Nazywam się David Charleston. Nie jestem Mścicielem, ale zamierzam się do nich przyłączyć. Mam coś, czego potrzebują. Znam jego sekret. Widziałem jak Stalowe Serce krwawi.
Dziesięć lat temu pojawiła się na niebie Calamity. Był to impuls, który sprawił, że niektórzy ludzie zaczęli się zmieniać i przejawiać niezwykłe umiejętności. Zdumione społeczeństwo nazwało ich Epikami.
Epicy nie są przyjaciółmi gatunku ludzkiego. Niezwykłe zdolności sprawiły, że odczuwają wielkie pragnienie sprawowania władzy. Ale żeby rządzić ludźmi, trzeba skruszyć ich wolę. W mieście znanym niegdyś jako Chicago niewiarygodnie potężny Epik zwany Stalowym Sercem sprawuje rządy Imperatora. Posiada ogromną siłę i potrafi kontrolować żywioły. Nie można go pokonać. Nikt nie podejmuje więc walki... Nikt prócz Mścicieli.
Brandon Sanderson sprawił, że tak naprawdę z wypiekami na twarzy mało kto wyczekuje premiery jego kolejnych książek. Wbrew pozorom nie jest to jednak przywara, lecz raczej hołd dla jego płodności, gdyż utrzymując całkiem wysoki poziom wszystkich swoich dzieł i dziełek wydaje je on z niemal taśmową częstotliwością. Czy jego oryginalność aby nie ucierpiała przy okazji
„Stalowego Serca”?
Amerykanin wzbudził moje niemałe uznanie – a może wręcz podziw – łatwością, z jaką zwykł kreować kolejne uniwersa w zakresie zasad nimi rządzących, które można by było nazwać jeśli nie fizycznymi, to co najmniej alchemicznymi. Pod tym względem
„Stalowe Serce” nieco rozczarowuje, gdyż autor w zasadzie w żaden sposób nie tłumaczy źródła pochodzenia nadnaturalnych mocy szeregu postaci.
Nie oznacza to bynajmniej, że czytelnika czeka sztampowa lektura (soft) sci-fi. Jeśli bowiem ten nawykł do opowieści o „X-manach” i innych osobach obdarzonych talentami ponad wyobrażenie, to może go czekać niemałe zaskoczenie, iż właściwie żaden z tychże nie poczuwa się do altruistycznej opieki nad ludzkością i światem. Homo sapiens superior wedle darwinowskich reguł winien ciążyć ku, no właśnie, supremacji.
Rozwój fabuły, jak też jej zwieńczenie, może być zaskakujący dla czytelnika jeszcze nienawykłego do pióra amerykańskiego pisarza. I przeciwnie, osoby, które chociażby jego wydaną w Polsce literaturę znają na wylot, łatwo rozszyfrują wątek główny.
„Stalowe Serce” to pewien jeden z tych dość rzadkich przypadków, gdy średnia ocena wśród fanów będzie niższa od przeciętnej wśród „nowicjuszy”.
„Stalowe Serce” dostarcza przyjemności z lektury, acz pozostawia również z uczuciem niedosytu. Ten ostatni jest efektem nade wszystko zbyt daleko posuniętej „hollywoodzkości” książki, zbyt dużej łatwości w porzuceniu uwagi dla detalu w celu zwiększenia efektowności ogółu. To raczej film w słowach, zadatek na niezły scenariusz niźli monumentalne rozważanie nad paskudztwem ludzkiej natury.
|
| Autor: Klemens
|
|
|
|
|
Tytuł :
