Nowa drużyna Mścicieli musi zbadać latające miasto Lux, aby zniszczyć Siłę Życiową.
Kiedy na niebie pojawiła się wielka czerwona gwiazda Calamity, niektórzy uwierzyli, że nadszedł koniec. Mieli rację.
Calamity stworzyła Epików: ludzi z niesamowitymi mocami, na które nie zasłużyli. Mogli ocalić ludzkość. Mogli zapewnić stan harmonii i dobrobytu. Zamiast tego spłonęli. Dokonali rzezi. Podbijali. A potem rządzili.
Jax doświadczył tego wszystkiego na własnej skórze. Osierocony w młodym wieku, spędził większość swojego dzieciństwa szkoląc się na Mściciela – zdeterminowany, by znaleźć słabe punkty Epików, odkryć ich sekrety i chronić tych z nas, którzy jeszcze pozostali.
Ale teraz tajemniczy Siła Życiowa przybył ze swoim latającym miastem Lux, aby splądrować to, co pozostało z Teksasu. Jax i jego zgrany zespół – nieliczni, którzy pozostali z niegdyś potężnych Mścicieli – muszą podjąć walkę i pokonać niezwyciężonego.
Pomścić to, co zostało utracone. I odrodzić się na nowo.
Brandon Sanderson jest twórcą fantastyki o jednej z najbardziej niezwykle rozwiniętych wyobraźni. Obecnie trudno go uznać za pisarza (czy też raczej twórcę) niszowego – fandom jego nazwisko zna wyśmienicie – lecz zdaje się wciąż nie doceniać kreatywności Amerykanina w tworzeniu nowych światów, systemów techniki i magii, które nie tracą na spójności wskutek pobieżnego ich rozważenia. Z drugiej strony ostatnimi laty można zacząć żywić obawę, iż wielość i różnorodność projektów, którym poświęca się ów niewątpliwy pracoholik może za sobą pociągnąć jego „rozmienienie się na drobne”, ogólny spadek jakości jego dzieł. Czy
„Lux” uprawnia ku tego rodzaju konstatacji?
Już metryczka omawianej pozycji wskazuje, iż mamy do czynienia z rzadkim dla Amerykanina zjawiskiem współautorstwa, co oczywiście każe sobie zadać pytanie, jaki jest realny jego wkład w efekt końcowy. Co więcej,
„Lux” już pierwotnie powstało jako audiobook, a nie „tylko” zostało zaadaptowane do danej formy. Obawy więc mogą narastać.
Samo obcowanie z rzeczonym tytułem szybko jednak rozwiewa szereg obaw. Czytelnik bowiem trafia do dobrze już znanego z serii
„Stalowego serca” uniwersum, trafiając jednak do interioru, bo trudno z amerykańsko-wielkomiejskiej perspektywy tak nie postrzegać Teksasu, tym bardziej, iż już na początku jego najbardziej zaludnione obszary w rodzaju Houston zostają starte z powierzchni ziemi (i to właściwie dosłownie). Co więcej, jest to świat wciąż nieprzyjazny dla życia, akcja powieści rozgrywa się bowiem właściwie równolegle do historii Davida Charlestona.
Główny bohater
„Lux” jako żywo przypomina jednak swego kolegę z Chicago, dzieli bowiem z nim nie tylko młody wiek, lecz również i fach – jest Mścicielem. Na tym zresztą podobieństwa się nie kończą, łatwo więc o wrażenie, iż odbiorca w istocie ma do czynienia ze swoistą powtórką z rozrywki.
W
„Lux” znajdziemy więcej tego, co rzadko zwykło się spotykać w pozycjach zaliczanych do gatunku fantastyki, a mianowicie poszukiwania wyjaśnień i sensu (po prostu). To niewątpliwy plus, wadą jednak jest fakt, że efekty końcowe są dość pokraczne, sprawiają one bowiem wrażenie naukowego bełkotu (dla osób dysponujących pewną wiedzą), jak i nie dotykają w ogóle pytania „dlaczego?” (od którego sama nauka też w istocie stroni).
„Lux” to pozycja nie tylko duchem udanie nawiązująca do pierwowzoru, nie tylko jednak nie wolna od jego wad, co te wręcz eksponująca. Cierpi również na chorobę „przesadyzmu”, a co gorsza można w niej odnaleźć elementy „boskiej machiny”. W konsekwencji jest to raczej propozycja dla miłośników nastroju świata wykreowanego przez
Brandona Sandersona niźli jego gawędziarskich talentów.
|
| Autor: Klemens
|
|
|
|
|
Tytuł :
