Czasami proste pomysły okazują się jeśli nie najlepszymi, to zaskakująco skutecznymi. Proste taktyki niejednokrotnie są w stanie w sporcie doprowadzić do triumfu nad bardziej wyrafinowanymi rywalami, proste rozwiązania techniczne doskonale sprawdzić się w realizacji skomplikowanych problemów (znacie – co prawda nieprawdziwą – anegdotę o radzieckim programie kosmicznym i ołówkach?), a i prostota w relacjach międzyludzkich nieraz potrafi zaprocentować. Nie mogłem się pozbyć wrażenia, iż dążenie do prostoty było hasłem przyświecającym twórcom Beacon Pines.
Wcielamy się w koziołka Lukę, który we wczesnym dzieciństwie utracił rodziców i wychowuje się pod opieką babci. Na początku nasza rola sprowadza się do biegania tu i ówdzie, a tzw. osiągnięcia wpadają jedne za drugim. Poznajemy jego kolegę, nawiązujemy kolejne relacje, zaś nasza rola sprowadza się głównie do biegania tu i ówdzie, tak naprawdę jednak skupiamy się na radosnej eksploracji bajecznie kolorowych lokacji. Aż tu nagle – łup!
|
Kto nie chciałby takiego ogrodu?
|
Nie mam wątpliwości, iż żaden z autorów gry nie jest potomkiem Alfreda Hitchcocka, lecz wyraźnie widać u nich manierę zaskakiwania odbiorcy, informowania o końcu… który zakończeniem wcale nie jest z jednoczesnym skłonieniem użytkownika do podjęcia innych działań niż te faktycznie przedsięwzięte. Czasami stanowi to zresztą konieczność, podążenie fałszywą ścieżką jest bowiem nieraz konieczne w celu uzyskania „haseł” pozwalających nam odblokować inną drogę. Może brzmi to nieco niejasno, w praktyce jednak jest wprost banalnie czytelne.
Wygląd gry może sugerować infantylną treść – i w niejednej scenie bądź elemencie w istocie takowa ona jest – lecz miejscami w ową kanwę wkradają się dysonanse, a to w postaci zdecydowanie niedziecięcego języka, a to w formie wydarzeń, które lekko (lekko!) przywodzą na myśl oryginalne pomysły braci Grimm.
|
Koszmar Polaków przed sezonem grzewczym 2022/2023
|
Chyba największą przypadłością omawianego tytułu – świadczącą jednak o ukierunkowaniu na nieco młodszego gracza – jest fakt, że „przechodzi się on sam”, nie stanowiąc tak naprawdę praktycznie żadnego wyzwania. Nie trzeba być vveteranem przygodówek
Cyan, by dane „zagwozdki” traktować w kategoriach banału, w istocie frustrującego koniecznością przebiegnięcia przez kilka lokacji.
Zdecydowanie największym atutem gry jest jej oprawa, szczególnie wizualna. Ludzie zrzeszeni w studio
Hiding Spot mają w nosie pixelartowe retrostalgie, nawet nie przyszło im do głowy zmierzanie w stronę fotorealizmu (przy „indyczym” budżecie byłoby to zresztą działanie samobójcze). Miast tego czarują oni gracza ręcznie rysowanymi planszami, cofającymi go w czasy dziecięcych czytanek na papierze kredowym.
|
Kto nie chciał kiedyś mieć takiego domku na drzewie?
|
Beacon Pines to szmaragdzik, który łatwo przeoczyć, może nie najcenniejszego gatunku i najszlachetniejszej odmiany, dostarczający jednak tyle przyjemności, co seans odcinku „Muminków” wiele lat po ukończeniu klasy maturalnej. A że mało w nim gry? A czy naprawdę gry służą tylko do grania?
Metryczka
Grafika |
85% |
Muzyka |
80% |
Grywalność |
65% |
|
|
Ocena końcowa |
70% |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
10 |
20 |
30 |
40 |
50 |
60 |
70 |
80 |
90 |
100 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
10 |
20 |
30 |
40 |
50 |
60 |
70 |
80 |
90 |
100 |
|
+ / -
Wymagania systemowe
Dual Core 2.0 GHz, 4 GB RAM, karta grafiki 2 GB GeForce GTX 660 lub lepsza, 500 MB HDD, Windows 10
|
|
Autor: Klemens
|
|
|