Zwykło się mówić, iż kłamstwo jest cechą wybitnie ludzką, a zdolność do niego odróżnia nas od pozostałej części przyrody, jakoby zawsze szczerej. Sformułowanie to zawsze mnie dziwiło zważywszy na szeroko praktykowaną przez światy fauny i flory zjawiska mimikry czy wabienia (bądź odstraszania), choćby poprzez naśladownictwo, jeśli zaś kłamstwo ograniczyć do mowy, to nie sposób nie zauważyć, iż próbka robi się skromniejsza zważywszy na fakt, iż w kontekście mało którego gatunku w ogóle można rozważać dysponowanie tą umiejętnością. Niemniej jednak zjawisko to pozostaje w istocie fascynujące, zaś na swój sposób całą grę poświęcił im Sam Barlow.
Twórca
Her Story w istocie postanowił powtórzyć swój wcześniejszy koncept, i to momentami wręcz służalczo – tytułem przykładu w pierwszej z rzeczonych pozycji niejako ubocznie umożliwił on zabawę w „grę w grze”, nie inaczej też ma miejsce w
Telling Lies, gdzie użytkownik również może się zmierzyć z typowym pasjansem – acz z pewną jedną, niedostrzegalną pierwotnie, wymowną różnicą…
Esencja rozgrywki jednak sprowadza się wciąż do tego samego – oglądaniu kolejnych (celowo) niskojakościowych nagrań wideo w celu wychwytywania słów kluczowych i odblokowania przy ich pomocy kolejnych filmików, i tak dalej, i tym podobne. Osoby oczekujące wartkiej akcji czy zróżnicowanej mechaniki rozgrywki mogą więc doznać szoku, a następnie daleko posuniętego zniechęcenia, ba, nawet pogardy obcując z tym tytułem.
Idea całości polega bowiem na tym, że obcowanie z tym tytułem w istocie wymaga tak naprawdę uważnego śledzenia poszczególnych nagrań i prób zrekonstruowania całości. Użytkownik zaczyna żywić sympatię bądź antypatię wobec określonych osób, wyrabiać sobie takie czy inne przekonanie – i nagle jest wręcz zmuszony dokonać całkowitej reorientacji uświadamiając sobie, że dwa dotychczasowe fakty zakładane przez niego jako niezbite w istocie nie mogły zaistnieć w jednym kosmosie – co oznacza, że ktoś dopuścił się kłamstwa.
|
Łączenie obowiązków z przyjemnością
|
Teoretycznie przez daną grę można „przeklikać się” przez kilka minut – i nie jest to żadna hiperbola. Równie dobrze jednak można by sformułować opinię pod kątem szekspirowskiego „Hamleta” czytając streszczenie początku i końca, nie usłyszawszy jednak słynnego „być albo nie być”. Sam Barlow z wielkim talentem prowadzi narrację, ale użytkownik musi być zainteresowany jej poznaniem.
Tu wręcz nietypowo wypada jednak wspomnieć o lokalizacji, która ma charakter kinowy. O ile tłumaczenia nie budzą zastrzeżeń, to jednak zastrzeżenia budzi fakt, że w ramach własnych poszukiwań gracz musi się posługiwać polskimi wyrazami. Z jednej strony trudno nie docenić tu pracy wykonanej przy tej okazji, zwłaszcza w sytuacji braku głębokiej znajomości angielszczyzny, z drugiej jednak na uwadze należy mieć specyfikę polszczyzny (deklinacja…), jak też pewne zaburzenie opowieści, albowiem polskie słowa-klucze potrafią doprowadzić do odmiennych rezultatów. Jak się zdaje, nie było tutaj dobrego rozwiązania, polski wydawca (wraz z twórcami) więc zdecydował się na najlepsze – zlokalizował mechanikę rozgrywki, ale zarazem pozostawił możliwość swobodnego przełączania się między wersjami językowymi.
Atutem gry jest oprawa audiowizualna, mimo że gracz ma do czynienia z quasi-komputerowym pulpitem stylizowanym na Windows 3.1, jakość filmików przypomina zaś czasy VHS. Rzecz jednak w tym, że
tak miało być i w praktyce doskonale służy do immersji. Co więcej, niewątpliwą zaletą jest poziom gry aktorskiej odtwórców głównych ról – można się w nich zakochać, można ich znienawidzić…
Telling Lies to produkcja bardzo specyficzna, acz dowodząca niewątpliwego talentu Sama Barlowa i żywotności gier wideo, prawdziwa wisienka na torcie podgatunku przygodówek FMV. Pozostaje tylko zawołać – więcej!
Bardzo dziękujemy serwisowi GOG.com za udostępnienie kodu recenzenckiego w celu umożliwienia powstania niniejszego tekstu - https://www.gog.com/game/telling_lies
Metryczka
Grafika |
85% |
Muzyka |
50% |
Grywalność |
85% |
|
|
Ocena końcowa |
85% |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
10 |
20 |
30 |
40 |
50 |
60 |
70 |
80 |
90 |
100 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
10 |
20 |
30 |
40 |
50 |
60 |
70 |
80 |
90 |
100 |
|
+ / -
Wymagania systemowe
Dual Core 2.0 GHz, 2 GB RAM, karta grafiki 512 MB GeForce 8800 lub lepsza, 1 GB HDD, Windows 7/8/10
|
|
Autor: Klemens
|
|
|