Andrew Taylor, autor kryminału „Zaułek diabła”, to poczytny angielski pisarz. „The Times” napisało o nim, że od dawna należy do pierwszej ligi brytyjskich autorów kryminałów: „(…)Nigdy nie rozczarowuje, a jego najmocniejszą stroną jest głębia charakterystyki postaci i przejmująca atmosfera. W „Zaułku diabła” Taylor przechodzi samego siebie”.
Autor, jak sam przyznaje, chciał przedstawić w książce Brytyjski Związek Faszystów. Sposób, w jaki faszyści są postrzegani teraz, a jak byli widziani na początku lat trzydziestych to dwie różne sprawy. W Wielkiej Brytanii do związku należeli lordowie, posłowie – faszyści cieszyli się wtedy dużą popularnością i nie łączono ich z nazistami.
Drugim elementem książki była chęć ukazania opowieści babci autora o morderstwie na Moat Farm.
„Morderstwo w rodzinie czy na jej obrzeżach było nobilitujące, jak dom, w którym straszy” – pisze autor. Andrew Taylor przyznaje, że okres inkubacji tej książki trwał ponad czterdzieści lat. W tym czasie w głowie autora układała się fabuła…
Akcja książki toczy się głównie w okolicy Bleeding Heart Square – tajemniczej, nie cieszącej się dobrą sławą, londyńskiej ulicy. Według miejscowej legendy – w tym miejscu kiedyś przybył na bal diabeł, przebrany za dżentelmena. Podczas tańca zauroczył piękną damę i porwał ze sobą. Na drugi dzień pozostał po niej tylko niewielki ślad – ciepłe, leżące na ulicy serce…
Lydia Langstone szuka schronienia w niewielkiej kamienicy na Bleeding Heart Square przed brutalnym mężem, należącym do Brytyjskiego Związku Faszystów. Arystokratka, nieprzyzwyczajona do pracy i fatalnych warunków mieszkaniowych, zamieszkuje z ojcem pijakiem. Uciekła od męża, który ją pobił i poważnie myśli o rozwodzie, co w jej kręgach oznacza niesłychany skandal. Musi więc poszukać pracy na zwoje utrzymanie. Nie chce pomocy rodziny i ich „dyplomatycznych” rad.
To nie jest jej jedyny problem. Lydia poznaje poszukującego pracy dziennikarza Roty’ego i wspólnie odkrywają niezręczną tajemnicę właściciela kamienicy. Kiedyś zamieszkiwała w tym miejscu dawna właścicielka kamienicy – Phlippa Penhow. Zakochała się w wojskowym i przepisała na niego swój majątek. To nie był szczęśliwy związek, po pewnym czasie Philippa Penhow uciekła do Stanów Zjednoczonych, odnajdując dawną miłość. Tak wynika z jej listu. Lydia oraz Roty mają na ten temat odmienne zdanie. Prowadzą własne śledztwo. Mistycyzmu i aury niepokoju dodaje fakt, że wokół kamienicy na Bleeding Heart Square kręci się stary, zgorzkniały policjant. Węszy niczym pies, przeszukując śmieci i obserwując właściciela Serridga. Dzieją się też inne, dziwne rzeczy. Nieznana persona przesyła pocztą Serridgowi krwawiące serca zwierzęce. Co to ma oznaczać?
Mroczne tajemnice sprzed lat wychodzą na jaw krok po kroku. Kim jest Pan Serridge? Zwykłą osobą sympatyzującą z faszystami czy maniakalnym mordercą? Jeśli nie on, to kto? Czy Pani Penhow w ogóle została zamordowana? Wokół Bleeding Heart Square jest wiele tajemnic, a brak dowodów na cokolwiek. Dziennikarza oraz arystokratkę czeka niełatwe i zapewne niebezpieczne zadanie…
Zgodnie z opinią
„The Times”, silną stroną pisarza jest głębia postaci. W
„Zaułku diabła” każda, nawet epizodyczna postać ma własny, unikalny charakter. Postaci są tak realistyczne, że niemal wydaje się, że zostały zaciągnięte z historii. Rozmowy prowadzone są w staroświecki, nie istniejący współcześnie sposób. Mniejszą rolę odgrywają prawdziwe motywy i szczerość. Najważniejsze są za to pozory. Liczy się etykieta i umiejętność zachowania się w towarzystwie. Bycie damą i dżentelmenem. Przynależność do danej klasy. Kto złamie określony schemat zachowania, nie zważa na swoje korzenie, jest uznawany za dziwaka. Andrew Taylor pokazuje to fachowo, wiarygodnie, wręcz po mistrzowsku.
Autor znakomicie oddaje klimat Londynu lat trzydziestych. Tworzy rzeczywisty świat, który od dawna już nie istnieje Atutem ksiązki jest mroczny klimat niepewności. Ta atmosfera tajemniczości, dezorientacji trwa do ostatnich stron książki. A potem… lekkie rozczarowanie.
Mimo iż trudno odgadnąć zakończenie – sekrety kamienicy przy Bleeding Heart Square rozczarowują. Po pisarzu klasy Taylora można spodziewać się lepszego rozwiązania. Szczególnie, jeśli autor sam przyznaje, że historia tkwiła w jego umyśle dziesiątki lat. Zawiłość wątków i zwroty akcji nie zastąpią zakończenia z wielką pompą. Niestety.
„Zaułek diabła” Andrewa Taylora to dobra książka. Ma wiele atutów, by zainteresować wymagającego czytelnika. Mimo nielicznych wad oraz średniego zakończenia, można ją śmiało polecić fanom Scherlocka Holmesa oraz literatury Agathy Christie.
|
| Autor: Spiderlo
|
|
|
|
|
Tytuł: Zaułek diabła (Bleeding Heart Square)
