Terry Pratchett - Wolni Ciutludzie

Informacje o ksiÄ Ĺźce Tytuł: Wolni Ciutludzie (The Wee Free Men) Autor: Terry Pratchett Ilość stron: 221 Wydawnictwo: PrĂłszyński i S-ka Rok wydania: 2003 Cena: 29,90 PLN

Czasem w zupełnie niespodziewanych momentach dochodzi do nadzwyczajnych zdarzeń. Raz na długi czas dzieje się w świecie coś, co nie powinno się w nim zdarzyć. Coś jak historia pewnego małego pingwina w jednym z wielu pełnometrażowych filmów animowanych produkcji amerykańskiej. Ale do rzeczy.

Wydarzeniem takim mogą być narodziny czarownicy, a przynajmniej dziewczyny pretendującej do tej profesji. Jak wiadomo, świat nieprzyzwyczajony do takich ekscesów zaczyna wariować. I tak: z rzeki wyskakuje niezbyt rozgarnięta utopica, na traktach napotkać można jeźdźców pozbawionych głów, a wędrujących po wzgórzach zaczynają straszyć stwory z koszmarów.

A wszystko zaczyna się na farmie pasterskiej (zresztą, znaczna większość mieszkańców świata zwanego Kredą to pasterze) rodziny Dokuczliwych. Mieszka w niej niepozorna dziewczynka o imieniu Akwila. Ma ona małego brata (czytaj: spersonifikowana forma ślimaka łasego na cukier), pyskatego Bywarta, którego z niewiadomych powodów porywa Królowa ( co ostatecznie nie jest wielką tragedią).



Dziewczyna jednak postanawia go odzyskać. Na wyprawę zabiera ze sobą patelnię jako oręż, butelkę tajemniczego eliksiru (Specjalny płyn dla owiec) oraz księgę zawierającą magiczne inskrypcje i rady swej babci ( w rzeczywistości wolumin opisuje choroby owiec). A poniewaĹź Akwila potrafiła rozpracować wyĹźej wymienionych utopca i jeĹşdĹşca…

- Na litość! A my?! Recenzent, nawiąż w końcu do tytułu!
- Chwila... Zarys rozpisać muszę…
- A o nas nie zamierzasz wspomnieć, głupku?!

Ech… Ma rĂłwnieĹź wsparcie Fik Mik Figli, czy teĹź jak sami siebie tytułują Wolnych Ciutludzi, błękitnych praludzikĂłw o małym ciele, lecz wielkim duchu. Ich bitność i spryt nieraz wspomogą Akwilę w niecodziennych sytuacjach Krainy Baśni, do ktĂłrej będzie musiała się udać, aby odnaleźć brata.

- Może być?
- Teraz, to ja rozumiem.

Sylwetki Pratchetta ani stylu jego książek nie ma sensu przedstawiać. „Wolni Ciutludzie” zawierają to, po czym poznajemy autora, czyli humor, trochę groteski, no i morał. A wszystko okraszone bogatą wyobraĹşnią. Nie jest to pozycja ani wybitna, ani słaba, ale na pewno warta przeczytania.