Recenzowana pozycja jest to kolejna część przygód wielorasowej drużyny znanej nam z pierwszego tomu Kronik. Tym razem, celem naszych bohaterów jest odnalezienie legendarnej smoczej lancy oraz smoczych kul, artefaktów niezbędnych do walki z Królową Ciemności oraz jej zastępami.
Członkowie drużyny zmieniają się na naszych oczach - tak oto rozwydrzona, dziecinna Lauranna staje się dojrzałą, pewną siebie kobietą, której nieobce jest ból i cierpienie. Pełen honoru rycerz somalijski, Sturm, daje wciąż nowe świadectwa swojej odwagi, poświęcenia i ogólnie pojętej rycerskości. Tanis jak zawsze rozdarty wewnętrznie, utrudnia sobie życie kolejnym dylematem - nie potrafi wybrać pomiędzy dwiema miłościami - Lauranną a Kittiarą. Przybliżona zostaje nam postać zwariowanego staruszka Fizbana, pojawia się on w wielu miejscach, pomaga drużynie w chwilach zagrożenia i wciąż gubi swój kapelusz, lecz wesoły Kender zawsze przy nim czuwa. Poznajemy również przywódczynie elfów z Silvanesti - zimną, piękną oraz skrywającą niezwykłą tajemnicę Alhanę. Wprowadzą one zamęt do naszej drużyny, jednocześnie skradając serca niektórym jej członkom - ale którym będziecie musieli odkryć sami.
W drugim tomie nie znajdziemy już tak wielu rozległych opisów natury jak w części poprzedniej. Tym razem postawiono na akcję i masę wydarzeń. Bohaterowie wręcz przeskakują z jednej przygody w drugą, uciekają z jednych tarapatów, tylko po to by wpaść w następne. Akcja trzyma nas w ciągłym napięciu, ciężko oderwać się od książki, tym bardziej, że każde zakończenie rozdziału pozostawia pewien niedosyt, jest wstępem do kolejnego… i tak wpadamy w wir wydarzeń.
Wojna z Królową Ciemności trwa. Zastępy smokowców grabią i zajmują kolejne tereny, wydają się niepowstrzymani, jednak jest coś co może pokrzyżować ich plany. Wielu nie wierzy w legendę o Humie i smoczych lancach, traktując je jako bajkę dla dzieci. Nasi bohaterowie jednak, odnajdują lance i co więcej - odnajdują również smocze kule, które pozwalają na sterowanie smokami. Wreszcie pojawia się iskierka nadziei.
Książka skonstruowana jest w podobny sposób do tomu I- całość podzielona jest na księgi i rysunki poprzedzające każdy rozdział. Język,jak już pisałam w
poprzedniej recenzji, jest bardzo przystępny i miły w odbiorze. Dzięki sporej ilości akcji, książkę czyta się szybko, z niecierpliwością czekając na rozwój wydarzeń.
|
| Autor: Villemo
|
|
|
|
|
Tytuł: Smoki Zimowej Nocy (Dragonlance: Chronicles - Dragons of Winter Night)
