Poruszanie się piechotą jest najprostszym i najczęstszym sposobem pokonywania dystansu, jednak nie jedynym – pierwszego wierzchowca otrzymujemy tuż po rozpoczęciu gry, kolejne musimy kupić. Poza większą prędkością poruszania się nie dają jednak innych bonusów, nie ma także możliwości walki z ich grzbietu. Do dyspozycji otrzymujemy również zaklęcia teleportacji do poszczególnych miast lub wybranej uprzednio jednej z rozsianych po świecie bram, oraz runy przenoszące wprost do naszego domu.

Grę uprzyjemnia również możliwość swobodnego modyfikowania interface – wystarczy kilka kliknięć aby w dowolny sposób rozmieścić poszczególne elementy, zmienić ich rozmiar czy wręcz je wyłączyć. Dodatkowo można skorzystać z licznych addonów tworzonych przez graczy, wprowadzających nowe ekrany statystyk czy w jeszcze większym stopniu zmieniające wygląd poszczególnych ekranów. Dzięki wbudowanemu systemowi makr można zautomatyzować wiele powtarzalnych czynności (na przykład sekwencje zaklęć czy ataków).

Nie należy zapominać, że bohater niniejszego tekstu należy do MMO, gatunku gier nastawionego na współpracę między graczami. Zdeklarowani samotnicy będą mieli duże problemy z wykonaniem niektórych questów, wymagających pokonania potężnego przeciwnika lub prowadzących w wyjątkowo niegościnne rejony. W doborowej drużynie wędruje się zresztą i przyjemniej i bezpieczniej. Towarzystwo innych poszukiwaczy przygód jest wręcz niezbędne w czasie wypraw do instancji, czyli miejsc wypełnionych potężnymi przeciwnikami i nierzadko niedostępnymi nigdzie indziej skarbami. Gra tworzy kopię instancji dla każdej grupy śmiałków do niej wkraczających, co przeciwdziała przeludnieniu i podbieraniu przeciwników, ale jednocześnie uniemożliwia uzyskanie pomocy z zewnątrz. Tylko doświadczona, odpowiednio wyekwipowana i zgrana drużyna będzie zdolna sprostać czekającemu ją zadaniu.

Tu byłam. Lotheneil. Coś dużego i złego też tu BYŁO.

Pomoc w rozwiązywaniu zadań czy odpowiedzi na pytania uzyskamy bardzo łatwo. Społeczność graczy w RoM jest bardzo dojrzała i pomocna, nigdy nie zdarzyło mi się, żeby moje pytanie czy prośba zostały zignorowane czy wyśmiane. Zdarzają się pojedyncze przypadki żebraków czy spambotów, uciszenie ich jest jednak kwestią jednego kliknięcia.

Zmęczeni zaszczytną rolą chłopca na posyłki i mordowaniem setek potworów możemy zająć się wydobywaniem i przetwarzaniem surowców. Po całej Taborei rozsiane są kępki ziół, drewniane pieńki i skały zawierające rudy metali, wymagające coraz wyższych umiejętności wydobywczych. Uzyskane skarby natury należy następnie zanieść do jednego ze stanowisk zaopatrzonych w narzędzia w celu przetworzenia ich w coś bardziej użytecznego – bronie, zbroje, magiczne napoje czy gotowane potrawy. W wraz ze wzrostem ilości czasu spędzonego z kilofem czy patelnią w ręku rośnie poziom umiejętności w danej dziedzinie, dając dostęp do lepszych komponentów i potężniejszych produktów. Receptury tworzenia zwykłych przedmiotów są dostępne u handlarzy za drobną opłatą, a potężniejszych i rzadszych – do znalezienia w czasie eskapad.

