James S.A. Corey - Wojna Kalibana

Informacje o ksiÄ Ĺźce Tytuł : Wojna Kalibana (Caliban's War) Autor: James S.A. Corey (wł. Daniel Abraham i Ty Franck) Cykl : Ekspansja (Expanse) Tom: II Ilość stron: 596 Wydawnictwo: Mag Rok wydania: 2018 Cena: 39,00 PLN Autor recenzji: Piotr „Klemens” Kociubiński Data recenzji: 2020-06-30 Ocena: 65/100

Jak na kogoś, kto wcale nie zamierzał naruszać kruchej równowagi sił w układzie słonecznym, Jim Holden zrobił to naprawdę porządnie.

Choć Ziemia i Mars przestały do siebie strzelać, ich sojusz legł w gruzach. Planety zewnętrzne i Pas nie czują się jeszcze pewnie w świeĹźo zdobytej – być moĹźe tymczasowej – autonomii.

I właśnie wtedy na jednym z księżyców Jowisza atakuje pojedynczy superżołnierz, mordując oddziały Ziemian i Marsjan, na nowo wzbudzając zarzewie wojny. Wszyscy starają się odkryć, czy to zapowiedź ataku obcych, czy też niebezpieczeństwo kryje się znacznie bliżej domu.

„Przebudzenie Lewiatana” nie było nowatorską powieścią pod względem fabularnym, jego główny wątek wpisuje się w wielopokoleniową sztafetę obaw przed Obcymi, zwłaszcza działającymi ramię w ramię ze zdehumanizowanymi, przywodzącymi na myśl nazistowskie think-tanki korporacjami. Autorzy tej powieści jednak uczynili to na tyle wdzięcznie, szanując wiele naukowych faktĂłw zwyczajowo deptanych przez twĂłrcĂłw mniej ambitnych przedstawicieli gatunku, Ĺźe ich dzieło spotkało się z uznaniem rynku, a w konsekwencji naturalnym marketingowym prawem doczekało się kontynuacji.

Zasadniczy problem związany z „Wojną Kalibana” polega na tym, Ĺźe pozycja ta została stworzona wedle tego samego wzoru co poprzedniczka, czasami aĹź w komiczny sposĂłb. Amerykańscy pisarze uznali, Ĺźe ich czytelnicy wzorem inĹźyniera Mamonia „najbardziej lubią te piosenki, ktĂłre juĹź znają”, co moĹźe spotkać się z buchalteryjnym uznaniem, ale juĹź niekoniecznie literackim.



Nowo wprowadzone postacie wzbudzają zaś mieszane uczucia. Niemal kaĹźda z nich nosi w sobie pewien ładunek komizmu – choć Bobby najmniejszy – kaĹźda jednak cechuje się nieco odmiennym temperamentem. Paradoksalnie jednak Ĺźadna z nich nie potrafi nawiązać z czytelnikiem uczucia bliskości toĹźsamego Millerowi z pierwszej tomu cyklu, pomimo zastosowania doń mocno juĹź wyeksploatowanego wzorca.

„Wojna Kalibana” pozwala rĂłwnieĹź nieco bliĹźej poznać Ziemię przyszłości i odwołującego się doń – bądĹş naprzeciw niej – Marsa. Autorzy jednak wyraĹşnie mniej komfortowo czuli się podejmując zagadnienia ekonomiczno-społeczne, po ich ledwie muśnięciu wycofali się szybko niczym ślimak do swej muszli.

Druga odsłona „Ekspansji” to książka nie tak udana jak pierwowzĂłr, na ktĂłrego tle jawi się jako dość wtĂłrna – a przecieĹź i tom inicjujący nie był Czomolungmą oryginalności. JednakĹźe cechuje się ona na tyle wdzięcznym warsztatem i płynnością konstrukcji, iĹź jej lektura mimo rzeczonych przywar dostarcza sporo przyjemności.