Neal Stephenson - 7EW

Informacje o ksiÄ Ĺźce Tytuł : 7EW (Seveneves) Autor: Neal Stephenson Ilość stron: 896 Wydawnictwo: MAG Rok wydania: 2016 Cena: 69 PLN Autor recenzji: Piotr „Klemens” Kociubiński Data recenzji: 2016-11-30 Ocena: 90/100

Ostrzeżenie - zalecane jest nieczytanie poniższego streszczenia niniejszej książki.

Co by się stało, gdyby nastąpił koniec świata?

Kiedy kataklizm przemienia Ziemię w tykająca bombę zegarową, rozpoczyna się rozpaczliwy wyścig z tym, co nieuchronne. Zostaje opracowany ambitny plan, ktĂłry ma zagwarantować przetrwanie ludzkości poza obszarem ziemskiej atmosfery, ale na nieustraszonych pionierĂłw czyhają nieprzewidziane niebezpieczeństwa. Ostatecznie zostaje ich dosłownie garstka…

Pięć tysięcy lat później ich potomkowie – trzy miliardy ludzi zaliczające się do siedmiu odrębnych ras – rozpoczynają kolejną zuchwałą podróş w nieznane, na obcą planetę, ktĂłrą kosmiczna katastrofa i upływ czasu zmieniły nie do poznania. Na Ziemię.

Neal Stephenson nie jest gwiazdą pierwszego rzędu fantastyki, z pewnością jego rozpoznawalność jest nieporównywalnie mniejsza w zestawieniu z takim Georgem R.R. Martinem, Brandonem Sandersonem czy Terrym Pratchettem, jego gwiazda nie wzeszła tak wysoko jak choćby ta przypisana do Davida Mitchella. Z każdą kolejną książką coraz bardziej jednak utwierdzam się w przekonaniu, jak krzywdzący jest to fakt.

W kategoriach nieszczęścia naleĹźy traktować opis fabuły książki zamieszczony na jej tylnej okładce (przywołanego powyĹźej z recenzenckiego obowiązku, acz w nadziei, Ĺźe Czytelnik go pominął), gdyĹź odbiera on lekturze wiele dreszczyku, pełniąc funkcję jednego wielkiego – i oficjalnego – spoilera.



Problematyczny jest zresztą sam tytuł książki, nieoczywisty w świetle okładki, jak też tłumaczenia przyjętego w podziękowaniach odautorskich zamieszczonych na końcu książki, a nade wszystko z uwagi na konstrukcję oryginału. Stephensona chcąc nie chcąc nie sposób uznać za twórcę banalnego. Koniec końców przyjmuję ten figurujący na witrynie internetowej wydawcy.

Ale, ale – o czym właściwie jest książka? Najprościej stwierdzić, Ĺźe o katastrofie na skalę kosmiczną – bardzo mało prawdopodobnej, ktĂłrej jednak nie sposĂłb wykluczyć – i sposobie ludzkości na poradzenie sobie z nią. Dotyczy to tak poszczegĂłlnych jednostek, jak teĹź i gatunku homo sapiens jako takiego.

„7EW” to wbrew pozorom pean na cześć ludzkiego intelektu, ale teĹź i człowieczeństwa. Jest to pochwała kompetencji, lecz takĹźe moralności (bądĹş potępienie jej braku) w wykorzystywaniu własnego potencjału i talentĂłw. Pomimo całego technicznego Ĺźargonu przesycającego opowieść pisarz zdaje się nieustannie wskazywać, Ĺźe kluczowym elementem jest ten najsłabszy w osobie konkretnych jednostek.

Autorowi trzeba zaś oddać niesamowitą łatwość, z jaką porusza się w świecie współczesnej technologii i nauk astrofizycznych, przy czym z rĂłwną prostotą potrafi je następnie przedstawić Czytelnikowi. KaĹźda kolejna strona rodzi coraz większą zazdrość pod kątem pisarza, daleką jednak od frustracji towarzyszącej zwykłemu brakowi zrozumienia prezentowanych zagadnień, ktĂłre to uczucie często jest właściwe dla literatury spod znaku hard sci-fi. Co istotne, powieść wolna jest od zbędnych dłuĹźyzn właściwych dla „Reamde”.

Z dość daleko posuniętą dezynwolturą Stephenson traktuje jednak dorobek innych nauk, by wskazać chociaĹź na dość tabloidowe podejście do zagadnień z zakresu genetyki, czy – pod względem psychologicznym kompletnie nieprawdopodobne – tematĂłw z zakresu ekonomii. Mniej czujny czytelnik moĹźe przymknąć na to oko, lecz pieczołowitość towarzysząca jednym zagadnieniom stwarza kontrast dla ogĂłlnikowości, a nawet sztampowości w podejściu do innych.

Jeśli jednak odbiorca zalicza się do osĂłb, ktĂłre rażą miecze świetlne, jak teĹź permanentny brak postępu technologicznego dzielącego Starą i Nową Republikę, jeśli bulwersuje go opływowy kształt USS Enterprise czy konieczność pracy rolnej Maquis wobec faktu istnienia replikatorĂłw, to lektura „7EW” winna być niczym oliwa wylana na wzburzone bałwany jego serca. Gdyby tylko jej ostatnia część dorĂłwnywała pierwszej, to byłaby to pozycja ocierająca się o wybitność.