Autorzy Runes of Magic mimo rezygnacji z abonamentu nie prowadzą oczywiście działalności charytatywnej. Świadczy o tym tak zwany Item Shop, w którym walutę stanowią diamenty nabywane za prawdziwą gotówkę. W ofercie tego sklepiku odnaleźć można napoje zwiększające przyrost doświadczenia, możliwość modyfikacji wyglądu postaci czy permanentne wierzchowce. Muszę jednak uczciwie twórcom przyznać, że żądza pieniądza nie przysłoniła im całego świata - nie ma tu obszarów czy umiejętności dostępnych tylko dla płacących, a kupowane w Item Shopie przedmioty są przydatne i ułatwiają rozgrywkę, ale nie niezbędne, aby w pełni cieszyć się grą - zresztą wiele z nich otrzymujemy w toku rozgrywki czy możemy je kupić za monety będące nagrodą za wykonywanie niektórych zadań, samymi diamentami również można handlować.

Jedynym udogodnieniem, którego brak jest bardzo odczuwalny jest możliwość zwiększenia pojemności plecaka. W swojej wersji podstawowej jest zdecydowanie zbyt mały, co wymusza częste sprzątanie i sprzedaż lub niszczenie nadmiarowych przedmiotów. Sytuację w pewnym stopniu ratuje magazyn dostępny w mieście oraz skrzynia w domu, co nie zmienia faktu, że bardzo często musiałam rezygnować z podnoszenia co mniej cennych znalezisk – nie było gdzie ich upchnąć.

Odpowiedzialna za ten stan rzeczy jest w dużej mierze moja kolekcja tytułowych magicznych run - umieszczone w wolnych gniazdach niektórych elementów ekwipunku dodają bonusy do statystyk – na podobieństwo systemu zastosowanego chociażby w Diablo II. Runy te można łączyć ze sobą uzyskując nowe o odmiennym lub silniejszym działaniu. Inną metodą wzmocnienia wyposażenia jest podnoszenie poziomów przy użyciu specjalnych kryształów – jest to jednak dość ryzykowne, przy braku szczęścia uzyskujemy efekt dokładnie przeciwny do zamierzonego. Istnieje również możliwość przeniesienia statystyk jednego przedmiotu na inny, którego wygląd bardziej nam odpowiada – tym sposobem na przykład postać łotra może korzystać z dwóch mieczy (o statystykach sztyletów, których używanie nakazuje mu klasa).

Spotkanie z lokalną fauną na łonie natury.

Runes of Magic zostało ciepło przyjęte przez graczy – świadczy o tym podwojenie liczby kont z 500 tysięcy do miliona w ciągu dwóch miesięcy od uruchomienia serwerów w Stanach i Europie (rosyjski i azjatycki są dopiero planowane). Czas pokaże, czy twórcy dobrze wykorzystają dany sobie kredyt zaufania i będą potrafili zatrzymać graczy na dłużej. Perspektywa ciągłego dodawania nowej treści (potwierdzona wydaniem pierwszego dodatku tuż po starcie i zapowiedzią drugiego rozdziału - „proroctwo elfów”) i intensywny rozwój addonów zdaje się dobrze wróżyć na przyszłość. Oby udało się także uatrakcyjnić endgame, gdyż z licznych wypowiedzi zarówno na forach jak i w samej grze wynika, że obecnie nie jest on zbyt porywający. Mimo pewnych niedoróbek Rom to jeden z najlepszych darmowych MMORPG-ów, jaki dane mi było poznać.

Grafika 90% Muzyka 70% Trudność 70% Grywalność 80% Ocena końcowa 80%

10 20 30 40 50 60 70 80 90 100 10 20 30 40 50 60 70 80 90 100

PLUSY zróżnicowane lokacje system dwuklasowości przyjazna społeczność duża ilość questów podobieństwo do WoW (dla sympatyków) darmowa

MINUSY niezoptymalizowany silnik wiele rozwiązań skopiowanych z WoW mało interesujący endgame dość monotonny crafting mało miejsca w plecaku bez wykupienia rozszerzenia

Pentium 4 2 GHz, 512MB RAM, 3.8GB HDD, karta graficzna 128MB RAM.