Bloodshore

Informacje o grze Nazwa gry: Bloodshore Gatunek: przygodówka FMV Producent: Wales Interactive Cena: 53,99 PLN Recenzent: Piotr „Klemens” Kociubiński Ocena: 70%

Jeden z deweloperów tytułów zaliczanych do kategorii AAA po wybiciu szamba w temacie zabugowania premierowej edycji Cyberpunka 2077 stanął w obronie twórców zrzeszonych w polskim studio, w nieoględnych słowach podkreślając stopień komplikacji procesu kreacji gier w na przełomie drugiej i trzeciej dekady XXI wieku. Zarazem jest to jednak epoka umożliwiająca przy stosunkowo skromnym nakładzie środków tworzyć dzieła o jakości, która jeszcze niedawno była zarezerwowana wyłącznie dla blockbusterów. Dobrym tego przykładem może być Bloodshore.

Nie jest potrzebna dogłębna znajomość (pop)kultury, by fabuła omawianej pozycji od razu nasuwała na myśl szereg skojarzeń. Najbardziej oczywiste są „Igrzyska śmierci”, które niewątpliwie stanowiły inspirację dla autorów, lecz data premiery wypada w istnym apogeum globalnej fascynacji „Squid Game” rodem z Półwyspu Koreańskiego. Szkoda tylko, że choć pierwsze kadry sugerują, iż możemy pokierować losami wielu postaci, szybko odkrywamy, że nasze decyzje będą towarzyszyły wyłącznie jednej z nich.

Te spodnie stanowią o wyroku śmierci

Deweloperzy zrzeszeni w Wales Interactive znaleźli własną niszę na rynku gier, zwłaszcza że chociażby swe ostatnie dzieło w żadnym razie nie przypisują do tej muzy, lecz określają mianem „filmu interaktywnego”. Poniekąd jednak to ostatnie określanie całkiem nieźle oddaje specyfikę całości, albowiem scenariusz jest mocno liniowy i tylko bardzo rzadko kiedy skręca w zupełnie nową uliczkę. Autorzy byli zresztą świadomi tej potencjalnej dziury w całości, w konsekwencji czego czasami mechanika przewiduje iście kwantową właściwość różnych rezultatów przy tych samych decyzjach. Jest to jednak właściwie tylko ciekawostka, bo każdorazowo gra umożliwi nam kontynuację rozgrywki, jeśli zaś nie, to pozwoli nam się cofnąć do momentu wadliwej decyzji i podążenia (nieco) odrębną ścieżką.

Szkoda tylko, że niemal nigdy nie jesteśmy w stanie domyślić się rezultatu naszych poczynań, możemy się ich nauczyć wyłącznie metodą prób i błędów. Tytułem przykładu – pozwolić towarzyszce na poprawienie nam bandaża czy uczynić to samemu? Próbować oddać strzał czy pozwolić to zrobić najpierw koledze? Możemy racjonalizować własne wybory, za pierwszym razem jednak niemal zawsze cechują się one co najmniej umiarkowaną przypadkowością.

Smacznego!

Bardziej jednak frustrują nie tyle nawet nielogiczności, co wręcz dziury fabularne. Pomijając fakt, że konstrukcja wielu postaci jest psychologicznie nawet nie mało prawdopodobna, co wręcz niemożliwa, to nie sposób nie zauważyć, że autorzy niejako sami zapomnieli o niektórych z nich, o ich motywacjach, jak też celach.

To nie pierwszy tytuł FMV od „Walijczyków” - co zresztą można poznać po obsadzie, która uraczy nas kilkoma znanymi twarzami – więc tym bardziej zdziwił mnie brak opcji ominięcia sceny, którą miałem okazję zobaczyć już wcześniej. Nie mamy również możliwości swobodnego zapisu stanu gry – co jest znośne – lecz w żaden sposób nie jesteśmy informowani, kiedy tytuł robi to za nas – co już potrafi wywołać irytację, zwłaszcza gdy odkryjemy, że czeka nas aż kilka minut znanego już seansu.

Trudno o bardziej wymowne podsumowanie całości

Rzeczony tytuł najlepiej prezentuje się pod względem technicznym, choć mam wrażenie, iż w przypadku niektórych efektów specjalnych autorzy jednak starali się nie przeszarżować w sposób spychający ich w otchłań bardziej restrykcyjnej kwalifikacji wiekowej. Ot, choćby taki wygląd zwłok osoby, której nie otworzył się spadochron – aż prosiłoby się o wskazanie kilku zdjęć z podręczników kryminalistyki bądź medycyny sądowej…

Wales Interactive niewątpliwie wytycza własną suwerenną ścieżkę środków wyrazu i Bloodshore wpisuje się w ów trend. Niestety nie sposób odnieść wrażenia, że autorzy nieco zbyt bardzo chcieli podpiąć się pod modny trend i efekt końcowy okazał się mniej satysfakcjonujący niźli w przypadku uprzednich produkcji eksplorujących wątek „zabójczych gier”.

Grafika 80% Muzyka 70% Grywalność 60% Ocena końcowa 65%

10 20 30 40 50 60 70 80 90 100 10 20 30 40 50 60 70 80 90 100

PLUSY zręcznie zrealizowane całkiem niezłe aktorstwo fabuła angażuje

MINUSY to już było! mechanika niezbyt przyjazna użytkownikowi nastawionemu na eksplorację innych ścieżek

Procesor 2 GHz, 2 GB RAM, karta grafiki kompatybilna z DirectX 11, 11 GB HDD, Windows 7 64-bit