Tomasz Pacyński - Sherwood

Informacje o książce Tytuł: Sherwood Autor: Tomasz Pacyński Gatunek: fantasy Wydawca: Runa Rok wydania: 2003 Ilość stron: 576 Cena: 29,50 PLN

Na samym początku chciałbym pokrótce przedstawić autora, którego zapewne nie każdy zna. Otóż Tomasz Pacyński jest autorem takich książek jak „Sherwood”, „Maskarada”, „Wrota Światów t 1”, „Zła Piosenka” oraz „Wrzesień”. Oprócz tego publikował wiele opowiadań w „Science Fiction” i zinach (czasopismach internetowych). Niestety Tomasz zmarł w maju 2005 roku, dlatego prawdopodobnie nie ukaże się drugi tom „Wrót Światów”, który prawdopodobnie byłby zakończeniem sagi, rozpoczętą przez „Sherwood”.

„-Powitać, powitać – zahuczał, zgięty w przymilnym ukłonie. - Dokąd to droga prowadzi?”

Ci, którzy znają chociaż kawałek legendy o Robin Hoodzie, czy zapoznali się np. z fenomenalną w mej ocenie grą - Robin Hood: Legenda Sherwood - zapewne wiedzą, że Sherwood to nazwa puszczy, w której ukrywali się banici. Jak wiadomo banici okradali bogatych i rozdawali skradzione dobra biednym. Na pewno niektórzy z Was myślą, że to książka właśnie o tym sławnym banicie, niegdyś rycerzu, który podstępem został pozbawiony swego mienia. Ja też tak myślałem. Otóż nie, ku mojemu zaskoczeniu wydarzenia przedstawione w książce dzieją się po rozpadzie Wesołej Kompanii, kiedy to już Robin został zlinczowany. Jednym z głównych bohaterów jest Jason, szuler i oszust oraz Match, który wybił się od pomocnika młynarza po towarzysza Robin Hooda. Niewątpliwie istotną rolę odgrywają Szeryf Nottingham, Guy Gisbourne czy Lady Marion. Niestety piękna legenda o wolnych banitach stała się koszmarem, pełnym nienawiści i przesyconym zemstą. Język oręża, przemocy i okrucieństwa wówczas był najczęściej używany, nawet ci wspaniałomyślni banici podporządkowali się tej zasadzie. Jednak wydarzenia związane z banitami są przedstawione w formie opowieści. Fabuła, jak wiadomo z legendy, została osadzona w średniowiecznej Anglii.

„Hej, karczmarzu! No rusz się, suczy pomiocie!”

Niewątpliwim atutem książki jest sposób, w jaki została napisana, widoczne i dosyć częste są wulgaryzmy, czy celowe pisanie np. „se” zamiast „sobie”. Wówczas np. niezbyt inteligentny kłusownik nie mówi jak intelektualista, a stary dowódca straży standardowo jest apodyktyczny i twardo utrzymuje dyscyplinę. „A lejcie w kąt panie kupiec, nie czyńcie subiekcji – zezwolił panicz łaskawie. - Ziąb taki na dworze, jeszcze co sobie przeziębicie, nie daj Boże. Lejcie w kąt, my zwyczajni” Dają się też zauważyć archaizmy, które niewątpliwie dodają powieści wymiaru i smaku. Często też są przytaczane myśli bohaterów. Książka ma dosyć specyficzny humor, zwykle postacie żartują wulgarnie. Często pojawia się też charakterystyczna dla tamtej epoki pobożność.



„No, pięknie, mimo całej powagi sytuacji Match o mało histerycznie się nie roześmiał. I co ja mam mu teraz powiedzieć?”

Książka początkuje sagę o losach Jasona i Matcha i w zasadzie ma największe powiązania z legendą, w następnych częściach to podobieństwo raczej zanikło. Fabuła jest wielowątkowa, nie można tu określić kto jest wrogiem, kto przyjacielem. Nie zabrakło też typowych dla powieści fantasy wątków np. smoków czy magii. Nawet sami bohaterowie nie wiedzą, jak wielkie zdolności posiadają, jednak aby nie zepsuć nikomu lektury, nie będę o nich wspominał.

Reasumując, polecam tę książkę każdemu fanowi fantastyki, zarówno początkującym, jak i weteranom, każdy znajdzie tutaj coś dla siebie. Książka jest bez problemu dostępna poprzez sprzedaż wysyłkową, myślę, że również łatwo będzie kupić ją w księgarniach z rozbudowanym działem „fantastyka”.

„Żywiej, mówię, mać wasza smutna! - warknął stary. Wystarczyło. Zbrojni ruszyli do wyjścia, dopinając po drodze pasy i poganiając się wzajemnie.”