Crow Country

Informacje o grze Nazwa gry: Crow Country Gatunek: survival horror Producent: SFB Games Cena: 79,99 PLN Recenzent: „FaultyGear” Ocena: 95%

Twórcy indyków uwielbiają wracać do klimatów starych gier z serii Silent Hill i Resident Evil. W tym przypadku mamy do czynienia z dość niedługim tytułem, który troszkę droczy się ze stylem naśladującym pierwsze gry z Playstation.

Gramy jako Mara Forest, ktĂłra przedstawia się nam jako agentka specjalna. Dziewczyna przyjeĹźdĹźa do zapuszczonego, zamkniętego parku rozrywki Crow Country, w celu spotkania się z jego twĂłrcą i właścicielem, Edwardem Crow. Park rzecz jasna szybko okazuje się być miejscem pełnym niebezpieczeństw i śmierci czyhającej na kaĹźdym rogu (o ile nie rozpoczęliśmy rozgrywki na najniĹźszym poziomie trudności, ktĂłry usuwa przeciwnikĂłw😊).



Crow Country to skondensowane doświadczenie spod znaku survival horroru i choć nie moĹźe pochwalić się długością (myślę, Ĺźe spinając się moĹźna grę ukończyć w jakieś 4 godziny, moĹźe mniej?) to zawiera w sobie wszystko co najlepsze w gatunku. Mamy tu więc fajne zagadki, sekrety, ograniczone zasoby czy teĹź przeciwnikĂłw, z ktĂłrymi walka jest powaĹźną decyzją odnośnie wykorzystania amunicji. Informacje odnośnie zagadek i połoĹźenia ciekawych rzeczy znajdziemy na notatkach pracownikĂłw parku, wraz ze stronami z magazynĂłw o grach zawierających rady odnośnie… sterowania i innych technikaliĂłw gry. Wprawdzie nie posiadamy przy sobie Ĺźadnego zbiorczego folderu na wszystkie te zapiski, ale wszystkie teksty ktĂłre znaleĹşliśmy do tej pory są wkładane do odpowiednich segregatorĂłw dostępnych w kaĹźdym bezpiecznym pokoju (kolejny standard gatunku), w przypadku gdy potrzebujemy sobie o czymś przypomnieć. Historia w grze z kolei jest bliĹźsza Resident Evil czy Dino Crisis niĹź Silent Hill lub Echo Night – nie jest to przykład horroru psychologicznego, ale jest to całkiem przyjemna fabuła.

Walka w grze rĂłwnieĹź hołduje raczej dawnym standardom, choć ma parę ciekawych elementĂłw. Nie będziemy tutaj biegać prując gradem kul z karabinu. Mara przy strzelaniu musi stać w miejscu – dostajemy wtedy moĹźliwość swobodnego celowania w róşne części ciał potworności, ktĂłre nas atakują, a takĹźe w przedmioty takie jak zamki czy pułapki. Mamy teĹź moĹźliwość szybkiego obrotu postaci o 180 stopni, co jest przydatne gdy musimy zająć inną strategiczną pozycję.



Na terenie parku z niewiadomych powodów walają się elementy takie jak wnyki, skrzynki elektryczne, czerwone beczki, niebezpiecznie wiszące kandelabry, czy nawet gazowe pułapki i fałszywe, wybuchowe apteczki. Wszystko to co ciekawe może zostać bez problemu wykorzystane przeciw potworom, co dodaje pikanterii walce. Szkoda tylko, że nie mogłam znaleźć osoby która wieszała te wszystkie ciężkie kandelabry w zaskakujących miejscach i jej podziękować!

