I tak w skrócie wygląda treść książki Brzezińskiej. Twardokęsek wraz z Szarką, gdyż tak zwie się niewiasta ruszają w długą podróż, pełną niebezpieczeństw i pułapek. Co gorsza, to tak naprawdę nie wiedzą oni po co, cel misji jest bliżej nie sprecyzowany, aczkolwiek musi jakiś być, gdyż wraz z rozwojem akcji bohaterowie są go coraz bardziej świadomi. Co można o książce powiedzieć? Otóż to, że jest to fantasy. Jak już napisałem kiedyś, osobiście nie lubię tego gatunku, więc uprzedzam że moje zdanie jest jak najbardziej nieobiektywne (subiektywne innymi słowy). Zbójecki gościniec był jedną z niewielu książek, do których przeczytania musiałem się zmuszać. Nie trafia do mnie, hmm, dzieło, której bohaterowie biegają po świecie z obnażonymi mieczami i sieką co popadnie. Oczywiście mają jakieś swoje powody, nawet bardzo drastyczne, ale wszystko to jest jakieś takie niemrawe, nieporadne, nie ma zapierającej dech w piersiach, wartkiej akcji. Czytając ma się wrażenie, że to już gdzieś było, i to nawet lepiej przedstawione. Nie wiem, może to ja jestem jakiś "wrażliwy inaczej" , ale nie potrafiłem w dziele Anny Brzezińskiej znaleźć nic ciekawego. Choć myślę iż miłośnicy fantasy nie powinni być zawiedzeni. Jeszcze jedną wadą ksiązki jest to iż jest ona dopiero pierwszą częścią większej całości, której kolejnym tomem jest "Żmijowa harfa" wydana niedawno przez SuperNOWĄ.

A ja podzielam sobie zdanie naczelnego Nowej Fantastyki, Marcina Parowskiego, który mocno sprzeciwiał się obdarowaniu Brzezińskiej nagrodą im. Janusza A. Zajdla, czym wywołał spore zamieszanie w kręgach miłośników fantasy w Polsce. Tak drodzy Czytelnicy, wreszcie doczekaliście się, ja Krzysiek matką również zwany, napisał złe słowo na temat polskiej ksiązki, ale mam nadzieję że było to ostatni raz. Zarówno dla swojego jak i Waszego dobra...