Dariusz Domagalski - Aksamitny dotyk nocy

Informacje o ksiÄ Ĺźce Tytuł: Aksamitny dotyk nocy Autor: Dariusz Domagalski Ilość stron: 360 Wydawnictwo: Fabryka Słów Rok wydania: 2009 Tom: 2 Cykl: Cykl KrzyĹźacki Cena: 29,99 PLN

Druga część cyklu krzyĹźackiego zawiera kontynuację wydarzeń znanych nam z „Delikatnego uderzenia pioruna”, książki określonej przeze mnie jako jedna z ambitniejszych publikacji o tematyce wojny polsko-krzyĹźackiej. „Aksamitny dotyk nocy” zaskoczył mnie pozytywnie, poniewaĹź nie dość, Ĺźe wątki te rozwija, to jeszcze sam wprowadza wiele ciekawych zwrotĂłw akcji, od ktĂłrych nieraz ciężko oderwać się od lektury. Ale po kolei...

Po raz kolejny zetkniemy się z Dagobertem z Saint-Amand, Aine i wieloma innymi postaciami znanymi z pierwszej części. Próżno szukać tu nowych biografii, czy wyraźnej zmiany osobowości bohaterów, jednak ten brak świeżości nadrabia forma, w jakiej autor opowiada historię.

WyraĹşnie widać, Ĺźe pisarz włoĹźył więcej pracy do napisania drugiego tomu, choć moĹźliwa jest rĂłwnieĹź nagła wena, dzięki ktĂłrej w krĂłtkim czasie powstała dobra książka. Jakkolwiek by nie było, mamy w tomie wiele ciekawych wątkĂłw opowiedzianych w sposĂłb znacznie ciekawszy i mniej sztywny niĹź w ”Delikatnym uderzeniu pioruna”. Daje to nam dużą nadzieję, Ĺźe kolejna część będzie juĹź majstersztykiem. Nadal jesteśmy w orbicie konfliktu polsko-krzyĹźackiego, wojna jest juĹź nieunikniona, jednak tom drugi wypełniony jest zabiegami dyplomatycznymi, dającymi więcej czasu dla obu spornych stron, a takĹźe ukazania reszcie Europy, kto jest bardziej cnotliwy i godny wsparcia. Nadal jest to jednak tylko przyziemna warstwa, bo jak wiadomo z pierwszego tomu, najwaĹźniejsza jest walka dwĂłch emanacji boskich, zwanych sefirami. W kabalistycznym Drzewie Ĺťycia zaczyna być zaburzana rĂłwnowaga między nimi. Na ziemskim padole ich rywalizacje uosabiają symbole: KrzyĹźa, Orła i Pogoni.

Kontynuując jednak, wydarzenia i rozterki bohaterów spisane są tutaj z większą pasją, co od razu czuje się podczas lektury. Co więcej, przeskoki w akcji, których treść jest następnie opowiadana z perspektywy innej postaci, bądź uzupełniana w toku dalszej opowieści, czynią książkę jeszcze żywszą i bardziej pasjonującą.



Ĺťeby jednak autor za bardzo nie przesłodził się recenzenckim lukrem, ktĂłrym go raczę, naleĹźy napisać tu nieco o wadach tomu. Język, mankament o ktĂłrym wspomniałem przy opisywaniu pierwszej części, nadal posiada podobne zgrzyty. Miejscami wręcz widać, Ĺźe autor usilnie prĂłbuje nadać dialogom formę „pseudo-średniowieczną”, co rzadko, bo rzadko, ale wywołuje mimowolny grymas wykrzywienia kącikĂłw ust. Drugi mĂłj Ĺźal przekazuję wydawcy układającemu przypisy do książki. Dlaczego niemała część z nich zostaje Ĺźywcem spisana z tomu pierwszego? Nie wiem, czy to brak wiary w inteligencję czytelnika, czy po prostu zaniedbanie, ale naprawdę jeśli ktoś przeczytał juĹź w ”Delikatnym uderzeniu pioruna”, kim jest Władysław Jagiełło, albo czym jest Drzewo Ĺťycia, to przypuszczalnie przy ”Aksamitnym dotyku nocy” nie będzie odczuwał potrzeby zapoznania się z dokładnie tym samym opisem. No chyba, Ĺźe czytelnik będzie działał na zasadzie reĹźysera ”Gwiezdnych Wojen” (czyli najpierw przeczyta drugą połowę drugiego tomu, potem cały trzeci, pierwszy, a na końcu doczyta początek dwĂłjki).

Nie zmienia to jednak faktu, Ĺźe ”Aksamitny dotyk nocy” to dobra kontynuacja pierwszej części i na pewno zapewni dużą radość miłośnikom średniowiecza i nie tylko.