John Scalzi - Czerwone koszule

Informacje o ksiÄ Ĺźce Tytuł : Czerwone koszule (Redshirts) Autor: John Scalzi Ilość stron: 336 Wydawnictwo: Akurat Rok wydania: 2014 Cena: 34,99 PLN Autor recenzji: Piotr „Klemens” Kociubiński Data recenzji: 2018-10-01 Ocena: 70/100

Podporucznik Andrew Dahl rozpoczyna słuĹźbę na „Nieustraszonym”, statku flagowym Unii Galaktycznej od roku 2456. Jest to prestiĹźowy przydział, dający między innymi moĹźliwość uczestniczenia w misjach zwiadowczych u boku dowĂłdcĂłw słynnych w całej flocie. Wszystko zapowiada się pięknie, do chwili, gdy Dahl zdaje sobie sprawę, Ĺźe na misjach zwiadowczych szeregowi członkowie załogi giną w głupi sposĂłb i z zadziwiającą regularnością, podczas gdy ich starsi staĹźem towarzysze zawsze się z nich wymigują. Potem Dahl dowiaduje się czegoś, co kompletnie zmienia obraz tego, czym tak naprawdę jest „Nieustraszony”, i uzyskuje szansę – jeĹźeli powiedzie się wariacki plan jego i grupki przyjaciół – ocalenia nie tylko własnego Ĺźycia.

Tzw. opery kosmiczne nie zwykły cechować się nowatorstwem – właściwie od dziesięcioleci opierają się one na pewnej konwencji, wręcz sztampie, ukształtowanej pod wpływem pierwotnego „Star Treka” i rzadko kiedy zdolne są stanąć w szranki z pierwowzorem. Do tegoĹź więc postanowił nawiązać John Scalzi – a następnie dokonać obrotu o sto osiemdziesiąt stopni.

Autor bowiem wyśmiewa wręcz sam pierwowzór, jakkolwiek w żadnym razie nie jest on wrogiem gatunku jako takiego. Nie podąża on bynajmniej utartym szlakiem pastiszy, przeciwnie, z niemałą ironią wskazuje na słabości przyjętych rozwiązań i wiążących się z nimi przyzwyczajeń.



Nie podejmuje on bynajmniej prĂłby przedefiniowania gatunku, przeciwnie, raczej skłania on do nieco Ĺźyczliwszego – i gruntowniejszego – przyjrzenia się postaciom nawet nie drugo-, co trzecioplanowym, niejako ustanawiając nowy wzorzec z Sèvres sztampy – łatwość uśmiercania i bagatelizowania roli postaci, ktĂłre bynajmniej nie aspirują do bohaterstwa.

Mimo wszystko rzeczona książka mieściłaby się w ramach przyjętych dla gatunku, gdyby nie jej epilogi, dość nietypowe, można by było rzec, iż wręcz eksperymentalne. Obawiam się jednak, że ciągotki autora do szeroko rozumianego artyzmu niekoniecznie spotkają się z uznaniem czytelnika i mogą zostać uznane wręcz za pretensjonalne.

„Czerwone koszule” to pozycja, ktĂłra delikatnie, nieraz ze śmiechem i ironią, ma jednak wstrząsnąć czytelnikiem, skłonić go do przedefiniowania dotychczasowych sympatii i nawykĂłw. Świat bohaterĂłw kosmicznych pograniczy juĹź nigdy nie będzie taki sam…