Tales of Maj'Eyal: Forbidden Cults

Informacje o grze Nazwa gry: Tales of Maj'Eyal: Forbidden Cults Gatunek: roguelike (DLC) Producent: Netcore Games Cena: 25,49 PLN Recenzent: „Ignis” Ocena: 100%

O tym, jak bardzo dzieła H.P. Lovecrafta padają współcześnie na podatny grunt, świadczyć mogą coraz liczniejsze adaptacje jego twórczości w grach komputerowych. Aktualnym przykładem są chociażby opisane na łamach siostrzanego portalu Cultist Simulator czy Lovecraft’s Untold Stories. Szerokie wpływy amerykańskiego autora nie ominęły także Tales of Maj’Eyal, klasycznego roguelike autorstwa Nicolasa Casaliniego. Nie ograniczył się jednak on tylko do inspiracji mitologią Cthulhu, bowiem Forbidden Cults sięga do wszelakich wierzeń i legend, racząc gracza tym wszystkim w znanym świecie Eyal.

Po nieco mniej udanej osobnej orkowej kampanii z Embers of Rage, twórca gry powrócił do modelu znanego z pierwszego rozszerzenia – Ashes of Urh’Rok – i zawartość najnowszego dodatku wplótł w główną kampanię z „podstawki”. Przyznam, iż rozwiązanie to sprawdza się znakomicie. Nawet w trakcie rozrywki postacią nie będącą częścią tego DLC, co rusz napotyka się elementy pochodzące z Zakazanych Kultów. Przede wszystkim mowa tu o różnych przerażających i upierdliwych przeciwnikach, którzy cechują się nowymi metodami walki, jak masowa multiplikacja czy zalewanie postaci gracza lawiną efektów osłabiających. Potwory nie są jednak jedynym pozytywnym dodatkiem, bowiem obecne są także…



… nowe lokacje. A te wykonane są niesamowicie klimatycznie. Nie zapomnę chociażby momentu, gdy pierwszy raz w trakcie podróży po mapie świata otrzymałem komunikat o próbie pożarcia mojego bohatera przez coś niezidentyfikowanego. Okazało się, iż był to ogromny czerw, pożeracz świata, który podróżując wyżera korytarze pod powierzchnią ziemi. Naszym zadaniem będzie oczywiście wydostać się z jego trzewi utrzymując się przy życiu – co nie jest łatwe, zważywszy choćby na okresowe wyrzuty kwasu żołądkowego. Innym razem napotkamy na portal, który można uruchomić różnymi kombinacjami glifów, odkrywanych w różnych miejscach świata – lecz niewiadomym pozostanie, dokąd nas ten portal zaprowadzi. I czy na pewno rozsądnym będzie dotknięcie losowo napotkanej macki wystającej z ziemi? Oprócz tego na odkrycie czeka kilka innych, niesamowicie tajemniczych lokacji, lecz najbardziej mistyczne okazały się…

… zakazane wolumeny. Te można znaleźć losowo w trakcie rozgrywki, a jest ich co najmniej cztery – więcej do tej pory nie odkryłem. Każdą z tych ksiąg możemy na własną odpowiedzialność odczytać, a konsekwencje tego czynu, jak można się spodziewać, mogą być nieprzyjemne. Jednakże warto spróbować – niektóre nie są aż tak groźne, a nagrody za przetrwanie prób są zdecydowanie warte ryzyka. Oprócz tomów, Forbidden Cults oferuje całą masę nowych artefaktów, świetnie komplementujących fenomenalne…



