Cryostasis: Arktyczny Sen

Informacje o grze Nazwa gry: Cryostasis: Sleep of Reason - Arktyczny Sen Gatunek: przygodowa gra akcji WWW: www.cryostasis-game.com/ Producent: Action Forms Dystrybutor: Cenega Poland Cena: 99,90 PLN

Najnowsza gra ukraińskiego studia Action Forms na długo pozostanie w pamięci graczy, nie tylko przez nieprzespane noce z powodu napadów strachu, ale i również przez te noce, które spędzą przed komputerem. Horror o nazwie Cryostasis to opowieść pełna tajemnic i mroku, ale trzeba przyznać, że dość przewidywalna opowieść... Gra jest połączeniem strzelanki z grą akcji i wciągnie każdego fana survival horrorów.

Gra rozpoczyna się od poznania bohatera, Aleksandra Nestrova, który niefortunnie wpadł na pokład Północnego Wiatru, radzieckiego lodołamacza, który rozbił się w rejonach północnego koła podbiegunowego w 1968 roku. Jest on meteorologiem i pewnego dnia natrafia na ogromny okręt. Postać ta jest dość zagadkowa i bynajmniej wcale nie zwykła. Pod grubym kożuchem, czapką i okularami kryje się tajemnica człowieka, który nie dość, że potrafi widzieć wydarzenia, które działy się dużo wcześniej, to jeszcze potrafi zmieniać przeszłość. Szybko okazuje się, że bohater na pokładzie może liczyć jedynie na siebie i swoje umiejętności, których wbrew pozorom posiada sporo. Oprócz umiejętności zachowania zimnej krwi w każdej sytuacji Aleksander potrafi celnie strzelać, skutecznie walczyć wręcz, a nawet posługiwać się siekierą, nie wspominając o omówionych wcześniej jego tajemniczych umiejętnościach. Prócz tego meteorolog przez cały czas wędrowania po okręcie poznaje treść pradawnej legendy, na początku zupełnie niezwiązanej z fabułą...

Aleksander Nestrov musi zmierzyć się z wieloma zadaniami. Czasem zmuszony jest do przeciskania się przez wąskie rury, czasem wręcz przeciwnie, chodzi tylko po nich, zawieszonych wysoko nad ziemią, a jeszcze innym razem steruje podnośnikami i innego rodzaju maszynami. Aby przetrwać na pokładzie Północnego Wiatru nie wystarczy jedynie biernie spacerować po pomieszczeniach. Na każdym kroku czai się zasadzka czy zombie gotowe na zmasakrowanie każdej żywej istoty, która pojawi się w pobliżu. Czasem gracz staje również przed wyzwaniem w rodzaju rozwiązania różnego rodzaju łamigłówek mającymi związek z maszynami w statku i ich działaniem. Częściej jednak gra ogranicza się do naciśnięcia przycisku i otworzenia sobie drzwi czy spuszczenia sobie drabiny, co na dłuższą metę staje się monotonne.



Grę natomiast urozmaicają w znacznej mierze retrospekcje, do których przenosi się nasz bohater, wcielając się w postacie, których ciała znalazł. Przenosimy się wtedy do dni katastrofy, lub tuż przed nią, kiedy to marynarze próbowali ocalić okręt. I tak można uratować kogoś przed utopieniem, zaczadzeniem czy zamarznięciem. Innym razem te retrospekcje pomagają również nam, np. gdy wcielamy się w osobę, która spuści nam drabinę. Jest to z pewnością najciekawszy aspekt gry, ponieważ ją w znacznym stopniu urozmaica, dając nam możliwość między innymi nurkowania w specjalnym skafandrze, umożliwiającym spawanie pod wodą, skakanie po rurach, gdy pod nami znajduje się woda pod wysokim napięciem, czy pływanie pontonem, zabijając wyskakujące z wody zombie. W takich sytuacjach można się naprawdę przestraszyć.

A jest się czego bać... Po całym pokładzie lodołamacza kręcą się niebezpieczne, żądne krwi monstra, przypominające zombie. Są to byli marynarze, którzy przeżywają swoją „drugą młodość” i są niewątpliwie największymi maskotkami gry. Tacy przeciwnicy potrafią wyskoczyć zza drzwi w najbardziej niespodziewanym momencie powodując u gracza przemieszczenie się serca do gardła. Wyobraźcie sobie ciemny pokój, grobową ciszę i Aleksandra Nestrova idącego powoli i czujnie po zlodowaciałym pomieszczeniu na statku. Dodajcie do tego ciężki oddech, skrzypiące przy spotkaniu ze szronem buty i migające, słabe światło. I gdy otworzycie drzwi wpada do nich wielkie, niebieskie zombie, a wy macie tylko siekierę... Wiele razy trzeba wczytywać grę, bo gracz z samych nerwów nie trafia w przeciwnika. Trzeba jednak przyznać, że gra posiada świetny system autosave’ów, dzięki czemu nawet, gdy czasem sami zapomnimy zapisać grę, to wiele nie tracimy. Wracając jednak do przeciwników, to jest kilka ich rodzajów. Na początku spotkamy tylko bokserów i ewentualnie czasem zombie posiadające siekierę (są wyjątkowo ciężcy do pokonania). Później natomiast spotkamy bardziej wyszukanych przeciwników jak np. spawacz, który w ręku ma dwa palniki, bynajmniej nie służące do naprawy statku. Późniejsi zaś do dyspozycji mają bronie palne i niestety w większości razy trafiają, w przeciwieństwie do nas. Czasem również zdarzają się bossowie, jak np. zmutowany marynarz-pająk. Na takich są różne wymyślne sposoby, na które wpada się po kolejnym wczytaniu gry.

