Siergiej Łukjanienko jest pisarzem znanym głównie jako autor cyklu „Patroli”. Doczekał się on dwóch ekranizacji i zdobył wielu fanów na całym świecie. Ale czy w pozostałej twórczości Rosjanina jest coś wartego zainteresowania ? Z pewnością tak. W dorobku Łukjanienki znajduje się wiele ciekawych pozycji, choć nie tak popularnych jak wspomniany na początku cykl. Jedną z takich książek jest „Labirynt odbić”, powieść licząca sobie trochę lat, bo napisana w 1996 roku. Ostatnio jednak została wydana na nowo, więc warto ją przypomnieć.
„Labirynt odbić” fabularnie prezentuje się bardzo dobrze. Mamy świat, w którym bardzo popularną rozrywką, ale także sposobem życia staje się wirtualna rzeczywistość, nazywana Głębią. Jest to rodzaj wirtualnego społeczeństwa. Ludzie podłączając się do sieci zaczynają prowadzić swoje drugie życie, często jest to życie, którego zawsze pragnęli, a nie udało im się osiągnąć w prawdziwym świecie. Każdy z użytkowników przed wejściem do Głębi ustawia timer, określając czas, po którym chce się wydostać z sieci. Istnieje jednak nieduża grupa ludzi, którzy potrafią sami, w dowolnym momencie opuścić Głębię. Są to Nurkowie.
Jednym z Nurków jest Leonid. Pewnego dnia dostaje zlecenie wyprowadzenia z Głębi człowieka nazywanego Nieudacznikiem. Nie jest to jednak zadanie tak proste jak wydawało się Leonidowi. Okazuje się bowiem, że Nieudacznik nie ma swojego odpowiednika w rzeczywistości, nie wiadomo czy jest człowiekiem, czy może programem stworzonym przez sieć. A może czymś zupełnie innym ? Odpowiedzi na te pytania musicie jednak znaleźć sami podczas lektury.
W książce znalazło się także miejsce na wątek miłosny. Leonid całkiem przypadkiem poznaje w jednym z domów publicznych, znajdujących się w Głębi, dziewczynę o imieniu Vika, w której się zakochuje. Oczywiście obydwoje natrafiają na wiele przeciwności, co prowadzi do rozmaitych przygód.
Trzeba przyznać, że
Łukjanienko jest pomysłowym pisarzem. Należy pamiętać, że książka powstała 13 lat temu. Nie przypominam sobie powieści z tamtego okresu wykorzystującej podobny pomysł. Nawet teraz tematyka ta sprawdza się bardzo dobrze. Czytając
„Labirynt odbić” miałem co prawda skojarzenia z filmem
„Tron”, ale temat ten nie jest jeszcze tak bardzo wyeksploatowany. Ciekawe są też nawiązania do ważnych elementów kultury rosyjskiej. Bo tak na przykład Leonid czasem porusza się po sieci jako Iwan Carewicz, bohater rosyjskich bajek ludowych. Z kolei Nieudacznik jest bardzo dobrze obeznany z literaturą i cytowanie wierszy
Puszkina nie stanowi dla niego większego problemu. Co prawda nie ma to jakiegoś większego wpływu na fabułę, ale jest to jednak taki miły smaczek. Ciekawostką pozwalającą wczuć się w komputerowy klimat powieści jest oznaczenie rozdziałów nie zwykłą numeracją, ale kodem binarnym. Taka drobnostka ale cieszy.
Do plusów można zaliczyć także sposób pisania
Łukjanienki. Umie on zaciekawić czytelnika, sprawić, że czas poświęcony na przeczytanie tych czterystu stron mija bardzo szybko. Wydaje mi się też, że wraz z upływem lat książka zyskała na aktualności. A to dlatego, że w latach, w których była napisana, Internet nie był w takim stopniu popularny jak teraz. Tak więc motyw uciekania od trosk i problemów w wirtualny świat jest jak najbardziej na czasie. Szczerze mówiąc, myślę, że głównym celem
Łukjanienki było dostarczenie czytelnikowi ciekawej rozrywki. Jednak w książce można dostrzec też pewną przestrogę. Autor przestrzega przed zbytnim zatracaniem się w wirtualnym świecie. Pokazuje, że nie można nim zastąpić prawdziwego życia, choć jest to bardzo kuszące. Rzeczy znajdujące się w sieci są zaledwie odbiciem tych z realnego świata. Jeśli nie jesteśmy wystarczająco uważni możemy się zagubić w tym „labiryncie odbić”.
Elementem, który nie wszystkim może pasować jest przemieszczanie się bohaterów po skrajnie różnych światach. I tak Leonid trafia nagle na statek kosmiczny rodem z
„Gwiezdnych wojen”, by zaraz przenieść się do uniwersum znanego z książek
Tolkiena. Można to wprawdzie wytłumaczyć tym, że rzeczywistość wirtualna, Internet jest miejscem gdzie znajdziemy wszystko. Jednak w powieści nie do końca się to sprawdza. Powtarzam jednak, że nie każdemu to musi przeszkadzać.
Podsumowując,
„Labirynt odbić” jest książką jak najbardziej wartą polecenia. Ciekawy pomysł i prosty język to mieszanka gwarantująca dobrą zabawę. Nie jest to co prawda wybitna pozycja, i nie każdemu może przypaść do gustu. Jeśli jednak znasz twórczość
Łukjanienki i podoba ci się jego styl pisania, to śmiało możesz sięgać po
„Labirynt odbić”. Z pewnością się nie zawiedziesz.
|
| Autor: Chochla
|
|
|
|
|
Tytuł: Labirynt odbić (Лабиринт отражений)
