Martial Law

Informacje o grze Nazwa gry: Martial Law Gatunek: przygodówka Producent: FIXER Cena: darmowa Recenzent: Piotr „Klemens” Kociubiński Ocena: 40%

Stan wojenny w 1981 roku nie był w mej ocenie „dziejową koniecznością” bądź „mniejszym złem”, nie mam najmniejszych złudzeń, że motywacją „Polski jaruzelskiej” nie było uniknięcie zagranicznej interwencji, lecz chodziło wyłącznie o obronę dotychczasowego ustroju i przywilejów kasty przezeń uprzywilejowanej. Większość Polaków okres ten wspomina jednak nie w kategoriach historycznych, lecz jako czas obumarcia rozbudzonych chwilę wcześniej nadziei i nastania jeszcze bardziej szarej codzienności. A przynajmniej tak to wygląda w przypadku debiutanckiej produkcji studia FIXER.

Akcja gry rozpoczyna się dzień przed Wigilią Świąt Bożego Narodzenia 1981 roku, czyli w okresie w polskiej tradycji związanym ze szczególnym oczekiwaniem, jednakże niejako zepchniętym na dalszy plan przez brak „Teleranka” w telewizji, brak sygnału po podniesieniu słuchawki aparatu telefonicznego (o ile ktoś miał dostęp do tej technologii), braki niemal wszystkiego na sklepowych półkach, a wypełnionym nade wszystko niepewnością jutro. Wcielamy się w niejakiego Stanisława, który ma tylko jeden cel – uszczęśliwić swą córeczkę stosownym choinkowym prezentem. Udało mu się nabyć stosowną lalkę rodem z NRD, ale do zdobycia jeszcze pozostały mandarynki i cukierki. Tylko jak to osiągnąć, gdy brak kartek?

Nasza głowa w tym, by tak się nie stało

Daleko mi do fanbojstwa na tle pixelartu (nie to jednak, bym gardził tą estetyką, sensownie wykorzystana – nie w kategoriach plastru dla własnej indolencji – potrafi ona zaowocać dziełami ze wszech miar godnymi uwagi), ale chyba w przypadku mało której produkcji konwencja ta ma tak głęboki sens, jak w przypadku schyłkowego „peerelu” – czyli epoki raczkującej coraz śmielej „komputroniki”, ale też ery tandety, szpetoty i ogólnej beznadziei. Snujemy się więc po brudnych blokowiskach z płyty, ludzie wokoło są odziani byle jak, ławki zaś okupowane przez mędrców ze szkoły denaturatu.

Niestety dość szybko odkrywamy, że w Martal Law tak naprawdę nie bardzo jest co robić. Niby nasze wybory mają mieć znaczenie, prowadząc ku różnym zakończeniom, realnie jednak mamy do czynienia z bodaj jednym autentycznym rozdrożem fabularnym, które pchnie nas ku zupełnie odmiennej opowieści. I nie ma nawet co psioczyć na brak możliwości swobodnego zapisu stanu gry, albowiem ponowne dotarcie do owego kluczowego punktu będzie wymagało restartu i odczekania raptem kilkudziesięciu sekund.

Co by tu wziąć...

Osobiście bardziej mnie bolał jednak fakt, że tytuł ten jest po prostu kiepsko napisany, historia jest bowiem szyta przeraźliwie grubymi nićmi, bez jakiejkolwiek finezji. Oczywiście należy pamiętać, że produkcja ta powstała podczas gamingowego jamu, a więc pod presją czasu, brakującego w szczególności na pogłębienie fabuły, ale czy po zakończeniu danej imprezy nie można było przysiąść nieco mocniej nie tylko nad samym kodem, lecz również i scenariuszem? Albo chociaż dialogami?

Tytuł ten również aż prosiłby się o jakąś choć odrobinę niebanalną ścieżkę muzyczną, niekoniecznie nawet specjalnie oryginalną. Jeśli czyta to którykolwiek z autorów – dlaczego by w tle nie wpleść wiadomego przemówienia Wrony nad WRON-ami? Albo chociażby melodii kolędy „Bóg się rodzi”, wszak również o historycznych konotacjach?

...a tam stało...

Stare porzekadło głosi, iż darowanemu koniowi w zęby się nie zagląda, Martal Law jest zaś tytułem w pełni darmowym. Będąc wdzięcznym autorom nie tylko za to, lecz również odwagę podjęcia tematu dość starannie omijanego przez współczesną popkulturę, zarazem żałuję, iż ich dzieło jest tak sztampowe…

Grafika 55% Muzyka 40% Grywalność 30% Ocena końcowa 40%

10 20 30 40 50 60 70 80 90 100 10 20 30 40 50 60 70 80 90 100

PLUSY poruszany temat darmowa śladowe wymagania sprzętowe

MINUSY raczej demo niż gra kiepski scenariusz i dialogi

Intel Core 2 Duo 2.1 GHz 150 MB RAM karta grafiki Intel HD lub lepsza 100 MB HDD Windows 7 64-bit