Stygian: Reign of the Old Ones

Informacje o grze Nazwa gry: Stygian: Reign of the Old Ones Gatunek: cRPG Producent: Cultic Games Cena: 107,99 PLN Recenzent: „tenshi_chan” Ocena: 70%

Lovecraft zapoczątkował swoisty nurt kulturowy, ważny dla wszystkich tych, którzy lubują się w horrorach. Oczywiście wraz z rosnącą popularnością dorobił się również naśladowców, a ludzie z branży filmowej czy gamingowej próbowali odtworzyć jego sukces. Jedną z takich prób jest właśnie Stygian: Reign of the Old Ones.

Cechą charakterystyczną horrorów lovecraftowskich jest nacisk na kwestie psychologiczne, znacznie większy niż na budowanie grozy. No i oczywiście wszędobylski motyw macek. Wszystko to znajdziemy w Stygianie i jeszcze zanim pojmiemy czym jest gameplay, zrozumiemy, że psychologia będzie tutaj odgrywać jedną z kluczowych ról. Możemy to zauważyć już podczas tworzenia postaci, bowiem będziemy wybierać nie tylko jej wygląd, ale też historię, zawód, a wśród dostępnych atrybutów pojawią się mniej popularne takie jak: psychologia, nauka, mówca. Będziemy musieli też wybrać wierzenia, będące nam najbliższe. Na szczęście wśród wyborów nie ma jedynie religii, ale pojawiają się także filozofie życiowe, więc również ateiści znajdą coś dla siebie. Z początku będzie to dla nas enigmatyczne, po co to wszystko, ale z czasem zauważymy, że zdecydowanie więcej podczas rozgrywki przyjdzie nam rozmawiać z ludźmi, aniżeli walczyć. Pomimo bowiem niezbyt realistycznej fabuły zachowano realizm ludzkich zachowań i umiejętności. No... w większości. Bo czasem w czasie walki zdarzy nam się odprawić jakiś niezwykły rytuał, którego nie powstydziłby się czarodziej z Hogwartu, jednakże w większości jesteśmy nadal zwykłym człowiekiem, przerażonym gdy dzieje się wokół niego coś niewytłumaczalnego, i który będzie musiał znaleźć jakieś pocieszenie w samym sobie, aby nie zwariować.



Miasteczko Arkham, w którym żyje nasz bohater, pewnego dnia zwanego Czarnym Dniem zostaje oderwane od świata i uwięzione gdzieś między wymiarami. W tym miejscu budzą się do życia również pradawne siły, które nie tylko powodują grozę i lęk, ale też zmieniają nasze otoczenie. Zapadnięte, pokryte mackami (a jakże!) budynki, popękana ziemia, dziwne odgłosy tu i ówdzie czy macki (koniecznie!) wysuwające się z wody robią klimat, aczkolwiek ludzie po otrząśnięciu się z tego, co się stało, wrócili w większości do znanej sobie rutyny. Oczywiście nie było już możliwości zarabiania pieniędzy, a te stały się bezwartościowe, ale lokalną walutą stały się papierosy, a chcących się wzbogacić choćby w ten sposób nie brakuje. Wartościowymi przedmiotami staje się też jedzenie i alkohol, a tych również będziemy potrzebować, więc nie ominie nas przeszukiwanie wszelakich śmieci, by zdobyć w jakiś sposób tę „lokalną” walutę.

Gra jest dwuwymiarowym cRPG, narysowanym specyficzną, acz bardzo interesująca kreską. Gameplay polega na prowadzeniu pewnego rodzaju śledztwa, by dociec co się właściwie stało w Czarny Dzień, gdzie my właściwie wylądowaliśmy i czy da radę to odwrócić. Nie tylko więc musimy się odnaleźć w nowej, wyjętej spod prawa rzeczywistości, ale także odkryć tajemnice mieszkańców Arkham, by choćby znaleźć malutki trop. Pierwszym z nich jest mężczyzna, którego widzimy we śnie, a który już przy pierwszym spotkaniu wskazuje nam miejsce położenia tajemniczego, prawdopodobnie magicznego klucza.



