Gorogoa

Informacje o grze Nazwa gry: Gorogoa Gatunek: hybryda gry przygodowej i logicznej Producent: Buried Signal Cena: 63,49 PLN Recenzent: Mateusz „Matis” Cholewiak Ocena: 85%

Ostatnimi czasy w życiu redakcyjnym przejawiałem (świadomą albo i nie) tendencję do zgłaszania się do recenzowania tytułów niekonwencjonalnych. Począwszy od rougelike`a wzorowanego na Zeldzie, poprzez symulator depresji, a skończywszy na przedmiocie niniejszej recenzji, gry o enigmatycznym tytule Gorogoa.

Przedmiot niniejszej recenzji jest trudny do jednoznacznego zakwalifikowania. Z punktu widzenia gatunku jest to niewątpliwie gra logiczna. Gdybym powiedział, że tytuł ten jest sekwencją układanek opartą na dopasowywaniu do siebie elementów zawartych na (do) czterech ekranach to dokonałbym uproszczenia tak głębokiego, że aż krzywdzącego. Choć skojarzenie to może wydać się dziwne, to Gorogoa kojarzy się mi trochę z „grami drogi”, nazywanymi niekiedy żartobliwie „symulatorami chodzenia” - przy czym kontrolę nad postacią i wydarzeniami gracz ma właśnie (jedynie) za pomocą łamigłówek. Nakładając na siebie poszczególne ekrany (albo dokonując ich dekonstrukcji) i łącząc pewne elementy prowadzimy do interakcji jakie pchają naprzód pewną, wielopłaszczyznową historię. Opowieść, której nikt nie podaje nikomu „na tacy”. Fabuła gry ma charakter symboliczny, wieloznaczny, złożony i myślę, że każdy gracz będzie interpretował wydarzenia których będzie świadkiem na ekranie inaczej. Swoją interpretację pozwolę sobie zachować dla siebie, aby niczego nikomu nie sugerować.



Gdybym miał znaleźć jedno słowo, które opisze jednocześnie mechanikę gry, jak i jej konwencję, w tym oprawę audiowizualną, to pokusiłbym się o słowo „oniryzm”. Gra przypomina wielowątkowy sen. Grafika jest bardzo ładna, wręcz – zjawiskowa. Ilustracje jakie stanowią zarazem tło, jak i główne narzędzie gracza w toku rozrywki miały zostać namalowane ręcznie przez twórcę gry, co tylko dodaje grze uroku. Taki sposób prezentacji świata pozwala mi wysnuć wniosek, że pod względem oprawy graficznej Gorogoa należy do tych produkcji, które wzbudzają zachwyt dziś i wzbudzać go będą za 20 lat. Zbliżając i analizując detale poszczególnych ekranów tylko utwierdzałem się w przekonaniu o pietyzmie, z jakim wykonano szczegóły kolejnych plansz. Oprawa audio komponuje się z oprawą wizualną, przy czym nie zapada, a przynajmniej mi nie zapadła, w pamięć.

Świat gry jest światem magicznym, co widać nie tylko w sferze graficznej, ale i na poziomie rozrywki. Gracz aby osiągnąć sukces musi bawić się perspektywą i wyjść poza ograniczenia znane jemu ze świata rzeczywistego. W uniwersum Gorogoy malunek na drogowskazie może stać się po drobnej korekcie drzwiami, a fragment mapy z oznaczeniem torów, może okazać się, po nałożeniu na inny ekran – przedłużeniem drabiny. Gra ma charakter liniowy, zagadki – które nie są szczególnie trudne – mają jak sądzę, tylko jedno rozwiązanie. W gruncie rzeczy intencją twórcy nie było, jak się zdaje katowanie gracza problemami rodem z spotkania członków Mensy. Zagadki są co do zasady dość proste. Choć nie mam doświadczenia w grach logicznych, ani nie jestem wielkim ekspertem od gier przygodowych, to nie miałem w toku rozgrywki większych przestojów, ani nie musiałem korzystać z żadnych „pomocy”.



W tym miejscu należy dojść do największej bolączki gry, a to jej długości. Ja, nie spiesząc się, a wręcz delektując produkcją skończyłem grę w około dwie godziny, przy czym nie jestem przekonany, czy wydłużenie czasu rozgrywki przez autora pomogłoby grze, czy jej zaszkodziło. Krótkie „szperanie” w sieci Internet wykazało, że skończenie Gorogoy w nieco ponad godzinę nie będzie jakimś szczególnym osiągnięciem. W tym miejscu należy podkreślić, że gra kosztuje obecnie bazowo około 50 - 60 złotych. Gdyby gra była o połowę tańsza, to moje polecenie recenzowanej pozycji jako sposobu na bardzo miły i nieco refleksyjny wieczór byłoby raczej bezwarunkowe. A tak pozostawiam ewentualną kwestię zakupu biletu, na przyjmijmy, dwie godziny, wyprawy do krainy cudów, dziwów i alegorii zasobności portfela każdego z czytelników. Biorąc pod uwagę częste wyprzedaże na platformach pokroju GoG czy Steam, sądzę, że „dorwanie” przedmiotu niniejszych uzewnętrznień, w korzystnej cenie jest kwestią jedynie czasu, więc szczerze polecam co najmniej dodanie Gorogoy do Waszych „list życzeń”.

Bardzo dziękujemy serwisowi GOG.com za udostępnienie kodu recenzenckiego w celu umożliwienia powstania niniejszego tekstu - https://www.gog.com/game/gorogoa

Grafika 95% Muzyka 70% Grywalność 85% Ocena końcowa 85%

10 20 30 40 50 60 70 80 90 100 10 20 30 40 50 60 70 80 90 100

PLUSY konwencja grafika alegoryczny charakter produkcji

MINUSY bardzo krótka cena

Intel Pentium 4 1 GHz, 512 MB RAM, karta grafiki 256 MB GeForce 6200 / Radeon X1300 lub lepsza, 680 MB HDD, Windows XP