„Pompeje Północy” miały być luksusowym kurortem i atrakcją wysp Westmana położonych w pobliżu brzegów Islandii. Nikt nie przypuszczał, że zrujnowane wybuchem wulkanu domy kryją złowrogą tajemnicę: zwłoki ukryte pod grubą warstwą wulkanicznego popiołu. Jak w Pompejach. W chwili wybuchu wulkanu w styczniu 1974 roku Markus Magnusson był nastolatkiem, teraz po blisko trzydziestu latach musi stawić czoło niemiłemu odkryciu w ruinach własnego domu. Wkrótce jego dziewczyna z młodzieńczych lat zostaje brutalnie zamordowana.
Sprawy nabierają niebezpiecznego tempa. I tym razem wezwana Thora Gudmundsdottir musi zgłębić tajemnice przeszłości i odkopać zło i przemoc ukryte pod wulkanicznym popiołem. Wbrew jej nadziejom i oczekiwaniom mieszkańcy malej rybackiej osady nie kwapią się do zwierzeń i wspominków. Nie tylko oni...
Ostatnimi laty zmagamy się w Polsce ze specyficznym rodzajem katastrof naturalnych, jakimi są susze. Można by rzec, iż nic w nich nietypowego czy nadzwyczajnego, wszak jest to zjawisko znane w naszym regionie od stuleci. Tezę tą jednak podważa fakt odkrywania na dnach rzek – z uwagi na opadnięcie lustra wody do poziomów nigdy nie notowanych – różnych wraków i innych archeologicznych gratek, nieraz zupełnie niespodziewanych. Tego rodzaju niespodzianki nieraz jednak mogą mieć kryminalne podłoże, jak w powieści
„W proch się obrócisz”.
Mało kto współcześnie nie słyszał o Pompejach i katastrofie stanowiącej gwałtowne zaskoczenie dla ich mieszkańców. Co jednak więcej, z uwagi na charakter pyłów wulkanicznych utrwaliła ona ostatnie sekundy wielu z nich na stulecia, dwa milenia później ułatwiając wyobrażenie sobie skali i charakteru tego dramatu. Islandzka pisarka wskazuje jednak, że tego rodzaju wydarzenia nie muszą stanowić pieśni odległej przeszłości (dla Europejczyków), wystarczy nieco bliżej poznać historię i specyfikę jej ojczyzny.
Dla wielu czytelników sięgających po przedmiotową książkę może zresztą to islandzkie tło będzie stanowiło największą atrakcję i nie sposób pozbyć się wrażenia, iż to oni będą najbardziej rozczarowani, albowiem kraina z antypodów Starego Kontynentu jawi się… zwyczajnie, oczywiście pamiętając o wulkanach i rybołówstwie. Czasami można wręcz odnieść wrażenie, że autorka nieco koloryzuje rzeczywistość, choćby pod względem „dostępności” anatomopatologa czy specjalistów z zakresu innych zawodów.
Sama historia jest zaś umiarkowanie zajmująca, wiarygodność całości zwiększa fakt, że główna bohaterka nie sprawia wrażenia geniusza intelektu, fabuła zaś daleka jest od grozy czy wartkiej akcji. Nie zmienia to faktu, że tzw. Tajemnica jest wręcz groteskowo przekomplikowana i nieco wręcz bawi swym wydumaniem.
„W proch się obrócisz” to mimo wszystko dość przyjemna lektura na zajęcie czasu marnotrawionego w różnorakich poczekalniach czy w trakcie różnorakich interwałów liczonych nie w godzinach, lecz również i nie w minutach. Nie jest to jednak pozycja specjalnie ambitna ani wyróżniająca się na tle innych, nade wszystko zaś brakuje jej jakiejkolwiek ponadczasowości. Właściwej chociażby dla stężałych wulkanicznych pyłów.
|
| Autor: Klemens
|
|
|
|
|
Tytuł :