Oczywiście oprócz rozmów z innymi są też walki, choć występują marginalnie. Wielu mieszkańców wręcz oszalało po tym co przeżyli i widzieli i wciąż pałętają się po Arkham siejąc zamęt i zabijając co się rusza. Jednakże walki, choć opłacalne pod względem łupów, mogą zostać pominięte, jak też możemy się z nich wycofać na dwa sposoby: albo wybierając zwykłą ucieczkę, albo wytrzymawszy trochę, doszedłszy do konkretnego pola za plecami przeciwnika. Drugi sposób jest trudniejszy, ale też pozwala nam otrzymać odpowiednie do walki doświadczenie. Walka rozgrywa się w systemie turowym, aczkolwiek nie mam pojęcia jak ustalana jest kolejność wykonywania ruchów. I tu pojawia się pierwsza bolączka Stygiana - jest zagmatwany na równi z historią Arkham. Owszem, raz na jakiś czas pojawia się jakiś opis mechaniki, ale często jest on niejasny, nie można do niego wrócić, ani też wypróbować nowo pojawiających informacji. Nie ma tutorialu. Jest informacja, o losowej rzeczy, a cała reszta widocznie wydawała się twórcom zbyt oczywista. Wiele razy więc będziemy się wkurzać i zastanawiać nad podstawowymi rzeczami: jak wycraftować przedmiot? jak użyć przedmiotu szybkiego dostępu? i kiedy będzie można w końcu wrócić na strych?!

Podczas gry musimy uważać na statystyki życia i psychiki naszego bohatera. Codziennie również konsumujemy porcję jedzenia i musimy raz na jakiś czas spać, bo nasze statystyki będą obniżone z powodu zmęczenia. Wszystkie przyjemności pozwalają nam na regenerację psychiki, zaś lekarstwa i sen na regenerację zdrowia. Ogólnie miasto oferuje nam przeróżne rozrywki, a ludzie pozbawieni skrupułów i prawa zechcą zaoferować nam masę nielegalnych rozrywek, od używek po prostytucję. Nie omieszkają także zabijać się wzajemnie bez powodu. Dlatego będzie od nas wymagało masę dyplomacji i zrozumienia, by niektóre grupy społeczne nas do siebie dopuściły.



Stygian ma więc świetne założenia, ale realizacja ich jest taka sobie. Samo przechodzenie z jednego krańca mapy na drugie jest bardzo nużące. Szukanie możliwości „co teraz, czy coś się zmieniło?” kiedy śledztwo utknie w martwym punkcie jest jeszcze gorsze, bowiem będziemy zmuszeni czasem powtórzyć masę identycznych dialogów. Zamiast dynamicznego RPG z taktyczną walką postawiono nas w roli detektywa z bardzo ograniczonymi możliwościami. Mimo też spędzenia wielu godzin w grze nadal pozostają dla mnie niejasne pewne jej obszary. Bardzo dużo rzeczy dzieje się tutaj losowo, a większość dialogów to pewnego rodzaju metafory, gry słów, które może zrozumieć jedynie osoba anglojęzyczna. Na pewno pozycja zasługuje na bliższe przyjrzenie się jej, aczkolwiek wielu od niej się odbije.

Bardzo dziękujemy serwisowi GOG.com za udostępnienie kodu recenzenckiego w celu umożliwienia powstania niniejszego tekstu - https://www.gog.com/game/stygian_reign_of_the_old_ones

Grafika 75% Muzyka 75% Grywalność 60% Ocena końcowa 70%

10 20 30 40 50 60 70 80 90 100 10 20 30 40 50 60 70 80 90 100

PLUSY klimat rozbudowana psychika naszych postaci

MINUSY monotonna niejasne mechaniki

Intel Core i5, 4 GB RAM, karta grafiki 2 GB GeForce GT 740 / Radeon HD 7730 lub lepsza, 5 GB HDD, Windows 10 64-bit