UnderRail

Informacje o grze Nazwa gry: UnderRail Gatunek: cRPG Producent: Stygian Software Cena: 53,99 PLN Recenzent: Piotr „Klemens” Kociubiński Ocena: 70%

Nie jest godnym mienić się znawcą gatunku cRPG osoba, która nie spędziła dziesiątek godzin w mrocznym świecie Fallouta, przy czym mam na myśli pierwsze dwie odsłony serii. Wielu graczy urodziło się jednak w epoce, która nie pozwala jej zachwycić się dość powszechną pikselozą czy statycznymi tłami. Pewnym panaceum dla nich może jednak być UnderRail.

Akcja gry rozgrywa się w przyszłości, gdy ludzkość uciekając przed toksycznymi realiami nadziemia zeszła pod powierzchnię, zamieszkując obszary podobne do tuneli metra, w istocie jednak w znacznym stopniu stanowiące celowo tak ukształtowane środowisko. Nie są to może więc krypty, lecz pierwsze wrażenia wywołują oczywiste skojarzenia z Kryptą 13 i jaskiniami tuż za jej włazem.

Podziemia nie muszą być mroczne

Kreacja postaci również rodzi uczucie déjà vu, choć bynajmniej nie mamy do czynienia z kalką klasycznego systemu S.P.E.C.I.A.L – chodzi raczej o jego złożoność, wielość parametrów, na które mamy wpływ. O ile część z nich mieści się w żelaznej klasyce, o tyle inne – moce parapsychiczne – uświadamiają fakt, iż twórcy jednak zamierzali podążyć własną ścieżką. Z kolei przy okazji wyboru cech szczególnych – swego rodzaju perków – gracz łatwo może się przekonać, na jak wiele innych sposobów mógł stworzyć swoją postać, a w konsekwencji jak odmienny tryb rozgrywki mógł on wybrać.

Na początku zresztą trzeba podjąć inną istotną decyzję – a mianowicie w jaki sposób będzie się zdobywać punkty doświadczenia. Można zdecydować się na model tradycyjny, nagradzający chociażby prowadzenie walk, ale ciekawszy jest rzecz jasna tryb nowatorski, pozwalający „ekspić” wyłącznie poprzez pozyskiwanie różnych „dziwaczności”, tj. urządzeń „nie z tego świata”.

Nie obejdzie się bez starych znajomych

W trakcie gry zaczynamy jako typowe „zero” z ambicjami na stanie się bohaterem. Tak czy owak dość szybko musimy opuścić swoje pielesze, wiele ciekawych rzeczy tam bowiem nie uświadczymy, i ruszyć na poszukiwanie przygody. Niestety, pod tym względem wątek główny jest dość rozczarowujący, jednak kompensują to zadania poboczne, które można rozwikłać na szereg różnych sposobów.

Niestety, ascetyczność oprawy wizualnej nie jest jej jedynym nawiązaniem do przeszłości, uświadczyć tego można również w przypadku szeregu innych elementów. Dla przykładu możemy zapomnieć o jakiejkolwiek minimapie, musimy więc zaufać swojej pamięci przestrzennej albo posiłkować się – jak to drzewniej bywało – kartką papieru i długopisem. Podobnie rzecz się ma z opisami questów – te są bardzo zdawkowe i po dłuższym czasie właściwie nie sposób ustalić o co chodziło i co ma się zrobić.

W tym roku modny jest wystrój slumsu

Co gorsza, potencjał szeregu elementów nie został wykorzystany w całości. Ot, choćby taka kontrola myśli okazuje się niemal wyłącznie cechą o charakterze bojowym, tymczasem oczekiwałbym, iż winna być przydatna w co drugim dialogu. Przykłady można mnożyć, co nie najlepiej świadczy o twórcach, zważywszy na fakt, że już pierwszy Fallout pozwalał na wiele rozwiązań nawet bez konieczności kreacji nowej, innej postaci.

Wbrew obawom szybko można przyzwyczaić się do oprawy wizualnej rzeczonej pozycji. Jakkolwiek cechuje się ona pewną sterylnością i siłą rzeczy daleka jest od epatowania graficznymi „wodotryskami”, to jest ona na swój sposób estetyczna, wolna chociażby od przypadłości pixel-artu. Szkoda tylko, że muzyka – nawet wpadająca w ucho – sprowadza się raptem do kilku ścieżek, niestety w żaden sposób nie kreujących klimatu.

UnderRail to pozycja ciekawa, zdolna wyzwolić się ze swego rodzaju niszy. Niestety, nie stanowi ona prawdziwie godnego substytutu Van Burena, czyli niedoszłej trzeciej odsłony fabularnego Fallouta w izometrycznym świecie. Gra ta zapewnia większą wolność niż taki Shadowrun: Dragonfall, acz jej pewne dość oczywiste wady niweczą związaną z tym satysfakcję.

Grafika 40% Muzyka 75% Grywalność 70% Ocena końcowa 75%

10 20 30 40 50 60 70 80 90 100 10 20 30 40 50 60 70 80 90 100

PLUSY klimat „czasów młodości” oldskulowa mechanika do wielokrotnego podejścia sensowne wymagania sprzętowe

MINUSY nie w pełni wykorzystany potencjał mimo wszystko mogłaby być ładniejsza zarzucenie pewnych oczywistych współcześnie rozwiązań

Pentium IV 1.6 GHz, 1 GB RAM (2 GB RAM - Vista/7), karta grafiki 256 MB (GeForce 6800 lub lepsza), 2 GB HDD, Windows XP(SP3)/Vista/7