Two Worlds to najnowsza produkcja krakowskiego studia
Reality Pump. Niezmiernie cieszy mnie fakt, że Polacy w końcu zaczęli tworzyć gry, które mają szansę odnieść sukces na arenie międzynarodowej. Tylko czy branie wszystkich wzorców z Zachodu może wyjść nam na dobre? Myślę tu przede wszystkim o wypuszczaniu zabugowanych gier, którym brakuje ostatecznego szlifu (jak to niektórzy zachodni producenci mają w zwyczaju). Tak niestety stało się i tym razem. Czy jednak mimo wszystko Two Worlds zasługuje na waszą uwagę?
Z pewnością tak, chociaż na początku rozgrywki nic na to nie wskazuje. Ot, wcielamy się w zwykłego łowcę nagród, który poszukuje swojej porwanej siostry Kyry. „Całkiem przypadkiem” wpada na nas człowiek z tajemnej organizacji odpowiedzialnej za to uprowadzenie. Okazuje się, że ludzi tych interesuje odnalezienie pięciu części pewnego artefaktu potrzebnego do otwarcia starożytnego grobowca. Tym sposobem nasz heros staje w centrum wydarzeń mających zadecydować o przyszłości tego świata. Bowiem w grobowcu spoczywa pochowany ponad 300 lat temu zły bóg Azirral. To on przed wiekami dowodził hordami orków pustoszących krainę i teraz ma zamiar powtórzyć swój wyczyn. Nastały więc mroczne czasy, a orkowie przeczuwają nadejście swojego boga i już przygotowują się do ataku. Hmmm… Jak sami widzicie fabuła nie wnosi do świata gier fabularnych niczego z czym byśmy nie spotkali się wcześniej.
Jako że bohater jest ściśle określony, będziemy mogli tylko trochę zmienić jego wygląd. Nie da się niestety zmienić jego twarzy tak aby wyglądał przyzwoicie i jednocześnie inaczej od postaci początkowej. Wszystkie suwaki dają nam nadspodziewanie nieciekawy efekt. Nic to, w
Gothic 3 wcale nie było możliwości edycji wyglądu herosa i nikt nie narzekał. Zwłaszcza, że tam do naszej dyspozycji oddawany był rozległy świat, który przyciągał swoją różnorodnością. Nie inaczej jest i w Two Worlds. Wykreowany przez krakowskich programistów świat - Antaloor – jest ogromny. Znajdziemy w nim wszystkie strefy klimatyczne: od gorących pustyń poprzez bujne lasy po mroźne góry, skąd nadchodzą orkowe hordy. Znajdzie się tu także miejsce dla wielu osiedli oraz miast. Te ostatnie zaś są nie tylko skupiskami handlarzy ale także siedzibami różnych gildii (wojowników, magów, kupców, złodziei czy nekromantów). Świat
Dwóch Światów (ale to fajnie brzmi;)) należy więc zaliczyć grze na plus.
Z kolei rasy zamieszkujące kontynent należą już do standardu. Spotkamy tu ludzi, krasnoludy i elfy. To właśnie połączone armie tych ras pokonały orkowych wojowników ponad 300 lat temu. Po drugiej stronie znajdziemy orków, gromów (takie tutejsze gobliny) oraz wężopodobnych Serpents. Oczywiście poza tym napotkamy na swej drodze całą masę nieumarłych czy dzikich zwierząt. Wilki ogromne skorpiony, niedźwiedzie czy też wierny to chleb powszedni w Antaloor. O demonach i innych magicznych golemach nie wspominając. Jest więc na czym szlifować swoje umiejętności. Warto także zauważyć, że gdy tylko nastanie noc w miejscu pokonanych wcześniej poczwar pojawiają się ich duchy, które są znacznie trudniejszymi przeciwnikami niż ich „pełnokrwiści” przedstawiciele.
Podobnie jak w
Gothic 3 wspomniane akapit wcześniej gildie mają różne potrzeby, a zadania przez nie zlecane wykluczają się nawzajem. Jest tutaj nawet podział polityczny: prawowitą władzę reprezentuje Dom Skelden, a rebelię Klan Karga. Dlatego właśnie wprowadzono system reputacji, który jednak nie sprawdza się tak dobrze jak w
G3. Dość tego by powiedzieć, że zabicie któregoś członka danej partii, tfu, frakcji;) wcale nie pogarsza naszej reputacji. Mają na nią wpływ tylko określone zadania. Te zaś sprowadzają się do znanego nam wszystkim schematu, bycia chłopcem na posyłki i zbójem do wynajęcia. Większość zadań jest oklepana i nijak nie oddają one klimatu nadciągającej wojny. A szkoda bo klimat to jedyne czego potrzebowałbym do pełni szczęścia.
