Wyszukiwarka
Google

RPG.sztab.com
Logowanie
   Pamiętaj mnie

Rejestracja

Przypomnienie hasła
Hostujemy strony o grach
Gry Strategiczne


Polecane strony
Gry logiczne


.

Dragon Age: Początek
Tych jest naprawdę całe multum, począwszy od prostego „zabij Ogra” do bardziej złożonych jak wypędzenie demona z kilkuletniego chłopca. Tutaj należałoby wytknąć twórcom pewne małe oszustwo związane z długością gry, a więc i ilością zadań stawianych przed graczem. Przy okazji zapowiedzi nieraz chwalono się, że by w pełni ukończyć grę zaliczając wszystkie poboczne zadania potrzeba będzie około 250 godzin. Potem zmniejszono tą liczbę do sumy 120 godzin. Ukończenie całości łącznie ze wszystkimi zadaniami pobocznymi na jakie udało mi się natknąć zajęło mi równiutkie 60 godzin, zgodnie z licznikiem widocznym przy zachowywaniu gry. Co więcej gra wskazywała też, że ukończyłem ją w 49 procentach. Po głębszej analizie okazało się, że owe procenty wskazują łącznie odkrycie wszystkich rozwiązań każdego zadania, a więc by zbliżyć się do 100% potrzeba by co najmniej dwóch, jeżeli nie trzech rozgrywek. Nie zmienia to faktu, że owe 60 godzin to też liczba grubo przekraczająca obecne standardy niemniej jest to pewne przekłamania, które pozostawia po sobie niemiłe wrażenie.

Dragon Age Poczatek 204748,3


By zapełnić rozrywką kilkadziesiąt godzin gry potrzebny jest doprawdy pokaźny obszar gry. Tak też jest w Dragon Age. Ferelden to sporych rozmiarów królestwo podzielone na liczne odrębne lokacje, pomiędzy którymi przemieszczać się można przy pomocy mapy świata. Poza stołecznym miastem Denerim, znalazło się tu miejsce również na krasnoludzki Orzammar czy puszczę zamieszkałą przez dzikich elfów. Jest też masa mniejszych miejscówek związanych z poszczególnymi zadaniami lub takich, które napotyka się losowa w trakcie podróży. Całość ukazana jest w pełnym trójwymiarze, z czym wiąże się kolejna wada produkcji, a mianowicie oprawa graficzna. Chociaż w sumie nie, nie nazwałbym tego wadą. Rzecz w tym, że grafika faktycznie nie jest tu najmocniejszą stroną, co więcej trzeba uczciwie przyznać, iż została wykonana najgorzej ze wszystkich składowych gry. Najgorzej, ale nadal bardzo dobrze. Nie olśniewa i nie powoduje mimowolnego opadu szczęki, ale w zupełności spełnia swoje zadanie. Brak najnowszych fajerwerków graficznych wynagradza wygląd walk. Zróżnicowane animacje ciosów i bryzgająca dookoła krew wyglądają imponująco. Szczególnie efektowne są finiszery, jakimi kończone są bitwy z co potężniejszymi przeciwnikami. Zarówno potyczkom jak i spokojnej eksploracji świata towarzyszy świetna ścieżka dźwiękowa. Pełne dramatyzmu utwory symfoniczne przeplatają się z sennymi, eterycznymi brzmieniami. Jest bardzo dobrze, co zresztą nie powinno dziwić, biorąc pod uwagę fakt, że za muzykę odpowiada Inon Zur, kompozytor znany z Fallouta 3 czy dodatku do drugiej części Baldur’s Gate.

Nie gorzej ma się sprawa z dialogami. Każde tekst w nich użyty, z wyjątkiem kwestii wypowiadanych przez głównego bohatera, jest wypowiedziany przez lektora. Nieważne czy jest to pytanie o okoliczne plotki, zachęta do handlu czy zlecenie zadania dodatkowego, każdą kwestię można zarazem usłyszeć i przeczytać w formie tekstowej, co cieszy tym bardziej, że aktorzy podkładający głos to bezdyskusyjni profesjonaliści. Jednak oprawa audiowizualna to jedynie część tego, co składa się na niepowtarzalny klimat towarzyszący rozgrywce. Głównym składnikiem jest tutaj spójny i dopracowany świat gry. Kompletny obraz tworzony jest przez mozaikę setki, ciężkich do osobnego wychwycenia detali: nietypowe zwyczaje krasnoludów, legendy sprzed wieków i współczesne plotki na temat mało znaczących postaci, tarcze rycerstwa przyozdobione godłami , broń z zamorskich krain czy lokalny trunek elfów. Równie kompleksowego i wiarygodnego świata fantasy nie było w grach aż od czasu Baldur’s Gate. Dodatkowo całość podlana jest świetnie wyważoną ilością sosu epickiego. Walki decydujące o losach królestwa przeplatają się w logiczny sposób z pomoc ą pokrzywdzonej wdowie i zadaniem wykonywanym wyłącznie dla zysku. Całokształt klimatu dopełniają świetnie skonstruowane rozbudowane dialogi, w których mnogość opcji łatwo pozwala na wczucie się w postać i postępowanie zgodnie z własnym sumieniem.

