Tekst udostępniony dzięki współpracy z magazynem Playback.
Playback.pl - najlepszy e-zin o grach komputerowych. Zapowiedzi, recenzje publicystyka - kliknij i przeczytaj cały numer!
Tytułów diablopodobnych przybywa stale w zastraszającym tempie. Jedne mogą poszczycić się mianem najbardziej żenujących tytułów roku, inne zaś próbują powalczyć o miano dobrego action RPG. W tym roku, dwa takie czołowe tytuły z tego gatunku, to Titan Quest i Mage Knight Apocalypse. Jak wypadł ten pierwszy hack'n'slash osadzony w świecie mitologii i bogów było już pisane na łamach Playbacku. Nadszedł czas na parę zdań o tym drugim wojowniku.
Tradycyjnie gra zaczyna się od intra przedstawiającego całą sytuację - tą złą sytuację nawiasem mówiąc. Krainę spowija mrok, a wszystko za sprawą pięciogłowego smoka o imieniu Apocalipsa i jego armii siejącej zniszczenie. Z czasem znajduje coraz więcej sprzymierzeńców i tylko ostatnia garstka śmiałków, stojąca po stronie dobra, może mu przeszkodzić w całkowitej zagładzie. W tym celu grupka pięciu śmiałków, z której możemy wybrać tylko jednego, spotyka się z ostatnim mądrym przywódcą...
|
|
|
Ma większą brodę niż Gimli
|
Do wyboru dostaniemy wyjątkowych i niezwykłych wojowników. Wybrać możemy pomiędzy paladynem, dragonem, krasnoludem, amazonką i wampirzycą. Dwójką, którą wymieniłem na samym początku stanowi zdecydowanie najlepszy możliwy wybór. Paladyn, jako wysłannik boga, oprócz świetnego wyszkolenia w fechtunku i walki bronią białą potrafi też posługiwać się łukami, kuszami i magią. Czyni to z niego najbardziej wszechstronnego bohatera, co w dużej mierze przekłada się na dalszą rozgrywkę, bo daje więcej możliwości rozwoju. Dlaczego tak już za chwilkę, jednak teraz pośpiesznie opiszę pokrótce resztę postaci. Dragon posługuje się gównie magią ognia, już na wstępie gry dysponuje kilkoma czarami z użyciem tego żywiołu, ale w walce wręcz nie stanowi zbyt mocnego przeciwnika. Krasnolud i amazonka to typowi wojownicy, stawiający na siłę fizyczną i moc ich oręża, a wampirzyca to świetny zabójca i dodatkowo mistrz nekromancji.
Pierwsze kroki
Pierwsza godzina jaką spędzimy z
MKA to dość irytujący tutorial, który do gry wnosi niewiele, a i tak nie porusza bardzo ważnego elementu jakim jest obsługiwanie kamery. Zupełnie przypadkowo dowiedziałem się, że do zmiany jej położenia niezbędne jest wciśnięcie spacji i operowanie myszką. Rozwiązanie wielce niewygodne i nieprzyjemne dla gracza, w walce kończy się utratą kilku cennych punktów życia, a na ogół przysparza innych niedogodności. Kiedy się już z nią jednak odrobinę zapoznać i poćwiczyć jej używanie, można się naprawdę nieźle bawić zapominając o tym mankamencie.
Ekwipunek
Rozwiązanie zastosowane w
Mage Knight do maksymalnej możliwości wykorzystania naszego ekwipunku legło w gruzach, czy padło z zadyszką na przedbiegach. Tak marnego pomyślunku nie widziałem jeszcze w żadnych innym RPG. Mamy wolne tylko dwadzieścia pięć slotów na różne przedmioty. Nie ważne ile one ważą i czy teoretycznie powinny zajmować mniej lub więcej miejsca. Zawsze będzie to jeden slot. W sumie jak na razie nie jest źle, ale...zabawa zaczyna się dopiero w trakcie gry. Normalne jest, że kilka takich samych przedmiotów, automatycznie "grupuje się", aby zajmować mniej miejsca i zwolnić je na inne potrzebne przedmioty. Tutaj niestety trzeba to robić samemu, a sprawa utrudniona jest o tyle, że każde wyjęcie czegoś z ekwipunku i chęć położenia go na ziemi, aby później włożyć z powrotem, jest niemożliwa, bo ulega autodestrukcji. Dobrze, że to, co nasza postać akurat dzierży w ręce i nosi na sobie nie wlicza się już do ekwipunku, bo wtedy sprawa wyglądałaby naprawdę mizernie. Przez takie niedopatrzenie twórców, trzeba bardzo rozważnie pakować wszelkie żelastwo do plecaka, bo lepiej je zostawić na miejscu i przyjść po nie kiedy indziej - jak zechcemy np. sprzedać - niż zniszczyć gdzieś po drodze, bo akurat potrzeba nam miejsca na miksturę leczenia, których mamy piętnaście, ale żeby dodać kolejną cóż...trzeba mieć wolny przynajmniej jeden slot. Męczące jest też klikanie w ikonki przedmiotów gdy chcemy je zabrać ze sobą. Często kończy się to niczym, bo na jaw wychodzi kolejny błąd. Część przycisków w grze, zdaje się jakby przenikać i trzeba klikać nań po kilka razy, żeby odniosło skutek.
Rozwój
Dla
Mage Knight Apocalypse stworzono specjalny sposób rozwoju postaci. Twórcy zarzekali się, że w ostatecznej wersji będzie świetnie i cudownie, że każdy będzie zadowolony i wszystkim wyjdzie na dobre. Tak więc oczekiwałem nie wiadomo czego i dostałem nie wiadomo co. Gracz nie ma żadnej możliwości ingerowania w rozwój bohatera. Wszystko dzieje się automatycznie, komputer analizując sposób naszej rozgrywki wybiera dalsze drogi ewoluowania naszego alter - ego. Pytam tylko jaki w tym sens, skoro postać taka jak krasnolud, nie posiada na początku gry umiejętności posługiwania się magią. Tym samym nie może z niej korzystać w walce - co jest logiczne - i nigdy nie będzie mógł się jej nauczyć. Dla takiej postaci jedyną drogą rozwoju jest walka wręcz, co jest z góry głupim założeniem. O krasnoludach kapłanach aż huczy w wielu dziełach fantastycznych, a tutaj twórcy ograniczyli się do jakiegoś ich dziwnego schematu i koniec. Możliwe, że taki fakt ma miejsce z powodu świata, w jakim osadzona jest gra. Osobiście nie zagłębiałem się nigdy w krainy
Mage Knight, więc nie wiem jakie tam istnieją drogi rozwoju poszczególnych ras.
Mage Knight Apocalypse
|
|
|
|
|
| | 1 | 2 | następna >>
|
Nazwa gry: Mage Knight Apocalypse
