Wyobraź sobie epicką grę fabularną - wirtualny świat, do którego podłączony jest cały naród. Pół życia spędzasz na jawie, drugie pół w wirtualnym świecie. Przemierzasz baśniowe krainy, walczysz na arenie, zdobywasz ekwipunek, pokonujesz potwory. Zwykła gra jakich wiele? Nic bardziej mylnego… Wystarczy, że przegrasz w grze, konsekwencje odczujesz w prawdziwym życiu… „Epic to nie tylko gra. To kwestia życia lub śmierci”- pasuje jak ulał.
Wirtualny, epicki świat to dominujący wątek „Epic” - powieści science-fiction Conora Kosticka. „Epic” jest pierwszą częścią należącą do trylogii „Kroniki Awatarów”. Bohaterowie to mieszkańcy planety Nowa Ziemia, w której Epic rządzi ich życiem, a przemoc jest niedopuszczalna. Wszelkie konflikty rozwiązywane są na wirtualnej arenie, a od umiejętności gracza zależy czy zajmie wysokie stanowisko w urzędzie, dostanie się na uniwersytet lub pozostanie mu ciężka praca w kopalni w prawdziwym świecie. Nad wszystkim czuwa Centralne Biuro Alokacji – rząd, jednostka administracyjna i sądownicza oraz „mistrz gry” jednocześnie. To jego przedstawiciele decydują o losach ludzi, rozwoju gry i zasadach, którymi powinni się kierować „szaraki”. W prawdziwym świecie zaś nie dzieje się za dobrze. Gospodarka kuleje, planeta chyli się ku upadkowi. Słowo „bunt” nie znajduje się w słowniku mieszkańców Nowej Ziemi, ale kto wie…może trafi się ktoś, kto potrafi wykorzystać błędy w grze i rzucić wyzwanie władzy…
14-letni Eryk nie odnosi żadnych sukcesów w grze, jego kolejne awatary giną, w dodatku jego ojciec zostaje wygnany za przemoc (rzeczywistą), jakiej dopuścił się przed wieloma laty. Wydawać się może, że młodzieńcowi pozostaje tylko katorżnicza praca w kopalni.
Wszystko się zmienia, gdy Eryk na przekór wszystkiemu tworzy awatar pięknej, ale słabej dziewczyny–awanturnika. To ewenement w tej grze, bowiem któż inteligentny przeznacza punkty umiejętności na nic nieznaczącą urodę jeśli może za to zwiększyć umiejętności wojownika, maga lub rabusia? Nowa bohaterka znacznie różni się od poprzedników, którymi Eryk kierował i to pokazują już pierwsze misje. Nawet sztuczne postacie sterowane przez system odnoszą się do niej w nietypowy sposób. Czy więc to właśnie ona rzuci wyzwanie światu?
Centralne Biuro Alokacji nie zamierza tego sprawdzać. Niszczy każdego, kto próbuje im stawić czoło. To władza tworzy zasady, to ona może je dowolnie zmieniać. Zarówno w grze jak i poza nią. Zniszczyć życie człowiekowi lub chociażby całemu miasteczku – czemu nie? W imię wyższych celów…
Wirtualny świat od wielu lat rozwija się w zastraszającym tempie i wizje autora wcale nie są nieprawdopodobne. Czy możliwe jest stworzenie gry, która byłaby bardziej realistyczna i wciągająca niż prawdziwe życie? Teraz to niewykonalne, ale kiedyś kto wie… Gra, w której można by zdobyć lub stracić fortunę w realnym życiu, uzyskać władzę lub spaść na same dno w hierarchii społecznej – z pewnością znalazłaby wielu zwolenników z żyłką hazardzistów.
„Epic” Conora Kostnicka wciąga od pierwszej strony. Akcja szybko się rozkręca i nie zwalnia do końca. Sama gra Epic i jej poszczególne misje są interesujące i w zasadzie Czytelnik bardziej ekscytuje się wirtualnymi przygodami bohaterów niż ich problemami w „realnym” życiu. Autor posługuje się sprawnym językiem, łączy epickie, opisane wykwintną mową historie z potocznym językiem, jakim posługują się przeciętni ludzie. Na szczęście nie ma zbyt wiele „fachowego” komputerowego lub raczej cybernetycznego języka, więc powieść powinna być zrozumiała dla wszystkich i czyta się lekko.
Mimo że fabuła powieści umieszczona jest na skolonizowanej Nowej Ziemi, życie jej mieszkańców jest zbliżone do życia Ziemian. Praca w kopalniach, na farmach oliwek, w administracji – jest zazwyczaj wszędzie taka sama. Wyzysk podrzędnego pracownika, luksus i bogactwo nielicznych tym bardziej. Styl kierowania narodem w
„Epic” przypomina trochę połączenie socjalizmu, dyktatury rodem z republiki bananowej przy jednoczesnym zakazie jakiejkolwiek przemocy. Masz ochotę zrobić komuś krzywdę? Wyzwij go na arenę w grze. W Epic to się sprawdza od pokoleń.
„Epic” Conora Kosticka, wielokrotnie nagradzana książka (wpisana na listę International Board on Books for Young People [IBBY] 2006 oraz na listę Booklist Best Fantasy Books for Youth 2007) powinna z dużym przytupem zdobyć popularność również w Polsce. Wirtualny świat, kolonizacja planety, walka o wolność, epickie przygody i młodzi bohaterowie to mieszanka wybuchowa, która znajdzie uznanie u młodzieży i nieco starszych Czytelników. To lektura, którą warto polecić fanom science-fiction i gier fabularnych.
|
| Autor: Spiderlo
|
|
|
|
|
Tytuł: Epic
