Tony Gonzales - Eve: Era Empireum

Informacje o ksiÄ Ĺźce Tytuł: Eve: Era Empireum (Eve: The Empyrean Age) Autor: Tony Gonzales Wydawca: Zysk i S-ka Rok wydania: 2011 Ilość stron: 591 Cena: 34,90 PLN

Książki na podstawie gier nie są zjawiskiem zbyt popularnym. Co prawda na przestrzeni kilku lat pojawiło się kilka tytułów takich jak opowieść oparta o Dragon Age czy Gears of War. W księgarniach nadal można spotkać również wydane jakiś czas temu książki oparte o światy gier Blizzarda czy kultowego uniwersum Wrót Baldura. Niespełna miesiąc temu dowiedziałem się, że w naszym kraju niebawem pojawi się nowy tytuł oparty o grę komputerową. Z początku podchodziłem do niego sceptycznie, wręcz niechętnie. Moje podejście zmieniło się drastycznie już po pokonaniu kilku pierwszych stron.

Eve: Era Empireum, bo tak zatytułowana jest powieść Tony'ego Gonzalesa, jest książką opartą o grę pod tym samym tytułem. EvE jest popularną produkcją z gatunku gier sieciowych rozgrywaną w świecie gdzie science fiction wymieszane jest z wizją postapokaliptyczną i cyberpunkiem. Już sam ten fakt sprawia, że świat gry jest wyjątkowy. Nie zmienia to jednak faktu, że fabularnie gra nigdy się tak naprawdę nie wyróżniała niczym szczególnym. Wszakże jest to produkcja spod szyldu MMORPG, a te nigdy nie oferowały wielowątkowych, zapierających dech w piersiach historii. Z jednej strony jest to wada, a z drugiej, gdyby nie ten schemat, z pewnością nie powstałaby Eve: Era Empireum w takiej formie z jaką mamy okazję się zapoznać.

Autor, Tony Gonzales, jest fanem wspominanej gry. Przed stworzeniem Ery napisał dwa, docenione przez wielu, opowiadania, ktĂłrych akcja rĂłwnieĹź umieszczona jest w tymĹźe uniwersum. To pozwoliło mu dokładnie zapoznać się z bogatym światem przygotowanym przez twĂłrcĂłw oraz nabrać doświadczenia, ktĂłre wykorzystał przy pisaniu książki. Jak sami dobrze wiecie, historie oparte o gry mają ciężki Ĺźywot. Dzieje się tak przez fakt, Ĺźe autorzy starają się w mniejszym lub większym stopniu odwoływać do linii fabularnych zawartych w tytułach, na ktĂłrych podstawie tworzą kolejne rozdziały swoich historii. W wypadku Eve sprawa ma się zupełnie inaczej. Pan Gonzales wrzucił do jednego worka wspaniałe uniwersum gry, postaci mające rolę NPC-Ăłw w trakcie rozgrywki oraz rasy i klasy występujące w samej grze. Od siebie natomiast dorzucił historię i – przynajmniej częściową – genezę wszystkiego co tam się znalazło oraz przygotował w całości autorską fabułę. To sprawiło, Ĺźe recenzowana przeze mnie książka stała się pełnoprawnym tytułem, ktĂłry z Eve nie ma tak naprawdę zbyt wiele wspĂłlnego.

Czy to dobrze? Cóż, zakładając, że przede wszystkim nie musimy być zaznajomieni z treścią gry, tak z pewnością wychodzi to książce na plus. Reszta już leżała w rękach samego autora. Na całe szczęście okazał się on człowiekiem bardzo pomysłowym dlatego też na nudę nie sposób narzekać. Jedną z najmocniejszych stron historii są bez wątpienia bohaterowie przez nią się przewijający. Nakreślone grubymi konturami są zarówno postaci pozytywne jak i antybohaterowie. Jednak z racji tego, że w książce jest tak naprawdę ukazany międzygalaktyczny konflikt, to od nas zależy kogo będziemy uznawać za tego złego, a kogo nie. Każda z pojawiających się tu ras dąży za swoimi ideałami i celami. Jedni chcą władzy, inni pieniędzy, a znajdą się również i ci pragnący spokoju i ładu w swoim państwie. Mimo tego większość kreacji posiada swoją burzliwą historię lub ciemną stronę charakteru, którą prędzej czy później ujawnia. Nie zapominajmy bowiem, że mamy do czynienia w pewnym stopniu z postapokalipsą.

Będąc przy uniwersum nie sposób wspomnieć o wyczerpujących opisach poszczególnych planet czy prezentacji konkretnych warstw społecznych. To co jednak wyróżnia Eve, to bardzo dobrze pokazane stosunki międzyludzkie: przyjaźń, zdrada, nienawiść czy żądza władzy. Twórca zdaje sobie sprawę z tego w jakich realiach osadzona jest historia i to perfekcyjnie wykorzystuje. Przygotowane przez niego gry polityczne zadowolą nawet wymagających czytelników, a lubujący się w śledzeniu zmiennych, nieraz dramatycznie pogarszających się relacji, nie tylko między pojedynczymi ludźmi, ale też miastami, planetami, aż w końcu całymi państwami i rasami również poczują się zadowoleni.



