Od polskiej premiery
Neverwinter Nights 2 minęło już trochę czasu. Niestety gra ta trafiła do mnie dopiero niedawno, co stwierdzam z wielkim smutkiem. Gdybym wiedział, że panowie z
Obsidian Entertainment tak dobrze poradzą sobie z kontynuacją tej świetnej serii, postarałbym się o nią wcześniej. A tak nie pozostało mi nic innego jak zagłębić się w świat Faerunu tuż przed sesją. I niestety jak przystało na grzecznego studenta trochę czasu trzeba jednak poświęcić nauce (ale tylko trochę;)). Wierzcie mi, powstrzymywanie się od gry w
NWN 2 to istna tortura!
Wszystko przez to, że fabuła gry wciąga nas jak bagno. Brniemy coraz dalej i dalej, tylko po to aby stwierdzić, że nie ma już odwrotu. Zostaliśmy wciągnięci na dobre.
NWN2 z bagnem ma też trochę inne powiązania. W sumie to całkiem poważne, bowiem nasza historia rozpoczyna się w małej wiosce położonej właśnie w takich nieprzyjemnych warunkach. Zachodni Port, bo o nim mowa, to dom młodego bohatera, który wraz z przyjaciółmi ma zamiar uczestniczyć w festynie dożynkowym. Początek gry to zgrabna forma samouczka, który w postaci podpowiedzi prezentuje nam podstawowe elementy rozgrywki i interfejsu. W końcu udaje nam się wygrać najwyższe trofeum. Niestety, krótko trwającą sielankę burzy niespodziewany atak szarych krasnoludów oraz innych kolczastych nieprzyjaciół. Po odpędzeniu napastników nasz heros wyrusza z misją do wielkiego miasta Neverwinter, gdzie czekają na niego wspaniałe przygody.
|
|
|
Zaraz wrócicie tam gdzie wasze miejsce!
|
Jak sami widzicie fabuła rozpoczyna się w dosyć standardowy sposób jednakże później rozwija ona swoje skrzydła. Pojawiają się morderstwa i tajemnice. Do akcji wkraczają coraz to nowi przeciwnicy oraz sprzymierzeńcy. W końcu jednak okazuje się, że trzeba zbawić cały świat. Może i jest to mało oryginalne, ale mnie wcale nie przeszkadzało. Bo cóż z tego, gdy do celu prowadzi kilka równoległych dróg. Samo dotarcie do szlacheckiej dzielnicy Neverwinter wymaga przyłączenia się do którejś ze stron. Dla lubiących dobro straż miejska będzie odpowiednim miejscem, zaś złodzieje cienia przypadną do gustu reszcie rzezimieszków;). Swoboda wyboru podczas podejmowania wszelkich decyzji jest więc niewątpliwym atutem rozgrywki.
Dlatego właśnie - jak głosi dumny napis na odwrocie polskiego pudełka - „Nic nie dzieje się bez przyczyny”. Wiele z decyzji, które podejmiemy podczas podróży przyczyni się do tego co się stanie później. Sprawa wygląda bardzo poważnie, bowiem tyczy się to nie tylko naszego charakteru ale także i towarzyszy. Gdy jako prawy paladyn będziemy kraść i zabijać bez skrupułów może to bardzo negatywnie odbić się na naszych statystykach. To jak postępujemy ma też wpływ na to jak postrzegają nas inni. Nasz heros podczas całej zabawy wypracowuje sobie wpływ na daną postać. Gdy wykonamy coś niezgodnie z zachciankami naszego towarzysza nasz wpływ na niego spadnie. I odwrotnie, gdy będziemy postępować wedle jego wskazówek zacznie bardziej nas szanować. Żeby nie było zbyt prosto z reguły nasi podkomendni mają różne zdania na ten sam temat.
