Odkrycie cyklu poświęconego mieszkańcom Nowego Crobuzon stanowiło dla mnie jedno z najprzyjemniejszych ubiegłorocznych literackich odkryć – świat, w którym może nie chciałbym zamieszkać, ale który potrafił oczarować, postacie, których może wolałbym nie spotkać w ciemnej uliczce, ale które potrafią zaintrygować, no i wydarzenia, w których niekoniecznie chciałbym brać udział, ale o których namiętnie chciałem czytać i czytać dalej. China Miéville mnie oczarował, zadziwił również powiewem świeżości swej prozy. Dlatego też z ogromnymi nadziejami i oczekiwaniami sięgnąłem po zbiór opowiadań jego autorstwa, który nakładem wydawnictwa Zysk i S-ka właśnie debiutuje na polskim rynku.
Równie dobrze mógłbym jednak nie mieć pojęcia o osobie autora niniejszej książki, już bowiem po dwóch-trzech opowiadaniach byłbym w stanie go zidentyfikować – i bynajmniej nie mam tu na myśli faktu, iż dany zbiór obejmuje również krótką nowelkę-wariację na temat Jacka Pół-Pacierza, jednego z bardziej zagadkowych mieszkańców Nowego Crobuzon, nic z tych rzeczy, tekst ten został ulokowany pod koniec danej pozycji.
Miéville dysponuje bowiem naprawdę charakterystycznym stylem, lubuje się on w mieszaniu pewnej groteski z wcale politycznym przesłaniem, całość przyprawiając pesymizmem, podsypanym jednak – czasami – nutką happy-endu, mało wszakże radosnego.
Właściwie jednym wspólnym bohaterem większości tych opowiadań jest miasto, i to nie jakaś mityczna jego alegoria czy archetyp, ale miasto konkretne, a mianowicie Londyn. Z jednej strony pozwala to uwierzyć w prawdziwość opowiadanych historii, poprzez ulokowanie ich w jak najbardziej rzeczywistej scenerii, z drugiej jednak – mimo ostatnich fal imigracji i reemigracji – może rodzić u polskiego czytelnika uczucie pewnego wyobcowania, wrażenie, jakby sens niektórych mignięć okiem celowo były przed nim skrywane.
Autor z dużą przyjemnością i swobodą bawi się formą, pisanie ewidentnie sprawia mu przyjemność, a zarazem wiąże się z udręką poszukiwania kolejnych i kolejnych nowych dróg ekspresji. Dość powiedzieć, iż czytelnikowi dane będzie uświadczyć listu, relacji z otrzymywania niecodziennych przesyłek, wpisu encyklopedycznego czy nawet i komiksu. Z pewnością stanowi to doskonałe panaceum na jakąkolwiek rutynę czy nudę.
Tematyka poszczególnych utworów jest zupełnie odmienna, brak jakiegokolwiek klucza, autora wyraźnie jednak fascynuje wszelka niezwykłość, nadnaturalność, właściwie jednak w żadnym razie nie pochodzi ona z miejsc, do których twórcy szeroko rozumianej literatury fantastycznej przyzwyczaili czytelnika.
Podczas lektury zbioru pt.
„W poszukiwaniu Jake’a i inne opowiadania” nasunęły mi się skojarzenia z twórczością
Philipa K. Dicka, opowiadaniami charakterystycznymi dla Amerykanina. Trudno jednoznacznie zidentyfikować cechy łączące brytyjskiego pisarza z twórcą
„Blade runnera”, ale chyba najbliżej prawdy będę gdy wskażę na ich wewnętrzną suwerenność, niepoddawanie się żadnym kliszom, zdolność wymykania się wszelkim klasyfikacjom. Szkoda tylko, że zbiór
Miéville’a jest tak skromny…
|
| Autor: Klemens
|
|
|
|
|
Tytuł: W poszukiwaniu Jake'a i inne opowiadania (Looking for Jake and other stories)
