Pierwsza część Alan Wake zadebiutowała w 2010 roku. Dwa lata temu otrzymaliśmy remaster tego kultowego już horroru, który niejako przygotowywał nas na nadejście kontynuacji. Ta pojawiła się na rynku 26 października, debiutując na PC-tach oraz najnowszych konsolach Playstation i Xbox. Produkcja dostępna jest wraz z polską kinową wersją językową, czyli po prostu z rodzimymi napisami.
Alan Wake zaginął w niewyjaśnionych okolicznościach trzynaście lat temu. Jak się szybko okazuje przez cały ten czas był on więźniem Leża Mroku. Dopiero kiedy seria tajemniczych zabójstw sprowadza do Bright Falls parę detektywów śledczych z FBI, jednemu z nich udaje się sprowadzić sławnego pisarza z powrotem do rzeczywistości. Mniej więcej w takich okolicznościach poznajemy naszych bohaterów. Bowiem tym razem twórcy postawili na dwójkę protagonistów. Przyjdzie nam więc kierować detektyw Sagą Anderson, która posiada nadnaturalne zdolności pomocne przy rozwiązywaniu spraw, oraz Alanem Wakie’m – znanym pisarzem. Przyznaję, że do gry w drugą część przydałaby się chociaż pobieżna znajomość fabuły pierwowzoru. Mamy bowiem do czynienia z bezpośrednią kontynuacją i pewne niuanse dla niewtajemniczonych mogą pozostać niezbyt jasne.
Gra ocieka klimatem. Gdy kierujemy Sagą i zwiedzamy niewielkie miasteczka czy leśne gęstwiny, na myśl przychodzą sceny z serialu
„Miasteczko Twin Peaks”. Z kolei sekwencje z Alanem to już surrealistyczne i nierzadko pełne mroku obrazy. Trzeba przyznać, że te dwie sfery uzupełniają się tutaj nad wyraz dobrze. Ponure i mroczne miejsca dodatkowo podkreśla świetna oprawa graficzna, niestety okupiona horrendalnymi wręcz wymaganiami sprzętowymi. Wszelkie odgłosy i efekty specjalne również stoją na najwyższym poziomie. Nierzadko miks dźwięku i obrazu spowoduje, że serce mocniej nam zabije. Złego słowa nie można powiedzieć też o muzyce, chociaż ta jest nam serwowana w oszczędnych dawkach.
Akcję w grze obserwujemy z perspektywy trzeciej osoby. Autorzy oddali do naszej dyspozycji sporych rozmiarów świat. Poszczególne lokacje nie są jednak szczególnie okazałe i mają półotwarty charakter. Mimo takiej konstrukcji, została nam dana pewna dowolność. Każdą miejscówkę możemy dokładnie przeczesać, w czym niezwykle pomocna okaże się odnaleziona dla każdego obszaru mapa. Często będziemy wracać w odwiedzone wcześniej miejsca, gdyż do niektórych sekretów można się dostać wyłącznie po odnalezieniu czy otrzymaniu odpowiedniego przedmiotu. W grze poukrywano mnóstwo sekretów i miłośnicy zbieractwa poczują się tutaj wniebowzięci. Prawdę mówiąc, oprócz świetnie opowiedzianej historii, znajdźki i powiązane z nimi zagadki stanowią bardzo mocną stronę tej produkcji. Oprócz podstawowych apteczek czy amunicji do skolekcjonowania czeka na nas niezwykle bogata paleta rzeczy przeróżnych. Dla przykładu strony z maszynopisów dodatkowo uzupełniają fabułę, śniadaniówki skrywają części potrzebne do ulepszeń broni, poprawne rozwiązanie rymowanek nagrodzi nas wisiorkami wzmacniającymi cechy postaci. Do tego tak jak wspomniałem gra wręcz żyje zagadkami. Wiele z nich jest niebanalnych. Nieraz kod do kłódki mamy podany na tacy, a innym razem trzeba jednak wysilić nieco szare komórki. Dodatkowo kiedy gramy Alanem nierzadko będziemy wykorzystywać jego umiejętność wpływania na kreowaną rzeczywistość. Pisarz posiada bowiem zdolność wpływania na fabułę swojej powieści i nieraz aby odnaleźć ukryte przejście, musimy to w umiejętny sposób wykorzystać.
W pierwszej części pojedynków z wszelkimi monstrami było zdecydowanie za dużo. Pod koniec gry były momenty, że człowiek miał autentycznie dosyć. W sequelu zdecydowanie inaczej rozłożono tempo rozgrywki. Znacznie więcej tutaj swobodnej eksploracji, dedukcji, niż walki. Chociaż i tej nie brakuje.
Alan Wake 2 - recenzja
|
|
|
|
|
| | 1 | 2 | 3 | następna >>
|
Nazwa gry: 