Wspomniałem już o towarzyszach, jednakże przyszedł czas aby powiedzieć co nieco o drużynie. A ta składać się może maksymalnie z pięciu osób. W początkowych fazach rozgrywki dostępny będzie tylko nasz bohater oraz trzech podkomendnych. Później do naszej drużyny dołączyć może jeszcze jedna postać potrzebna do wykonania konkretnego zadania. Osoby chcące wstąpić w szeregi naszej wesołej kompanii cechują się wielką różnorodnością. Spotkamy na swojej drodze przedstawicieli wszystkich klas. Od rwącego się do bitki wojowniczego krasnoluda, poprzez przebiegłego półdemona do mającej wysokie mniemanie o sobie czarodziejki. Wszystkie te „indywidua” stwarzają niesamowity klimat przebywania w towarzystwie. Nierzadko dochodzi do kłótni pomiędzy nimi. Mają oni także w zwyczaju komentowanie zaistniałej sytuacji lub nawet wskazywanie drogi do rozwiązania problemu. Fakt ten pozwala jeszcze bardziej wczuć się w fantastyczny klimat.
|
|
|
Narwany krasnolud Khelgar
|
Nie należy jednak zbytnio przyzwyczajać się do jednego stałego składu drużyny. Często zmuszeni będziemy wymieniać towarzyszy bowiem tego oczekiwać będzie od nas scenariusz. A jako że ci prezentować będą różne umiejętności, stosować będziemy musieli różne taktyki. Pod względem prezentacji walk
NWN2 zdecydowanie wyróżnia się spośród konkurencji (mam tu na myśli
Gothic 3 oraz
TES4: Oblivion). W całej grze kamera przedstawia świat z góry. Możecie zapomnieć tutaj o widoku z pierwszej osoby. Dzięki opcji aktywnej pauzy możemy wydawać bezpośrednie rozkazy każdemu z naszych podopiecznych. Dlatego właśnie dla niektórych tempo rozgrywki może wydawać się zbyt wolne. Zwłaszcza gdy początkujący heros posiada tylko jeden atak, co w konsekwencji owocuje pojedynczym uderzeniem, a następnie odczekaniem do końca trwającej kilka sekund rundy. Z drugiej strony takie podejście do tematu (mowa o aktywnej pauzie) daje nam sporo czasu na obmyślenie odpowiedniej strategii. W tej grze trzeba po prostu myśleć, a nie machać mieczem na lewo i prawo. I dobrze.
Zresztą planowanie zaczynamy jeszcze przed rozpoczęciem prawdziwej rozgrywki. Tworzenie postaci jest pierwszą decyzją jaka wpłynie na przebieg całej gry. A możliwości mamy od groma i z powrotem. Przede wszystkim musimy zdecydować się na rasę naszej postaci. Jako że najnowszy Neverwinter opiera się na zasadach D&D w wersji 3.5, znajdziemy tutaj nie tylko ludzi, krasnoludów czy gnomy. Pojawiają się również wszystkie ich odmiany. Mroczne czy księżycowe elfy, szare krasnoludy, pół-diabły i pół-anioły są tutaj na porządku dziennym. Chociaż niektóre rasy prezentują nadzwyczajne, potężne umiejętności, odpokutowują to wolniejszym awansowaniem na kolejne poziomy. A tych w grze jest dokładnie 20. Poza tym w
NWN2 dostępna jest teraz jedna nowa klasa postaci. Do standardowych czarodziei oraz wojowników dołączył teraz czarnoksiężnik. To mroczny mag korzystający ze swoich mocy nieograniczoną liczbę razy dziennie. Aby nie było zbyt pięknie nie posiada on „zwykłych” kul ognia tylko własne magiczne inkantacje, a z racji mrocznego charakteru jest to postać wyłącznie dla preferujących zło.
|
|
|
Taki ekran będziemy oglądać nader często...
|
Poza normalnymi profesjami pojawia się także tandem klas prestiżowych. Nie można ich wybrać na pierwszym poziomie i aby stać się boskim czempionem czy też uczniem czerwonego smoka należy spełnić określone warunki. Dlatego właśnie powinniśmy od razu przeanalizować jakich cech potrzebujemy, żeby mieć możliwość awansowania w danej klasie prestiżowej. Oczywiście wiąże się to z pewnymi dodatkowymi atutami oraz zdolnościami. Należy się jednak liczyć z tym, że klasa dodatkowa obniży potęgę płynącą z głównej ścieżki rozwoju. Coś za coś. Zdaję sobie także sprawę, że nie dla wszystkich mnogość i zawiłość dostępnych opcji będzie atutem. Na szczęście autorzy pomyśleli i o nich bowiem, na każdym oknie rozwoju znajdziemy magiczny przycisk „zaproponuj”, który dokona wyboru za nas. Poza tym jest jeszcze obszerna instrukcja, w której znajdziecie dokładne informacje o wadach i zaletach każdej z ras i klas.
Neverwinter Nights 2
|
|
|
|
|
| | 1 | 2 | następna >>
|
Nazwa gry: Neverwinter Nights 2
