Książka „Wezwanie” jest pierwszÄ… częściÄ… cyklu zatytuÅ‚owanego „Najmroczniejsze moce”. Autorka cyklu, Kelley Armstrong, pochodzi z Kanady, napisaÅ‚a dwadzieÅ›cia powieÅ›ci i wiele opowiadaÅ„. Na „Najmroczniejsze moce” skÅ‚ada siÄ™ trylogia „Wezwanie”, „Przebudzenie” – w przygotowaniu do wydania polskiego oraz „The Reckoning”, która jeszcze nie ukazaÅ‚a siÄ™ po polsku. Autorka już jednak zapowiedziaÅ‚a pojawienie siÄ™ kolejnych książek osadzonych w podobnych realiach, a w Internecie opublikowaÅ‚a kilka opowiadaÅ„, nawiÄ…zujÄ…cych do trylogii.
Główna bohaterka powieści nazywa się Chloe Sanders, która z pozoru jest zwyczajną nastolatką. Nie wzbudza silnych emocji wśród swoich rówieśników. Interesuje się sztuką filmową. Chodzi do szkoły artystycznej i zastanawia się nad zajęciem się reżyserią. To, że nie miała jeszcze chłopaka, ani pierwszej miesiączki, należy do większych z jej nielicznych kłopotów. Pewnego dnia okaże się jednak, że nie jest taką zwyczajną dziewczyną, jak jej się wydawało. Zaczyna widzieć i rozmawiać z osobami, których inni ludzie nie są w stanie dostrzec. Diagnoza lekarska mówi o schizofrenii. Zaleceniem jest przetrzymywanie w specjalnym ośrodku terapeutycznym dla nastolatków oraz specjalne lekarstwa. Chloe zaczyna się w pewnym momencie zastanawiać, czy na pewno przerażający widok nadpalonego człowieka, próbującego się z nią skontaktować był wytworem jej chorej wyobraźni. Zaczyna szukać sposobu, żeby przekonać się, czy ma jakieś nadnaturalne zdolności, czy jest po prostu chora.
PrzebywajÄ…c w oÅ›rodku „Lyle House”, Chloe spotyka innych mÅ‚odych ludzi, którzy majÄ… problemy psychiczne. Na poczÄ…tku trudno jej bÄ™dzie znaleźć sobie miejsce wÅ›ród obcych osób. Tym bardziej, że przeszkadza jej zastanawianie siÄ™, jakie schorzenia umysÅ‚owe sprawiÅ‚y, że również oni musieli zostać poddani terapii w specjalnie przeznaczonym do tego celu miejscu. W koÅ„cu uda jej siÄ™ nawiÄ…zać kontakt z niektórymi pacjentami, który stopniowo bÄ™dzie miaÅ‚ szansÄ™ przeksztaÅ‚cić siÄ™ w bliższe relacje. Jednak caÅ‚y czas bÄ™dzie miaÅ‚a wÄ…tpliwoÅ›ci, komu powinna ufać – innym nastolatkom, lekarzom, swojej ciotce, czy tylko i wyÅ‚Ä…cznie sobie.
Postacie występujące w książce wzbudzają zainteresowanie swoimi losami, choć ich konstrukcja nie wykracza specjalnie poza warsztatową poprawność. Pomimo koncentracji na głównej bohaterce (Chloe), nie zawsze miałem przekonanie, że rozumiem motywy jej postępowania. Może się jeszcze okazać, że wszystko się wyjaśni w kolejnych tomach przygód Chloe.
Autorka wykorzystuje motywy znane z innych dzieł kultury, poświęconych zjawiskom paranormalnym. Nie chcę zdradzać szczegółów powieści, więc nie będę wymieniał konkretnych przykładów. Pojawiające się osoby, niewidoczne dla innych oczu, nie są bynajmniej jedynym elementem tego typu. Nie miałem wrażenia, żeby Kelley Armstrong udało się twórczo podejść do tematu i dodać coś znacząco wykraczającego poza wzorce, z których czerpała (czy były to bezpośrednie zaczerpnięcia, czy podobieństwo jest przypadkowe, a wynika z rozpowszechnienia pewnych figur w kulturze, nie ma na potrzeby tej recenzji znaczenia). Dlatego obawiam się, że książka nadaje się raczej dla czytelników, którzy mieli wcześniej mało kontaktu z szeroko rozumianą literaturą grozy. Koneserzy gatunku mogą dosyć szybko wpaść na wiele rozwiązań fabularnych, przez co dalsza lektura będzie dla nich mniej wciągająca.
KsiążkÄ™ szybko siÄ™ czyta. W kategorii literatury wakacyjnej (do pociÄ…gu na przykÅ‚ad) jest caÅ‚kiem niezÅ‚a. Nie podobaÅ‚a mi siÄ™ jednak na tyle, żebym miaÅ‚ zamiar wracać do tej lektury po latach. Nie jestem już nastoletnim czytelnikiem, ale znajdujÄ…cÄ… siÄ™ na tylniej okÅ‚adce opiniÄ™ na temat książki: „W trakcie lektury tej powieÅ›ci krzyki przerażenia nastoletnich czytelników bÄ™dÄ… dość gÅ‚oÅ›ne, by obudzić zmarÅ‚ych!” uważam osobiÅ›cie za kiepski dowcip. Do nastoletnich czytelników mam proÅ›bÄ™ – dajcie znać, jeÅ›li zdarzy Wam siÄ™ gÅ‚oÅ›no krzyknąć w czasie lektury tej książki, chÄ™tnie wówczas zmieniÄ™ treść niniejszego tekstu.
|
Autor: Virwen
|
|
|