Zagadki w grze prezentują się na wysokim poziomie. Są skomplikowane, a niekiedy nawet bardzo, aczkolwiek nie znajdzie się taka, której do przejścia wymagany jest poradnik. W najgorszym wypadku jedynie Ci z was, którzy dopiero zaczynają swą przygodę z tego typu grami będą mieli momenty zastoju, aczkolwiek tak jak mówiłem – tu nie ma zagadki nie do rozwiązania.



Nie mogło również zabraknąć motywu nadprzyrodzonego. Czy kamień wydający z siebie krzyki martwych was satysfakcjonuje? Bo mnie jak najbardziej. Szczególnie gdy całość oblana jest ślicznymi efektami specjalnymi, nastrojową muzyką i powalającym, mrocznym klimatem, który daje się we znaki na każdym kroku. Tu i ówdzie napotkamy również postaci niezależne, z którymi będziemy mogli zamienić słowo. Jednak adekwatnie do sytuacji w jakiej się znajduje gracz postaci te są albo wystraszone, albo negatywnie do nas nastawione, więc nie spodziewajcie się zbyt wiele, w konsekwencji przez większość gry działamy w pojedynkę, co skutecznie podnosi dreszczyk emocji.

Ciekawostką również jest powstanie samej gry. Okazuje się bowiem, że oparta została ona na odkryciach archeologicznych dokonanych przez samego Conrada Morse’a – nie zrozumcie mnie jednak źle, wszystkie wydarzenia rodem z dobrych książek fantasy miejsca nie miały. Zapożyczone zostało jedynie samo miejsce akcji oraz zarys fabularny dotyczący tytułowego, Kamiennego Kręgu. Teraz należy sobie zadać bardzo ważne pytanie. Czym tak w sumie jest Barrow Hill? Każdy się na to może patrzeć inaczej, ale nie o to dokładnie chodzi.



Instalując grę zastanawiałem się czy autorzy w dobie najnowszych technologii nie przesadzą i nie dorzucą wielu niepotrzebnych elementów na siłę. No bo przecież można by było zrobić połączenie wielu gatunków opierając się jedynie na konwencji gry przygodowej. Na całe szczęście twórcy gry poszli w dobrą stronę i przygotowali nam program w starym dobrym stylu kiedy to na ekranach pulpitów widniał jeszcze Windows z numerkiem 95. Nie ma tu zbytecznych fajerwerków, dodatków, elementów zręcznościowych i innych im podobnych, bo jest to po prostu niepotrzebne. Dostajemy natomiast klimatyczną, „oldschoolową” grę przygodową, której towarzyszy dreszczyk emocji i wspomnienia tych „starych, dobrych czasów”.

Barrow Hill również pod kątem technicznym prezentuje się nadzwyczaj dobrze. Ładne, utrzymane w ciemnych barwach obrazy, bardzo dobra gra świateł i cieni, a także niekiedy efekty specjalne może i nie powalają, ale prezentują się schludnie. Jednak znacznie lepiej od oprawy wizualnej prezentuje się ścieżka dźwiękowa. Jak to w dobrym horrorze przystało muzyka jest tajemnicza, a niekiedy nawet przerażająca. Wszystko to zlewa się w porażającą całość, która stylem wykonania jest zbliżona do kultowego już w niektórych kręgach filmu Blair Witch Project. Jedyną bolączką opisywanego przeze mnie tytułu jest zbyt krótki czas rozgrywki, ale pamiętajcie, że nie ma gry idealnej. Jest klimatycznie, a przede wszystkim strasznie, co powinno zadowolić fanów komputerowej grozy, szczególnie że obecnie na rynku ilość gier tego typu jest naprawdę znikoma.



Czy zatem Barrow Hill opłaca się kupować? To zależy głównie od upodobań. Graczom, którzy sobie cenią przede wszystkim cukierkową, przepełnioną efektami grę akcji od razy odradzam kupno. Całej reszcie czyli tym, którzy sobie cenią głębię w grach, a nie tylko jej oprawę techniczną, a także lubią pogłówkować, gorąco polecam. Jest to po prostu dobra gra.

Grafika 75% Muzyka 80% Trudność 70% Grywalność 85% Ocena końcowa 85%

10 20 30 40 50 60 70 80 90 100 10 20 30 40 50 60 70 80 90 100

PLUSY muzyka reżyseria klimat fabuła dużo dobrej zabawy

MINUSY zbyt krótka

Procesor Pentium III 500 MHz, 256 MB RAM, Karta graficzna 128 MB RAM, 1,6 GB HDD, DirectX 9.