Pierdomenico Baccalario - Statek czasu

Informacje o książce Tytuł : Statek czasu (La nave del tempo) Autor: Pierdomenico Baccalario Ilość stron: 320 Wydawnictwo: Firma księgarska J&K Olesiejuk Rok wydania: 2014 Cena: 24 PLN Autor recenzji: „Meggie” Data recenzji: 2014-06-23 Ocena: 90/100

Niesamowity statek i tajemniczy dziennik napisany w nieznanym języku to dopiero początek bajecznej przygody, której możesz stać się częścią. Wystarczy nieco wyobraźni, aby otworzyć drzwi do niezwykłego świata, w którym wszystko jest możliwe.

Obwoluta książki jest klimatyczna i tajemnicza, wykonana na wzór starej gazety z artykułami dotyczącymi Kilmore Cove, a także intrygującą mapą. Czytelnik od momentu wzięcia lektury do ręki może poczuć się jak odkrywca mający do rozwiązania nie jedną zagadkę. Do tego twarda okładka książki przywodzi na myśl stary dziennik. Klimatu dodają również szkice znajdujące się przy rozpoczęciu każdego z rozdziałów. Tyle na temat oprawy graficznej, która zwróciła moją uwagę oryginalnością. Czy treść książki okaże się tak samo interesująca jak jej wygląd?

Lektura rozpoczyna się w sposób ciekawy i nawet nie wiem, kiedy przebrnęłam przez pierwsze rozdziały. Na początku poznajemy grupę przyjaciół lubiących wspólnie spędzać czas, których głównym zainteresowaniem są gry komputerowe. Główny bohater to Murray wychowywany tylko przez matkę, gdyż jego ojciec trafił do więzienia. Kolejna postać to Shane pracujący jako pomocnik w porcie. Najstarsza osoba w grupie to Connor mieszkający na łódce o nazwie „Itaka”. Jest jeszcze Mina, jedyna dziewczyna w paczce, a także bracia Brady. Pewnego razu postanowili wspólnie wybrać się na lagunę i nawet nie przypuszczali jak bardzo ta wycieczka odmieni ich życie.

Poza wspomnianymi bohaterami na uwagę zasługuje także wyrazista postać, jaką jest profesor Galippi mieszkający w opuszczonym bloku, który przekształcił w swój dom pełen intrygujących wynalazków. Czytelnik w tym miejscu może poczuć się jak w bajkowym świecie pełnym niespodzianek. Przedmioty wykonane przez profesora są jedyne w swoim rodzaju, a ich opis działa na wyobraźnię. Jednym z nich jest dla przykładu żyrandol wyglądający przepięknie i odbijający światło niczym kryształ, a składający się z ośmiu tysięcy sześciuset dwudziestu patyczków do mieszania kawy.



Styl pisarski jest łatwy w odbiorze, a język trafiający do czytelnika i sugestywny. Wraz z paczką przyjaciół zanurzyłam się w pełnym tajemnic świecie wykreowanym przez autora śledząc kolejne wydarzenia i odrywając się zupełnie od rzeczywistości.

Akcja toczy się płynnie wodząc od jednego wątku do innego, splatając je w misterną sieć niczym delikatną pajęczynę i zaskakując ciekawymi zwrotami. W wielu miejscach poznajemy nowe postacie, nie zawsze przyjazne, oraz odnajdujemy zagadkowe przedmioty. Tajemnica odkrywana jest stopniowo krok po kroku w miarę rozwoju wydarzeń, a zainteresowanie lekturą z każdym przeczytanym rozdziałem wzrasta. Samo zakończenie książki sugeruje, że to dopiero początek przygody, co w tym wypadku jest zdecydowanie zaletą.

Powieść skierowana jest do młodzieży, ale myślę, że każdy znajdzie w niej skrawek dla siebie. Książka może stanowić odskocznię od codzienności do czasów, w których byliśmy bardziej otwarci na przygody i pełni ciekawości otaczającego świata. Z jednej strony trochę jak bajka, z drugiej dotyka aktualnych i ważnych tematów. Grupa przyjaciół przed wyruszeniem na wyprawę spędzała większość czasu przy grach komputerowych, aż do momentu, gdy odnaleźli statek. W tym momencie gry zeszły na dalszy plan zupełnie naturalnie na rzecz nowego zainteresowania. W lekturze poruszony został też temat zanieczyszczenia środowiska naturalnego poprzez między innymi zobrazowanie wyspy złożonej z odpadów. Jako alternatywa pokazane są przedmioty wykonane przez profesora Galippi.

„To Pływająca Wyspa stworzona z odpadów. A my jesteśmy tym samym. To znaczy ty, ja i cała reszta. Niepożądanymi, bezużytecznymi, pstrokatymi stworzeniami … które gdy tylko spotkają kogoś podobnego do siebie, zaraz do niego przylegają, żeby trzymać się w kupie.” (Str 235)

Bohaterowie podczas podróży zdobywają nowe umiejętności i kiełkują w nich nowe uczucia, dzięki którym kształtuje się ich charakter takie jak: odwaga, współczucie czy zawstydzenie. Z zafascynowaniem mamy możliwość obserwować jak się zmieniają i jaki ma to wpływ na ludzi będących w ich otoczeniu.

„Statek czasu” to jedna z lepszych książek dla młodzieży, jakie czytałam. Jest to pierwsza książka tego autora, z jaką miałam styczność, ale mam nadzieję, że nie ostatnia. Z lekturą zapoznawałam się z przyjemnością, zagłębiając się w niezwykły świat i zapominając o upływającym czasie.