… dodane klasy postaci. Pierwsza z nich – Writhing One – jest abominacją, zepsutą istotą, która została pochłonięta przez mroczne siły. Korzysta z broni jednoręcznej, bowiem druga zdążyła się zmienić w… mackę. Klasa ta jest bardzo wytrzymała, z łatwością aplikuje zarazy i inne efekty osłabiające, a oprócz tego topi swoją skórę i opryskuje nią przeciwników – czego chcieć więcej? Może jeszcze własnego potężnego przywołanego potwora-sługę, zwanego Robakiem, Który Chodzi, albo zdolności do pożerania wrogów żywcem… i trawienia ich. Drugą nową klasą postaci to, wymagający odblokowania, Cultist of Entropy. Jest to klasa walcząca z dystansu za pomocą szerokiej gamy zaklęć, jednocześnie przywołując szeregi popleczników. Jednak większość umiejętności Kultysty wyzwala efekt, który stopniowo go zabija. Można jednak przenosić tą negatywną energię entropii na przeciwników – co wymusza na graczu dość szczegółową obserwację sytuacji taktycznej w trakcie walki tak, aby nie zostać pokonanym własną bronią. Obie klasy postaci korzystają z nowego zasobu, którym jest Szaleństwo. Część umiejętności buduje pulę tego zasobu, część korzysta z niego – a im większe jest nagromadzenie Szaleństwa, tym bardziej chaotyczne stają się umiejętności – co powoduje fluktuacje w zadawanych obrażeniach i czasie cooldownu. Oczywiście w parze z wymienionymi klasami idą także…

… nowe rasy. Dostępne są dwie, obie wymagające odblokowania i oczywiście związane są one z tematyką nowego dodatku. Pierwsza to spaczone krasnoludy, które jednak zachowały fragment świadomości – Dremy. Przyznam, że jedna z ich zdolności, pozwalająca przez 3 tury użyć dwukrotnie niektórych talentów, czyni pewne kombinacje rasa-klasa bardzo potężnymi. Druga rasa to ogry, pojmane i wypaczone przez prześladowców wszelkiej magii – Krogi. Rasa ta nie wyróżnia się specjalnie na tle pozostałych, rzekłbym, iż jest raczej przeciętna. Na szczególne wyróżnienie zasługują także…



… udźwiękowienie oraz nowy lore. Muzyka, przygrywająca w nowych lokacjach jest cudownie mroczna i pomaga budować ciężki klimat panujący w Forbidden Cults. Za to treści, napisanych bądź zaadaptowanych przez twórcę na potrzeby dodatku, nie powstydziłby się żaden autor grozy. Mroczne podania, pozostawione zapiski, odnajdowane wskazówki – nie sposób wymienić wszystkiego, jednak do tej pory w ToME nic tak nie odrywało mnie od właściwej rozgrywki, jak właśnie lore dodany w tym rozszerzeniu.

Mając na uwadze datę premiery głównej gry – rok 2012 – niebywałym jest poświęcenie cechujące twórcę tego roguelike. Po 6 latach zostało wydane rozszerzenie, które z łatwością ocenię jako najlepsze z obecnie dostępnych. Samo stworzenie dwóch nowych klas o zupełnie odmiennej rozgrywce, przy liczbie prawie 30 już istniejących jest czymś praktycznie niespotykanym w świecie deweloperów gier. Wiem także, iż grę czeka niebawem kolejna duża aktualizacja zawartości, co jest dowodem na ciągłe wsparcie produkcji. Czasem aż ciężko uwierzyć, że za tym stoi w zasadzie jedna osoba. Forbidden Cults jest zdecydowanie warte każdej złotówki – a nie kosztuje ich zbyt wiele. Jest to rozszerzenie, którego zakup będzie oczywistym dla każdego miłośnika ToME. Jednakże klimat, tematyka i wysoka jakość wykonania powodują, że warto rozważyć zakup tego dodatku nawet w przypadku osób dopiero zaczynających przygodę z Tales of Maj’Eyal.

Grafika 85% Muzyka 90% Grywalność 100% Trudność 100% Ocena końcowa 100%

10 20 30 40 50 60 70 80 90 100 10 20 30 40 50 60 70 80 90 100

PLUSY nowe klasy klimat można kroić nożem macki

MINUSY w zasadzie brak

512 MB RAM, karta graficzna kompatybilna z OpenGL, 512 MB HDD, Windows XP/Vista/7/8/10 lub Mac OS X lub Linux