Still Wakes the Deep

Informacje o grze Nazwa gry: Still Wakes the Deep Gatunek: przygodĂłwka Producent: The Chinese Room Cena: 104,99 PLN Recenzent: Piotr „Klemens” Kociubiński Ocena: 65%

Doskonale pamiętam swĂłj pierwszy seans filmu niejakiego Johna Carpentera o mało finezyjnym tytule „Coś” (czyli w oryginale „The Thing”) – panowało lato, za oknem świeciło radośnie słoneczko, film zaś wraz z krewniakiem puszczaliśmy z kasety wideo, na ktĂłrą ubiegłej nocy nagraliśmy owo dzieło. Trzeba przyznać, Ĺźe warunki owej projekcji były skrajnie niehorrorowe – a mimo to po ostatniej scenie wciąż mieliśmy ciarki na plecach i zastanawialiśmy się, czy MacReady bądĹş Childs aby nie są obcymi, a jeśli tak, to ktĂłry z nich. Uczucie to zostało ze mną na trzy dekady, albowiem gdy tylko zacząłem grać w Still Wakes the Deep, od razu obudziły się skojarzenia.

The Chinese Room to bardzo ceniony przeze mnie deweloper, autorzy m.in. bardzo szanowanych przeze mnie gier Dear Esther oraz Everybody’s Gone to the Rapture. W obu tych produkcjach ujmowała mnie niezwykła umiejętność budowy nastroju pewnej sielanki, a zarazem wzbudzania głębokiego niepokoju, wszystko to zaś z wykorzystaniem niezwykłej oprawy (w tym muzycznej), lecz generalnie przy pewnym minimalizowaniu środkĂłw wyrazu, nie stroniącym od niedomĂłwień. Zarazem owe gry śmiało moĹźna określić mianem wręcz ortodoksyjnych – by nie rzec, iĹź przerysowanych – symulatorĂłw chodzenia. Oba tropy moĹźna odnaleźć w Still Wakes the Deep.

Aż chce się eksplorować

Trafiamy więc na platformę wiertniczą gdzieś pod stalowe niebo Atlantyku, szybko zaś uświadamiamy sobie, że miejsce to pełni dla nas funkcję pewnego schronu, azylu przed przeszłością, która jednak depcze nam po piętach. Pierwsze minuty poświęcamy więc na eksplorację danego obszaru, zachwycając się przywiązaniem twórców do szczegółu, jak też szkockim akcentem napotykanych postaci.

Po hitchcockowskim trzęsieniu ziemi szybko jednak uświadamiamy sobie, Ĺźe w istocie nastąpił kres naszej swobody, teraz moĹźemy właściwie zadecydować o tym, czy zginiemy (w taki czy inny sposĂłb), czy jednak przetrwamy do kolejnej sekwencji. Wolność przemieszczania się błyskawicznie trafia szlag, wystarczy bowiem podążać kolorem żółtego koloru, znaczącego szlak oczekiwany przez autorĂłw – kaĹźda prĂłba zboczenia zeń błyskawicznie kończy się odkryciem, Ĺźe dane drzwi etc. są nieusuwalnie zamknięte, a barierki, ktĂłre sforsowałby niemal kaĹźdy przedszkolak, dla naszego alter ego są przeszkodą rĂłwnie nieczułą, co elektryczny pasterz na krowie awanse. W ciągu pierwszych dziesięciu minut miałem okazję zajrzeć do pokojĂłw zajmowanych przez kolegĂłw z pracy – tymczasem później się okazało, Ĺźe w istocie była to jedyna moĹźliwość wykonania „kroku w bok” podczas całej rozgrywki!

Chyba nie takie niebo gwiaździste Kant miał na myśli

We wspominanym we wstępie filmie Carpentera napięcie budowało uczucie paranoi, kompletnej nieufności wobec pozostałych, tyleĹź z uwagi na niezrozumienie charakteru zagroĹźenia, a jeszcze bardziej po jego uświadomieniu sobie. Tymczasem w Still Wakes the Deep szybko sobie uświadamiamy, Ĺźe tylko my przetrwamy (jeśli w ogĂłle), a nasza rolą pozostaje pełnienie funkcji ściganej zwierzyny. Zbyt posuwistymi pociągnięcia pędzla Ăłw obraz jest malowany, zbyt sumiastymi… Nie ma co jednak zbyt głęboko szukać zagadek środowiskowych i ich rozwiązań – wystarczy podążać za kolorem żółtym…

Najgorsze w owym krytykowaniu omawianej gry jest fakt, Ĺźe pod względem artystycznym wciąż mamy do czynienia z produkcją zdecydowanie pierwszorzędną. Jakkolwiek jej soundtracku zapewne nie będę odtwarzał w kółko (jak miało to miejsce przy okazji wymienionego wyĹźej tandemu), to nie wpadł mi on w ucho „tylko” z uwagi na towarzyszące mu świetne udĹşwiękowienie i wręcz natchniony voice acting. Przemieszczając się zaś po kolejnych zaułkach rzeczonej platformy łatwo o wiarę, iĹź gdybyśmy trafili na tego rodzaju obiekt, wyglądałby on niemal identycznie.

Nie zabraknie groteski

Tytuł gry stanowi poniekąd trawestację angielskiego powiedzenia „still water runs deep”, sugerującego niekierowanie się pozorami, jak teĹź powściągliwość w formułowaniu szybkich ocen. W przypadku najnowszej produkcji The Chinese Room uparcie starałem się znaleźć przesłanki pozwalające mi przyjąć, iĹź mam do czynienia z grą lepszą, niĹź zacząłem odnosić wraĹźenie. Niestety jednak w tym ostatnim przyszło mi tylko się utwierdzić.

Grafika 85% Muzyka 75% Grywalność 50% Ocena końcowa 65%

10 20 30 40 50 60 70 80 90 100 10 20 30 40 50 60 70 80 90 100

PLUSY wiarygodność wyglÄ du platformy wiertniczej znakomite udĹşwiękowienie atmosfera

MINUSY przeraźliwie liniowa ...i przewidywalna stosunek ceny do długości

Intel Core i5-11600 / AMD Ryzen 5 5600X, 16 GB RAM, karta grafiki 8 GB GeForce RTX 2070 / Radeon RX 6700 XT, 9 GB SSD, Windows 10 64-bit