Wawrzyniec Podrzucki - Kosmiczne Ziarna

Informacje o ksiÄ Ĺźce Tytuł: Kosmiczne Ziarna Autor: Wawrzyniec Podrzucki Ilość stron: 335 Wydawnictwo: Agencja Wydawnicza RUNA Tom: 2 Cykl: Yggdrasil Rok wydania: 2004 Cena: 25,50 PLN

Środkowy tom trylogii Yggdrasill kontynuuje przygody byłego straĹźnika Thomasa Farquaharta. Zmiany w Drzewie (przypomnijmy, jest to gigantyczna nanostruktura, ktĂłra kompletnie zmieniła oblicze świata), zaczynają być na tyle widoczne, Ĺźe wiedzy o nich nie da się juĹź dłuĹźej ukrywać w zamkniętym gronie. DruĹźynie Thomasa i Gerharda udaje się dotrzeć do Cytadeli – siedziby Ruchu na Rzecz Odnowy, organizacji badającej przebieg zmian w nanostrukturze.

Niestety stowarzyszenie to w oczekiwaniu na nadchodzący kataklizm podzieliło się na liczne frakcje. Każda z nich ma swój sposób na zdobycie władzy nad resztą. Wkrótce sam Thomas zostaje wciągnięty w wir politycznych intryg i spekulacji.

W tym samym czasie Noel Kreuff, jeden z współtwĂłrcĂłw Drzewa, ( ktĂłrego poznaliśmy w poprzedniej części, jako sympatycznego stawonoga), postanawia odnaleźć Helen Bjorg. Dochodząc do szczegółów, Drzewo jest dziełem człowieka, jego bezpośredni twĂłrcy określani są mianem ProjektantĂłw. Ich pamięć i toĹźsamość została zakodowana w specjalnych sarkofagach. Po wiekach „hibernacji” niektĂłre z tych z nośnikĂłw udało się odnaleźć ( w tym Kreuffa) i rozkodować. Noel podejrzewa, iĹź taka sytuacja wydarzyła się z sarkofagiem Helen, ktĂłra swego czasu nadzorowała projekt Drzewa. Jej imię przetrwało w świadomości ludzkości i znaczna część mieszkańcĂłw „leśnej” Ziemi uwaĹźa ją za Świętą Matkę, praktykując jej kult.



Jak zatem widzimy druga część zaskoczy nas zupełnie nowymi wątkami, a takĹźe twĂłrczym rozbudowaniem tych juĹź nam znanych. Poznamy zupełnie nowych bohaterĂłw, takich jak Hansen, jeden z nowo obudzonych ProjektantĂłw oraz Remmuerisha, mannekena, (czyli coś na kształt cyborga) o sercu altruisty. ZarĂłwno pierwszy jak i drugi prĂłbują odnaleźć swoje miejsce w świecie, jeden poprzez przyswojenie nowych realiĂłw, drugi asymilując się z mieszkańcami New Cheshire. „Kosmiczne Ziarna”, podobnie jak pierwsza część cyklu, zapewnia nam pasjonującą i wciągającą lekturę. Największą wadą drugiego tomu jest jego objętość (335 stron, prawie połowa jedynki), ale Podrzucki nadrobił to treścią dorĂłwnującą, a chwilami nawet ciekawszą niĹź w „Uśpionym Archiwum”.

Wracając do zawartości, warto wyjaśnić tytuł powieści. Dotyczy on bezpośrednio nadchodzącego kataklizmu, który próbuje ukryć wyżej wspomniany Ruch na Rzecz Odnowy. Czym ta swoista klęska ma się charakteryzować? Otóż Drzewo, jak zresztą większość roślin wytwarza nasiona, służące do przedłużenia trwania gatunku. Problem w tym, że ziarenka wytworzone przez tego giganta mają rozmiar średniej wielkości asteroidy i są w stanie zniszczyć ludzkie osiedla. Z kolei nasza kochana Ziemia ma ograniczoną powierzchnie, która już została niemal w pełni wykorzystana przez Drzewo. Krótko mówiąc wytworzenie się kolejnej ogromnej nanostruktury może rozsadzić naszą niegdyś błękitną, dzisiaj zgniłozieloną planetę.

Jak widać zatem, napięcie wraz z kolejnymi tomami narasta, budzi to ogromną nadzieję, Ĺźe kolejny tom Yggdrasill moĹźe okazać się polskim majstersztykiem w dziedzinie science-fiction. Osobiście polecam lekturę „Kosmicznych Ziaren” zarĂłwno zagorzałym fanom fantastyki popularnonaukowej, jak i tym czytelnikom, ktĂłrzy dopiero wstępnie się w niej zasmakują.