Nie sposób ulec złudzeniu, że sam początek Ery Empireum jest trochę nudny. Niestety przez sporą wielowątkowość możemy się początku czuć zagubieni. Kolejne to rozdziały skaczą pomiędzy różnymi miejscami zapoznając nas z nowymi bohaterami i ich problemami. Taki zabieg sprawia, że z początku nie wiemy co się tak naprawdę dzieje, nie potrafimy wyłapać głównego wątku i na dobrą sprawę zastanawiamy się czy przedstawianie każdego z tych wątków ma sens gdyż, z początku, nie są one praktycznie w ogóle powiązane.

Na całe szczęście im dalej, tym lepiej. W trakcie pokonywania kolejnych stron dowiadujemy się, że wszystkie wątki w mniejszym lub większym stopniu są ze sobą powiązane. Każdy odgrywa jakąś rolę w zbliżającym się konflikcie. Z racji tego, że świat osadzony jest w postapokalipsie mamy do czynienia z jakże typowymi dla tych klimatów problemami. Znajdziemy zatem w tekście wątek rewolucji i przewrotu w państwie przez źle traktowanych robotników, handel ludźmi, totalitarnych władców aż w końcu organizacje mające na celu ostudzić narastające napięcia. Oczywiście prócz tego pojawia się kilka świeżych wątków, które są bardzo ciekawie przygotowane. Wspomnieć tu warto chociażby o historii Brookera i sposobie utrzymania władzy przez Ammarów.

Napomykając o Brookerze, trudno powstrzymać się przed napisaniem jeszcze kilku słów o bohaterach pojawiających się w książce. ZarĂłwno sam Brooker jak i wielu innych bohaterĂłw takich jak pojawiający się juĹź z początku Falek Grange czy rewolucjonista Tibus Heth to jedne z najlepszych kreacji w książkach jakie spotkałem od dłuĹźszego czasu, a juĹź zdecydowanie najlepsze biorąc pod uwagę książki oparte o gry komputerowe. Z pewnością swĂłj udział ma tu rĂłwnieĹź studio odpowiedzialne za grę, ale sam autor rĂłwnieĹź tu wiele zdziałał. To właśnie on stworzył postaci, ktĂłrych czasami zachowanie jest godne podziwu, a chwilę później czytając zastanawiamy się „co się z nim stało?”. SzczegĂłlnym wyjątkiem jest tu Brooker, ktĂłry mimo swoich czynĂłw potrafi wzbudzić nieco współczucia gdy dowiadujemy się kim tak naprawdę jest i co robi.

Jak juĹź wspominałem książkę czyta się szybko i przyjemnie. Niestety nie zdążymy nawet się zorientować kiedy znajdziemy się przy końcu naszej kosmicznej podróşy. Nie jest to bynajmniej wina objętości tekstu, bo ten liczy sobie prawie sześćset stron. Winę za tu ponosi autor gdyĹź nie udało mu się przygotować zakończenia na tyle zadowalającego byśmy mogli w spokoju odłoĹźyć książkę i przemyśleć kilka rzeczy by pod sam koniec powiedzieć z czystym sumieniem, Ĺźe był to kawał dobrej przygody. Niestety – przynajmniej ja – po ukończeniu Ery Empireum czułem ogromny niedosyt. Między innymi dlatego, Ĺźe mimo sprawnego połączenia ze sobą wszystkich wątkĂłw, historia niektĂłrych bohaterĂłw gdzieś zniknęła, spadła na dalszy plan i nie powrĂłciła aĹź do ostatniego rozdziału, a co za tym idzie, nie wiemy tak naprawdę co z nimi się dalej podziało. Podobnie z poprowadzeniem całej historii aĹź do samego końca. Jedną z najwaĹźniejszych wad książki jest to, Ĺźe przez cały czas nie został odpowiednio wyróşniony główny wątek i patrząc na to jak autor do samego końca skacze pomiędzy róşnymi bohaterami to tak naprawdę nie doświadczymy tu Ĺźadnego pogrubienia głównego problemu/konfliktu w książce gdyĹź taki sami musimy odnaleźć.

Mimo wyżej wymienionych wad Eve: Era Empireum to jedna z lepszych książek tego roku, a już zdecydowanie najlepsza historia na podstawie gry. Co prawda autorowi nie udało się uniknąć drobnych potknięć i z początku możemy czuć się zagubieni. Tak czy inaczej otrzymujemy bardzo dobrze napisaną książkę w niesamowitym uniwersum Eve, które jest spektakularnym miszmaszem SF, postapokalipsy, a nawet cyberpunku. W sieci można wyszukać również informacje o nowej książce tego samego autora również spod znaku Eve. Jej premiera zapowiedziana jest na początek przyszłego roku i mam nadzieję, że autor pozbędzie się wymienionych przeze mnie błędów oraz że będzie to sprawnie kontynuowana opowieść w części pierwszej. Tymczasem jednak zachęcam do zapoznania się z Erą Imperium. Dla fanów gry pozycja obowiązkowa, dla tych, którzy z Eve nie mieli jeszcze do czynienia okaże się ona bardzo dobrym czytadłem z niesamowitym klimatem i z pewnością zachęci do spróbowania swoich sił w grze i odwiedzenia megakorporacji czy republiki Caldari.

Książka otrzymuje 7 w dziesięciostopniowej skali wg Huntera.

Plusy:

klimat

książka nie polega wyłącznie na scenariuszu gry

bohaterowie

niewymagana znajomość gry

Minusy:

z początku możemy poczuć się zagubieni

niejasno określony główny wątek

pozostawienie kilku nierozwiązanych spraw

---

Grzegorz „Hunter” Ĺťmuda
E-mail autora: hunter(at)sztab.com

---