David Myers, zagorzały gracz, a do tego profesor zajmujący się nowymi mediami na uniwersytecie Loyola w Stanach Zjednoczonych, przez ponad dwa lata prowadził dość interesujące badania socjologiczne. Jego misją stało się... irytowanie grających w City of Heroes.

Gra ta posiada obszary, w których spotykają się gracze przeciwnych fakcji Bohaterów i Złoczyńców. W oryginalnych zamierzeniach, obszary te były zaprojektowane do walk pomiędzy frakcjami, Myers jednak szybko zauważył, że gracze, zamiast wykorzystywać je zgodnie z ich przeznaczeniem, używają ich do rozmów z przeciwną frakcją i ćwiczenia z kontrolowanymi przez komputer przeciwnikami. Postanowił wtedy stworzyć superbohatera imieniem Twixt, który będzie wykorzystywać ten obszar zgodnie z jego przeznaczeniem, tj. do zabijania graczy frakcji Złoczyńców.

Twixt okazał się trudną do pokonania osobistością. Posiadając zdolność przenoszenia przeciwników, wykorzystywał ją do umieszczania przeciwników przed linią strzelających robotów, co gwarantowało szybką śmierć jego ofiarom.

Podczas pierwszych kilku razy, inni gracze informowali Myersa, że jego sposób gry jest niemile widziany. Twixt jednak dalej grał zgodnie z zasadami gry, zabijając wielu Złoczyńców. Tłumy graczy z tej frakcji zaatakowały go wtedy, pokonał jednak wszystkich - w międzyczasie, inni Bohaterowie przyglądali się tylko wydarzeniom. Z czasem rzucały mu wyzwanie najbardziej znane postacie wirtualnego świata, wszystkich jednak wgniótł w ziemię.

Pozostałym graczom przestało się to podobać. Na forach NCSoftu zaczęły się pojawiać posty proszące o usunięcie konta Myersa z gry. Jeden z postów mówi:

„Wiem, że to (jak gra Twixt) jest »dozwolone«, ale ta osoba jest naprawdę irytująca. On musi odejść.”

Nie mogąc pokonać Twixta, gracze przerzucili się na wycieczki słowne, mając nadzieję, że potok przekleństw wykurzy go z gry. Część graczy zwyczajnie go obrażała, inni życzyli jego matce raka, a jeszcze inni grozili mu śmiercią.

Reakcja ta wydała się profesorowi dość szokująca, ponieważ nie tylko w każdym calu przestrzegał zasad gry, ale też, wbrew popularnym stereotypom, w gry MMORPG grają ludzie dorośli - średnia wieku w innych badaniach przeprowadzanych wcześniej wynosiła około 24 lata. Tak prymitywne reakcje na jego zachowanie były więc dość niezwykłe.

Myers od czasu do czasu pytał innych Bohaterów, dlaczego nie pomagają mu w wykonywaniu misji, do którego obszar został przeznaczony. Jeden z graczy powiedział mu:

„Kto chciałby wykazać się takim brakiem szacunku dla siebie i swojej rodziny?”

Jak mówi Myers, przestało to być przyjemne - zaczął być najbardziej znienawidzonym graczem w grze. Kontynuował jednak swoje badania.

Z czasem, najważniejsze osobistości gry przerzuciły się na inne formy dręczenia Myersa. Na forach poza grą regularnie oczerniali postać Twixta. Gdy Myers zrobił sobie krótkie wakacje aby pojechać z rodziną na plażę, gracze zauważyli jego nieobecność, postując na forach różne powody dla których Twixt miałby zniknąć, między innymi dlatego, że miałby użyć rasistowskiego określenia wobec innego gracza, co jest karalne przez władze gry. Inny post mówił jakoby gracz stojący za postacią Twixta miał być skazanym pedofilem. Doszło do tego, że gracze postanowili odkryć prawdziwą tożsamość osoby kierującej poczynaniami znienawidzonej postaci, czego do samego końca nie udało się nikomu zrobić.

Myers zgłaszał wszelkie obrazy i oszczerstwa administratorom NCSoftu. Osoby, które zachowywały się nieodpowiednio, nigdy więcej tego nie robiły, jednak fala oszczerstw narastała z każdej strony. Administracja nie dawała sobie rady z moderowaniem for i karaniem łamiących regulamin.

Czując, że ma już materiału badawczego pod dostatkiem, profesor napisał raport naukowy pod tytułem „Play and Punishment: The Sad and Curious Case of Twixt” (Gra i Kara: Smutny i Ciekawy Przypadek Twixta). Został on opublikowany w 2008 roku w trakcie konferencji dotyczącej gier komputerowych mającej miejsce w Kopenhadze.

W podsumowaniu swojego raportu, przyrównał swoje „przygody” do nieprzyjemnych wspomnień z gimnazjum, zwracając uwagę zwłaszcza na sianie pogłosek i pogróżki słowne. Profesora przede wszystkim dziwiło, że gra, która promuje konkurencję i zróżnicowane taktyki znaczyła tak niewiele dla społeczności gry, która wolała przechować swój sposób gry. Badania, według niego, udowadniają, że nowoczesne grupy społeczne mogą się cofnąć do średniowiecznych metod przy próbach manipulacji osobami trzecimi.

„Jeśli nie jesteś członkiem plemienia, wygonią cię kijami i oszczepami. Spoglądam na sieciowe społeczności z niesmakiem”.

Źródło:
Michał "Xtense" Stopa - Imperium Gier