Szczepan Twardoch jest pisarzem młodego, polskiego pokolenia wyznawców Kaliope. To autor kilkunastu opowiadań (i ich zbioru „Obłęd rotmistrza von Egern”) i dwóch powieści. Jedną z tych pozycji jest „Sternberg”, jedna z lepszych książek, jakie miałem przyjemność ostatnimi czasy czytać.
Akcja rozgrywa się w XVIII wieku w Wiedniu. Król Francji, Ludwik XVI, znany też jako „Król Słońce”, uniknął dekapitacji przy użyciu gilotyny, wrócił do władzy i w bardzo brutalny sposób rozprawił się ze swoimi oponentami. Macki rewolucji oplatają Austrię. Niższe sfery dobierają się do władzy, arystokracja zaczyna być prześladowana. Historia opowiedziana jest z punktu widzenia rodzeństwa, pochodzącego z rodziny Sternberg. Młodzi arystokraci, Alexander i Carl, bardzo do siebie podobni w sensie wyznawania podobnych wartości i kierowania się w życiu honorem, stają na rozdrożu. Alexander dokonuje zamachu stanu i dołącza do rządu, a jego brat staje się partyzantem i toczy walki z grupą rządzącą. Czy dojdą do konsensusu? Czy jest szansa na pojednanie? Na te pytania można sobie odpowiedzieć po przeczytaniu tej książki. Podobnie jak na to, czy akcja „Sternberg” toczy się trzy wieki temu, czy może w pewnym sensie w naszych czasach.
Powieść jest napisana stylem dość przystępnym i zarazem bardzo bogatym. Imponują sceny batalistyczne i odwzorowanie militariów. Autor ma dużą wiedzę z tego zakresu, pisuje nawet do „Broni i Amunicji” (na marginesie: jednego z moich ulubionych czasopism, poświęconych wszelakiemu orężu). Podoba mi się dystans, jaki Twardoch umie sobie narzucić - gdy opisuje wydarzenia z austriackiego punktu widzenia, to opisuje Polaków jak przeciętny, możny Austriak - awanturnicy, warchoły, hołota. W książce spotkamy wiele postaci autentycznych, jak choćby Rivarol, oraz postacie znane z innych utworów Twardocha – np. von Egerna. „Sternberg” stanowi znakomite studium zmian, które towarzyszą rewolucjom. Pokazuje nie tylko piękne, wiekopomne zwycięstwa, triumfy i przemiany, znane z podręczników historii, ale także tę bliższą ówczesnym ludziom stronę historii. Krew, smutek, żal i dylematy etyczno-moralne.
Reasumując: „Sternberg” jest książką bardzo dobrą. Daje wyśmienitą rozrywkę i stanowi zarazem wyśmienitą przepustkę na przyszłość dla Szczepana Twardocha. Jeśli objawi się więcej młodych talentów jego pokroju, to polska literatura stanie na bardzo wysokim poziomie.
Zalety:
- fabuła,
- odwzorowanie realiów epoki,
- świetnie napisana,
- daje do myślenia.
Wady:
- nie dopatrzyłem się większych wad.
9/10
Matis
Książka - Szczepan Twardoch „Sternberg”