Dragon Age Poczatek 204749,4


Walki są rewelacyjne, rozwój postaci satysfakcjonujący, a fabuła wciągająca, ale to właśnie niepowtarzalny sugestywny klimat zadecydował o ostatecznej ocenie Dragon Age. Ocenie, która nastąpi po niniejszym akapicie. Teraz bowiem przyszła pora na opis systemu walki. Ten jak już zostało wspomniane jest bardzo widowiskowy, ale też mocno taktyczny. Potyczki rozgrywają się w czasie rzeczywistym, przy czym jest możliwość zastosowania aktywnej pauzy. Pauza ta sprawdza się szczególnie podczas samodzielnego wykonywania poleceń każdemu z czterech bohaterów. Ci są w pełni kontrolowalni i poza odrobiną cierpliwości nic nie stoi na przeszkodzie by każdą akcję podejmowali na wyraźne życzenie gracza. Alternatywą, i to alternatywą bardzo ciekawą, jest system taktyczny. Jest to specjalnie przygotowane narzędzie pozwalające bezpośrednio z pozycji gry na swoiste obłożenie skryptami zachowań towarzyszy i samego bohatera. Każdy z nich posiada pewną zależną od poziomu doświadczenia i umiejętności ilość slotów taktycznych, które można dowolnie konfigurować. Upraszczając, sprowadza się to do określenia warunku jaki ma nastąpić i reakcji na jego wystąpienie. Np. „postać ma mniej niż 50% życia” wtedy „postać używa najsłabszej dostępnej mikstury leczniczej” albo „najsłabszego wroga – atakuj przy użyciu umiejętności X”. Jest tego bardzo dużo, ale naprawdę warto poświęcić trochę czasu by odpowiednio przygotować całą drużynę, tak by maksymalnie wykorzystywała swe atuty i minimalizowała słabsze strony. Przy odpowiednim skonfigurowaniu grupa doskonale radzi sobie sama, ale oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie by mieszać style i mimo skryptów niektóre komendy wydawać samodzielnie. Eksperymentowanie jest tym bardziej wskazane, że przeciwnicy bywają naprawdę wymagający, nawet na najniższym poziomie trudności, o wyższych nawet nie wspominając. Gra jest trudna, momentami nawet bardzo. Dobrze chociaż, że co trudniejsze walki zwykle związane są z zadaniami opcjonalnymi bądź też nie są obowiązkowe, bo daną sprawę można rozwiązać w inny bardziej pokojowy sposób.

Podobnie jak natura i historia, komputerowe rpg zatoczyły krąg wracając do starych sprawdzonych rozwiązań. W tym, co może zniechęcić gracza mainstreamowego, bez pamięci zakocha się każdy kto zjadł zęby na dziełach Black Isle Studios i podobnych rpg-ach. O ile zawsze uznaję to miano za niemal profanację, o tyle tym razem wyrażam całkowitą aprobatę. Dragon Age jest duchowym następcą Baldur’s Gate. Czy jest grą idealną? Nie. Czy jest idealnym rpg? …hm… prawie, ale to dopiero Początek.

Metryczka
Grafika 80%
Muzyka 95%
Trudność 90%
Grywalność 100%


Ocena końcowa
95%


10 20 30 40 50 60 70 80 90 100
10 20 30 40 50 60 70 80 90 100
+ / -
PLUSY
dots widowiskowa i taktyczna walka
dots epicki klimat
dots złożony świat
dots całokształt audio
dots erpegowość:)
dots satysfakcjonująca (a.k.a. trudna)
MINUSY
dots trudna (a.k.a. satysfakcjonująca)
dots mogłaby być ładniejsza
dots drobne problemy techniczne
Wymagania systemowe
Core 2 Quad 2.4 GHz, 2 GB RAM, karta grafiki 512 MB (GeForce 8800 lub lepsza), 20 GB HDD, Windows XP SP3/Vista SP1.



Tomasz „Blackwolf111” Lipiński
E-mail autora: fumek(at)o2.pl
Autor: Blackwolf111
<< poprzednia | 1 | 2


Przedyskutuj artykuł na forum

Ustaw Sztab jako strone startowa O serwisie Napisz do nas Praca Reklama Polityka prywatnosci
Copyright (c) 2001-2013 Sztab VVeteranow