Gdy Hunowie nadchodzili, drżała cała Europa. Nawet wielkie Cesarstwo Rzymskie z aspiracjami sięgającymi podboju całego świata musiało ustąpić przed barbarzyńcami. O Hunach mówiono, że nie rozstawali się ze swoimi końmi, spali na nich i na nich walczyli. Mówiono również, że jadąc na koniu w pełnym galopie potrafią celować z łuku lepiej niż saraceńscy łucznicy z pozycji stojącej. Najsłynniejszym wodzem Hunów był Attyla. William Dietrich „wykorzystał” tę autentyczną postać, aby stworzyć interesującą powieść historyczną.
Amerykański pisarz jest znany z tworzenia przygodowych powieści opartych na faktach historycznych. Warto wspomnieć chociażby inne jego dzieła:
„Mur Hadriana” czy
„Piramidy Napoleona”, które cieszą się dużą popularnością wśród miłośników literatury tego typu.
William Dietrich nie bez powodu został laureatem nagrody Pulitzera.
„Attyla. Bicz Boży” nie jest po prawdzie nowością na półkach w księgarniach czy nawet w bibliotekach (w Polsce powieść wydano w 2006 roku), ale warto sięgnąć po ten nieco „zakurzony” tytuł.
Czego czytelnicy mogą spodziewać się po powieści
„Atylla. Bicz Boży”? Wszystkiego… Zabrzmiało to lakonicznie, ale w książce autor faktycznie wykorzystał cały pakiet elementów, które wpływają na jej jakość. Nie brak w niej bowiem walki – wszak książka traktuje o Hunach i Rzymianach, miłości – co gorsza Hun i Rzymianin zakochują się w tej samej kobiecie, zdrady – która prędzej czy później przytrafia się władcom i intryg – z których słynął Rzym. Jest też okrucieństwo, chwała, dowody wielkiej odwagi i poświęcenia.
Dietrich wplótł te wątki w niezwykle barwny (i niepewny) V wiek naszej ery.
W 449 roku Rzym już nie był takim mocarstwem jak niegdyś. Chylił się ku upadkowi, chociaż wciąż snuto mocarstwowe plany. Wielki moloch był jednak zewsząd otaczany przez barbarzyńskie plemiona – najgroźniejszym z nich byli Hunowie. Mimo że od lat Cesarstwo skłócało ze sobą barbarzyńców, Attyla, sławny wódz Hunów, rósł w siłę i poważnie zagroził Rzymowi. Gdy Honoria, siostra cesarza Waleriana III, uwięziona i poniżona, wysłała błaganie do Attyli o pomoc (w zamian oferowała małżeństwo), rezultat mógł być jeden – wojna. Walerian III próbował ratować sytuację w najlepiej znany sobie sposób. Wysłał poselstwo z misją dyplomatyczną. Tylko jeden z posłów znał prawdziwy cel misji…
W powieści od początku do końca sporo się dzieje. Akcja jest dynamiczna i w zasadzie szala zwycięstwa czy nawet intrygi przechyla się z jednej strony na drugą. Nie ma tutaj również bieli i czerni – wszystko jest szare i jakby wymieszane. Czasem ciężko zdecydować czy stanąć po stronie okrutnych ale honorowych Hunów, czy ułożonego, światłego, ale fałszywego Rzymu. Po prawdzie główny bohater książki jest Rzymianinem i na nim skupia się fabuła (chociaż jest oczywiście wielowątkowa). To Jonasz Alabanda - młody, nieświadomy intryg cesarskich poseł. Dla niego misja dyplomatyczna to droga do kariery i możliwość poznania świata. Nie spodziewa się zapewne, że u Hunów spotka swoją miłość, przez nią będzie zmuszony do czynów niehonorowych a w przyszłości przyczyni się do zmiany biegu historii…
Zaletą powieści są wyraziści, zapadający w pamięć bohaterowie. Chłodny Attyla, żyjący skromnie jak Spartanin, ciekawy świata Jonasz, piękna Ilana, niewolnica, która zrobi wszystko, aby odzyskać wolność - to tylko niektóre (chociaż najważniejsze) z nich. Bohaterowie mają swoje pragnienia i dożą do ich realizacji. Ich emocje, zachowania i rozmowy mogłyby być znakomitym sprawdzianem gry aktorskiej przy ewentualnej ekranizacji, o którą aż się prosi.
Amerykański pisarz i historyk w niebanalny sposób przedstawił różnice kulturowe pomiędzy ludami, powodujące wzajemną nienawiść. Dzięki temu łatwo znaleźć również pewne analogie, chociaż nie jest ich dużo. Warto zaznaczyć, że autor opiera się na wydarzeniach i postaciach historycznych, ale nie można traktować powieści poważnie – jako źródła faktów naukowych. Autor puścił bowiem wodze fantazji opierając się na swojej wiedzy i materiałach źródłowych. To częsty element w literaturze tego typu – zarówno autor jak i czytelnik przymyka oczy na pewne niedociągnięcia historyczne.
„Attyla. Bicz Boży” Williama Dietricha to atrakcyjna propozycja dla miłośników powieści historycznej. Interesujące tło historyczne, wielowątkowa fabuła i wciągająca, dynamiczna akcja sprawiają, że do książki, tzw. „pisanych zdań”, które kiedyś były raczej zbędne Hunom, warto zajrzeć. Będzie to bowiem dobrze spędzony czas - powieść dostarczy dużej dawki rozrywki.
|
| Autor: Spiderlo
|
|
|
|
|
Tytuł :