Oprócz wspomnianej siekiery gracz do dyspozycji dostanie wiele broni, począwszy od prymitywnych zaworów i pięści obwiązanej łańcuchem, a skończywszy na pistolecie maszynowym, czy karabinie z celownikiem optycznym. Wbrew pozorom bronie palne, szczególne te na początku nie zawsze sprawdzają się lepiej od zwykłej siekiery, ponieważ są dość wolne i ciężko czasem trafić w przeciwnika, dlatego na przykład lepiej czasem podejść do przeciwnika strzelającego blisko i zabić go siekierą, niż próbować trafić z dość zawodnej broni.



Ponadto bohater również odczuwa strach. Czasem po walce z przeciwnikiem drżą mu ręce, co objawia się dość niewygodnym skakaniem obrazu, lub głębokim, przeszywającym oddechem, który jest chyba najbardziej działającym na klimat gry aspektem. Ponadto różnego typu echa, szmery i odległe krzyki pobudzają w graczu niepewność i wyostrzają jego czujność. Bieg natomiast i wysiłek wpływają na jego zmęczenie i warto wtedy na chwilę przystanąć.

Dużą rolę w odnawianiu energii bohatera odgrywają źródła ciepła, od których musi on nieustannie ogrzewać się. Takimi źródłami mogą być żarówki, silniki czy rury, w których płynie gorąca woda. Czym większa ciepłota ciała bohatera, tym może on przyjąć więcej ciosów przeciwnika bez śmierci, co się okazuje kluczowym elementem, o którego należy ciągle dbać.

Największym atutem gry jest oprawa audiowizualna. Grafika jest cudowna i dość innowacyjna. Świetnie wyglądają tu oszronione ściany, stalowe konstrukcje oraz całe otoczenie. Trochę gorzej to wypada, jeśli chodzi o przeciwników, którzy właściwie, bez paru szczegółów, wyglądają tak samo, a ich twarze są stanowczo niedopracowane. Ten szczegół jednak ginie w porównaniu do piękna wszystkiego wokół. Poza tym sam obraz widziany przez gracza jest trochę rozmazany, tak jakby bohater miał w zimnej temperaturze problemy ze wzrokiem, co jeszcze bardziej pozwala nam utożsamić się z nim. Ponadto na klimat gry wpływają świetne dźwięki. Gra pozbawiona jest muzyki, a słychać jedynie psychodeliczne odgłosy.



Jeśli szukać jakiegoś poważnego zarzutu wobec Cryostasis, to z pewnością będzie to liniowość fabuły. Nie chodzi tu już o brak wyborów dla bohatera. Gra po prostu trzyma nas za rękę, nie dając nawet wybrać drzwi, którymi chcemy iść. Rozwiązanie danego problemu zawsze jest tylko jedno, a jakiekolwiek odstępstwo od ustalonego schematu kończy się najczęściej śmiercią. Poza tym twórcy gry nie uchronili się zupełnie od bugów. Czasem zdarza się, że postać po retrospekcji zawisa nad ciałem, nie mogąc się ruszyć, lub nie da się przycisnąć jakiegoś przycisku bądź graniczy to z cudem.

W rozrachunku ogólnym jednak Cryostasis: Arktyczny Sen wypada bardzo dobrze i jest mocną pozycją w gatunku survival horrorów. Gra przeznaczona jest dla ludzi o mocnych nerwach, ale to akurat jest jej wielkim plusem. Fabuła, choć liniowa i już trochę sprawdzona, potrafi zaskoczyć, a grafika i rozgrywka to wręcz poezja. Polecam ten tytuł każdemu, kto chcę zagrać w coś mrocznego, kto nie do końca ma ochotę przechodzić gry, w których należy zabić nieskończoną liczbę przeciwników, a frajdę sprawia mu ciekawa historia.

Grafika 85% Muzyka 95% SI 70% Grywalność 80% Ocena końcowa 85%

10 20 30 40 50 60 70 80 90 100 10 20 30 40 50 60 70 80 90 100

PLUSY wspaniały, mroczny klimat genialna oprawa dźwiękowa wygodny system save’w i autosave’ów

MINUSY liniowość fabuły chwilami bardzo chaotyczna rozgrywka

Pentium 4 2 GHz, 1 GB RAM, karta grafiki 256 MB (GeForce 6600 lub lepsza), 13 GB HDD, Windows XP/Vista.