Za to umiejętności, które przyjdzie nam zdobyć jest całkiem sporo! Ponad 30 różnych skilli (plus 5 szkół magii), w których będziemy mogli doskonalić swoją postać to liczba duża. Co wcale nie zmienia faktu, że doświadczenie potrzebne do kolejnych awansów zdobywać będziemy w sposób ekspresowy. Ma to swoje dobre i złe strony. Dzięki temu gra nie będzie zbyt trudna, z kolei gdy staniemy się zbyt silni może zrobić się nudna (bo za prosta). Zwłaszcza, że nie ma żadnego ograniczenia na co przeznaczymy swoje punkty. Możecie być jednak pewni, że dla każdego znajdzie się coś miłego. Jest bowiem i walka bronią dwu- i jednoręczną, z tarczą lub bez niej. Pojawia się także bardzo efektowny styl walki dwoma mieczami oraz oczywiście umiejętności strzeleckie. Poza wspomnianymi powyżej pięcioma szkołami magii(woda, powietrze, ogień, ziemia i nekromancja) do naszej dyspozycji oddane zostały również umiejętności „mniej bojowe”, np. jazda konna czy pływanie. Z kolei otwieranie zamków czy też skradanie się przypadną do gustu wszystkim skrytobójcom. Poza umiejętnościami będziemy zwiększać także cztery cechy czyli siłę, zręczność, wytrzymałość i moc magiczną.
Sam ekwipunek, którym przyjdzie nam eksterminować hordy przeciwników, również jest bogaty i różnorodny. W
Two Worlds znajdziemy ogromne ilości przedmiotów. Wyliczankę można by zacząć od wszelakich rodzajów oręża, a skończyć na różnych elementach zbroi. Musicie bowiem wiedzieć, że tutaj kolekcjonujemy wszystkie elementy garderoby. Aby dorobić się jakiegoś porządnego zestawu potrzebujemy spodni, butów, pancerza, hełmu oraz rękawic. Całość można także udekorować potężnymi pierścieniami(w sumie możemy założyć cztery takie błyskotki). Nic oczywiście nie stoi na przeszkodzie aby połączyć kolczugę ze skórzanymi spodniami oraz płytowym hełmem;). Tym bardziej, że wszystkie elementy ubioru są doskonale odzwierciedlane w wyglądzie naszego herosa. Tutaj autorom należy się spory plus. W kwestii ekwipunku pojawiają się także spore uproszczenia. Jak bowiem nazwać inaczej fakt, gdy kilka(naście) takich samych elementów możemy połączyć w jeden nie wychodząc ze swojego plecaka? Gdy np. znajdziemy trzy takie same miecze możemy je połączyć w jeden silniejszy bez konieczności przekuwania ich w kuźni.
Podobnie sprawa ma się z alchemią. Podczas naszej wędrówki znajdujemy całą masę różnorakich ziółek, chwastów i trucizn, a także wnętrzności. Gdy zachce nam się uwarzyć z nich jakąś miksturę musimy tylko wrzucić wszystko do garnka i ugotować. Gdy efekty będą zadowalające możemy takowy przepis zapisać na kartce aby potem go wykorzystać. Potężne receptury będziemy mogli także zdobyć w inny sposób (np. zakupić w sklepie). Ciekawie została rozwinięta również sprawa magii, a to dlatego, że oprócz zwykłych czarów (w formie kart) znajdziemy też dodatkowe ich ulepszenia, które mogą zwiększyć obrażenia lub zmniejszyć potrzebną do ich rzucenia ilość many. Wśród samych magicznych inkantacji znajdziemy wszystko co mogło by nam się przydać w tym niebezpiecznym świecie. Są zaklęcia leczące, magiczne pociski czy kule ognia, zaklęcia przyzywające pomocników (np. golemy), a nawet wskrzeszające poległych wrogów aby ci nam służyli. Do wyboru, do koloru.
Two Worlds
|
|
|
|
|
| | 1 | 2 | następna >>
|
Nazwa gry: Two Worlds
