tymczasem Yunjae jest naprawdę wyzuty z jakichkolwiek emocji.



Przedmiotowa książka nieco lepiej uświadamia czytelnikowi (o ile tylko zechce on nad tym się zastanowić) różnicę między uczuciami i emocjami, choć momentami można odnieść wrażenie, że również sama autorka nie do końca dostrzega owo rozróżnienie, a przynajmniej jest konsekwentna w jej prezentacji. Być może wpływ na to ma przyjęta przez nią konstrukcja książki, zorientowana na bardzo wycinkowe ujęcia, co bardzo dynamizuje lekturę, może aż zbyt bardzo.

Ostatnimi czasy moĹźna dostrzec nawrĂłt mody na Daleki WschĂłd, lecz „Almond” rĂłwnie dobrze mĂłgłby zostać napisany przez literata ukształtowanego w kraju między Bugiem a Odrą, główni bohaterowie zaś być opatrzeni słowiańskimi personaliami. Nie jest to bynajmniej wada, przeciwnie, raczej dowodzi uniwersalności opowieści.

„Almond” to książka frapująca, acz nie sposĂłb nie odnieść wraĹźenia, iĹź niejako przerwana zbyt wcześnie, napisana zanadto „dynamicznie”, przez co spłycająca wątki wywołujące zaciekawienie u czytelnika. Mimo to reprezentuje sobą wartość wyĹźszą niĹź niejedno czytadło o objętości wielokrotnie większej.