The Iron Oath - zapowiedź

Informacje o grze Nazwa gry: The Iron Oath Gatunek: cRPG Producent: Curious Panda Games Cena: 71,99 PLN

Niby tzw. prawdziwy gracz gardzi graficznymi „wodotryskami”, prawdziwie uznając jedynie monochromatyczne szachy i sesje RPG z kartkami wyszarpanymi z zeszytu (biada tym, którzy ograniczają się wyłącznie do wyrywania ich z kajetów) oraz nadgryzionymi przez czas oraz inne robactwo kostkami do gry, a jednak i tak zdecydowana większość użytkowników ciąży w stronę coraz bardziej fotorealistycznych produkcji. Pixelart nie musi jednak stanowić wyłącznie domeny „indykariów” o małych budżetach, co i raz zaskakując nas kolejnymi całkiem wciągającymi produkcjami. Takimi jak The Iron Oath.

Wczesny dostęp wczesnym dostępem, lecz omawiana gra już teraz oferuje całkiem sporo zawartości, pozwalającej się zagłębić na dłużej niż kilka kwadransów. Nie od razu jednak musi na nas czekać monstrualnie wielki świat. Zaczynamy bowiem… w lochach, czyli jak wszystkie kanony przykazały (oczywiście równoprawnie traktując inicjację Wielkiej Przygody rozpoczętą nad kuflem złocistego w tawernie). Szybko jednak można dostrzec, że aspiracje są o wiele, wiele większe, co sprawia, iż całość i tak wydaje się skromna.

Nie ma to jak proste wytyczne

Na początku tytuł ten przypomina klona Darkest Dungeon, z tą modyfikacją, że nim przejdziemy do walki, to lochy eksplorujemy na pseudoizometrycznej mapie, teoretycznie oferującą nam rozwidlenia dróg, zdecydowana większość z nich jednak i tak kończy się ślepym zaułkiem, niejako przymuszając nas do pokonania określonych lokacji (i ichniejszej nieprzyjaznej wobec nas fauny).

Walki stanowią kościec tej produkcji, gdy jednak przyjdzie co do czego, to uświadamiamy sobie, iż mamy do czynienia z turówką wymagającą nie tylko umiejętnego operowania dostępnymi zdolnościami, lecz również swego rodzaju kalkulowania odległości pod kątem przemieszczania się – system nie jest nowatorski pod niemal żadnym względem i pozostaje znany tzw. Prawdziwym Strategom od lat, w sumie jednak to i dobrze, że ktoś postanowił go przypomnieć młodszym graczom.

Prawie jak HoM&M

Dane nam będzie jednak również wychynąć na powierzchnię, a w konsekwencji wędrować pomiędzy większymi lokacjami, chociażby w poszukiwaniu lepszych ofert handlowych, nade wszystko jednak nowych zadań. Te ostatnie są, no cóż, tak klasyczne, że wręcz śmiertelnie oklepane do bólu. Nie da się ukryć, że warstwa „tekstowa” gry wymaga jeszcze wielu szlifów.

Nie da się zresztą ukryć, iż autorzy sygnalizując wielkie fabularne pretensje w żaden sposób póki co nie próbują ich „na serio” zrealizować, dialogi są wręcz do bólu liniowe, aż trudno zrozumieć, dlaczego gracz ma dokonać wyboru opcji, skoro ich cały wolumen sprowadza się do pojedynczej pozycji. Pozostaje wierzyć, iż właśnie ten element został odłożony „na później”.

Kupą, mości panie i panowie!

Odczytując powyższe akapity można odnieść wrażenie, że byłem niespecjalnie ukontentowany z obcowania z danym tytułem, tymczasem byłaby to ocena błędna, albowiem produkcja ta potrafiła mnie wciągnąć na naprawdę dość długie sesje. Ewidentnie jednak wymaga ona rozbudowy, a sygnalizowane kierunki nastrajają optymistycznie.

Bardzo dziękujemy serwisowi GOG.com za udostępnienie kodu beta w celu umożliwienia powstania niniejszego tekstu - https://www.gog.com/pl/game/the_iron_oath