Steins;Gate 0

Informacje o grze Nazwa gry: Steins;Gate 0 Gatunek: przygodówka Producent: Nitroplus Dystrybutor: brak Recenzent: Piotr „Klemens” Kociubiński Ocena: 85%

Informację o tworzeniu Steins;Gate 0 przyjąłem z ekscytacją – wszak miała to być kontynuatorka jednej z absolutnie topowych przedstawicielek gatunku visual novel, istnej triumfatorki Ligi Mistrzów. W Polsce jednak próżno było szukać więcej niźli wzmianek o tej pozycji. Czy te milczenie było zasłużone? I może co istotniejsze – czy naprawdę było na co czekać?

Twórcy gry podeszli do swego zadania przewrotnie, co znajduje odzwierciedlenie już w samym tytule. Steins;Gate 0 nie jest bowiem ani sequelem, ani prequelem, trudno je także określić mianem spin-offa. Mianowicie odeszli oni od tzw. prawdziwego zakończenia (true ending) pierwszej odsłony, opowiadając się za wariantem bardziej przygnębiającym. Otóż Okabe Rintaro więc uświadczył śmierci Makise Kurisu, poświęcającej się dla Mayuri, co nasze alter ego przyjęło załamaniem psychicznym i koniecznością leczenia. W końcu wraca on do grona znajomych, lecz zarzuca swoją „szaloną” działalność, próbując skupić się na powrocie w normalne koleiny życiowe. Przy okazji poznaje amerykańskich współpracowników Kurisu, nie świadom, że ci jednak ponownie odmienią jego życie…

Dwie nowe postacie kluczowe dla fabuły - rzecz jasna jedna musi być kobietą

Trzeba to wyraźnie zaznaczyć – Steins;Gate 0 pozostaje w ścisłym fabularnym związku z poprzedniczką, co czyni ją pozycją hermetyczną i nieprzystępną dla użytkowników, którzy nie mieli do czynienia z „jedynką”. Owszem, co i rusz pojawiają się stosowne nawiązania, lecz autorzy wyraźnie wyszli z przekonania, że „profani” nie mają tu czego szukać.

Mechanika aplikacji jest właściwie zbieżna z poprzednią odsłoną – graficznie prezentuje się właściwie identycznie, podobnie jak sterowanie. I dobrze, gdyż w tym zakresie doprawdy niewiele było do poprawienia. Uniknięto przy okazji wpadek z różnymi bugami, które może nie prześladowały pierwszą część, lecz irytowały przy obcowaniu z nią.

Seria Steins;Gate moim zdaniem stanowi przejaw bardzo dobrego wyważenia między linearnością opowieści, a możliwością wpływu nań przez gracza. W konsekwencji twórcy raczą gracza szeregiem kompletnie różnych zakończeń, przy czym osiągnięcie „jedynie-słusznego” wymaga co najmniej dwóch podejść. Co jednak fascynujące – ma to kompletne uzasadnienie fabularne!

Pamiętajcie - osoba w środku to mężczyzna!

W ogóle czapki z głów należy zdjąć przed pomysłowością scenarzystów, którzy powiązali oba prawdziwe zakończenia, nie podważając faktu wyjścia od innego z nich. Ba, zostawili oni sobie nawet otwartą furtkę na potrzeby ewentualnej kontynuacji. Mistrzostwo!

Gra utrzymała poziom audiowizualny pierwowzoru, przy czym o ile mamy do czynienia z mnóstwem nowych grafik, o tyle ścieżki muzyczne właściwie pozostały te same (chyba tylko z jednym wyjątkiem). W tym miejscu warto jednak podkreślić, iż podobnie jak w przypadku „jedynki” wszystkie dialogi są w całości dubbingowane – biorąc zaś pod uwagę ich obszerność jest to naprawdę niemałe osiągnięcie.

Wzrok sięga, tam gdzie gracz nie jest w stanie

Pewne zastrzeżenia budzi w mej ocenie „seksualizacja” żeńskich postaci. Co prawda gracz nie uświadczy żadnej sceny erotycznej, tym niemniej sylwetki wielu postaci - o artworkach nie wspominając – wyraźnie miała służyć „zbłądzeniu wzroku” męskiego użytkownika. Ci Japończycy…

Steins;Gate 0 to kwintesencja tego jak powinna wyglądać kontynuacja dzieła wybitnego już na samym początku. Nic nie zostało popsute, żadne nadzieje nie zostały zawiedzione, a historia posunęła się do przodu. Tych kilkadziesiąt godzin, które trzeba poświęcić na (uczciwą – tj. wolną od przyspieszania, także bardzo wygodnego) rozgrywkę nie będzie godzinami straconymi.

Grafika 85% Muzyka 80% Grywalność 90% Ocena końcowa 85%

10 20 30 40 50 60 70 80 90 100 10 20 30 40 50 60 70 80 90 100

PLUSY fabuła sposób nawiązania do pierwowzoru klimat przemyślne tzw. prawdziwe zakończenie oprawa audiowizualna zabawa na wiele godzin można szybko przewinąć (jak kto chce)

MINUSY miejscami trochę zagmatwane ...a nawet bardziej niż trochę

Windows XP (32-bit)/Vista (32-bit)/7/8, Pentium 4 3GHz, ew. Core2Duo, 3.0 Gb HDD, karta grafiki 64 MB VRAM, DirectX 9.0c