Grafika zasługuje na nieco dłuĹźszy opis niĹź zazwyczaj rezerwuję w recenzjach. Mamy tutaj jak widać estetykę retro, celującą mniej więcej w początkowe lata pierwszego Playstation. Widać to przede wszystkim po postaciach, ktĂłrych wygląd przywodzi na myśl modele z Final Fantasy VII, pieszczotliwie określane jako „ludziki Lego” przez fanĂłw. Mara prezentuje się nieĹşle jako nasza postać, wyróşniając się ze zgaszonych kolorĂłw parku swoim ubraniem, dodatkowo sprawiając wraĹźenie intruza wśrĂłd gnijących i zapomnianych budowli. Ponadto jest dobrze animowana – w momencie gdy otrzymujemy obraĹźenia, na białym stroju dziewczyny pojawia się krew, zaczyna się teĹź ona poruszać z wyraĹşną trudnością.



Absolutną gwiazdą tutaj jest jednak tło naszych działań, czyli sam park. Na pierwszy rzut oka mamy do czynienia ze statycznymi tłami udającymi trĂłjwymiar. Po rozpoczęciu gry dostajemy jednak bardzo szybko stronę z samouczkiem opisującym obrĂłt kamery – i to właśnie w ten sposĂłb twĂłrcy zagrali sobie na naszych oczekiwaniach. Zamiast płaskich teł udających trĂłjwymiarowe środowisko, mamy tutaj w pełni wymodelowany teren udający namalowane tło. Efekt jest cudowny. Obracamy kamerę często, szukając zasobĂłw poukrywanych w zakamarkach, więc mamy okazję nacieszyć oko. Jest tylko jeden minusik tego efekciarstwa – jeĹźeli mamy kiepską orientację w przestrzeni, moĹźemy mieć problem w zorientowaniu się, w ktĂłrą stronę powinniśmy iść, jeĹźeli obracaliśmy kamerę wielokrotnie. Mamy wprawdzie mapę, ale nie widać na niej dobrze, w ktĂłrą stronę jesteśmy zwrĂłceni. Przy okazji mapy – warto zwrĂłcić uwagę na to, Ĺźe twĂłrcy zapewnili nam całkiem czytelny rozkład z ładnie zaznaczonymi miejscami w ktĂłrych mamy jeszcze coś do znalezienia lub zrobienia.

DĹşwięk w Crow Country rĂłwnieĹź zasługuje na uznanie. Ambient parku jest niepokojący – mamy tutaj w końcu miejsce z atrakcjami dla całej rodziny, ktĂłre jednak zostało nadszarpnięte zębem czasu i brakiem opieki. Mamy teĹź oczywiście obowiązkowy spokojny utwĂłr, towarzyszący nam przy zapisywaniu gry w bezpiecznych miejscach. Na olbrzymi plus liczą się wyjątkowe, dodające do atmosfery efekty dĹşwiękowe. Wyróşniają się rozmaite dĹşwięki wydawane przez potwory. Brzmią one niesamowicie, zwłaszcza gdy nagle słyszymy coś nowego w miejscu, w ktĂłrym poprzednio nie było Ĺźywej duszy (potwory spawnują się stopniowo do naszych postępĂłw i jest ich coraz więcej).

Crow Country to świetna, choć nieco krótka gra, która bierze z klasyki gatunku wszystko co najlepsze. Przy tym jest naprawdę przystępna jako pierwsza gra survival horror, dla kogoś kto chciałby bezboleśnie wypróbować wejście w klimaty grozy (tryb eksploracji nie ma potworów). Crow Country to również po prostu kawał świetnej gry, polecam.

Grafika 90% Muzyka 90% Grywalność 100% Ocena końcowa 95%

10 20 30 40 50 60 70 80 90 100 10 20 30 40 50 60 70 80 90 100

PLUSY świetna atmosfera bardzo dobre udźwiękowienie świetna estetyka retro bardzo dobre zagadki dobre na start z horrorami w grach

MINUSY króciutka, chciałoby się coś dłuższego do sterowania trzeba się przyzwyczaić (choć to maleńki problem)

Intel Core i5, 4 GB RAM, karta grafiki 1 GB GeForce GTX 560 lub lepsza, 2 GB HDD, Windows 10 64-bit