Mariaże gier wideo z produkcjami filmowymi dość często zwykły się kończyć mezaliansami i stadłami stanowiącymi antytezę udanego pożycia. Pewnym zdziwieniem więc zareagowałem na wiadomość o pracach nad grą cRPG osadzoną w realiach kreskówkowego South Parku, którego twórcy zdawali mi się być ponad „mainstreamową” chciwością. Spodziewałem się, że albo „roleplay’owość” produkcji będzie mocno kwestionowalna, albo całość utraci ducha niemal legendarnej serii. Czy tak się stało?
|
|
|
Wybór klasy jest oczywistością
|
Wcielamy się w osobę niezwykle milkliwego dziecka (choć okazuje się, że bynajmniej nie niemego), kryjącego w sobie jakąś zadrę, która spowodowała, iż jego rodzice przeprowadzili się do naszego górzystego South Parku. Najchętniej przedsiadywałoby ono bezczynnie we własnym pokoju, jednak na skutek stanowczej interwencji swych rodziców rusza ono eksplorować okolicę w celu nawiązywania nowych znajomości, w czym okazuje się ono wcale biegłe.
Już niemal na początku nasze alter ego trafia w centrum gry LARP rozgrywającej się niejako pomiędzy doskonale znanymi ze srebrnego ekranu Cartmanem a Kylem. Naszym zadaniem jest odzyskanie przepotężnego artefaktu w postaci tytułowego Kijka Prawdy, po drodze zaś wykonamy kilka zadań pobocznych – kilka, gdyż przedmiotowa gra jest jednym z tych rzadkich cRPG, w którym na główną linię fabularną składa się większa liczba wyzwań niż jest questów pobocznych.
|
|
|
Polityka jako troska o dobro wspólne
|
South Park: Kijek Prawdy jest pewnym żartem z konwencji samych gier cRPG – dość wskazać, iż oprócz typowych klas jak mag czy wojownik możemy również zdecydować się na… żyda, którego asortyment oraz moce specjalne będą się cechowały mocno starotestamentowymi konotacjami.
Twórcy okazali się nowatorscy jednak nie tylko w tym zakresie. Dość wskazać, że mechanika samych walk jest niestandardowa. Jakkolwiek bowiem są one rozgrywane w turach, to jednocześnie będą wymagały od gracza dobrego timingu – stety czy niestety, autorzy postanowili ożenić konieczność główkowania ze zręcznymi palcami, efekt czego jest jednak kwestionowalny. Tego rodzaju podejście daje się również zauważyć przy innych okazjach.
|
|
|
Taco Bell i Amerykanin zaczyna odczuwać ciarki - oraz wyłącza myślenie
|
Gra jest przesiąknięta klimatem serialu. Autorom udało się sprawić, iż gracz ma poczucie uczestnictwa w kolejnym odcinku – cut-scenki są różnej długości, lecz doskonale zgrywają się z elementami interaktywnymi. Tam gdzie obawiałem się największej słabości rzeczonej produkcji, dostrzec należy jej największą siłę.
South Park: Kijek Prawdy - recenzja
|
|
|
|
|
| | 1 | 2 | następna >>
|
Nazwa gry: 
