Świat jest przepełniony perłami zupełnie nieznanymi bądź zapomnianymi, wystarczy wyjść poza wąskie granice własnych kandydowskich zagród spróbować rzucić okiem nieco dalej. Czasami własnych tytanów zapominają najbliżsi, cóż więc zarzucać obcym? Na szczęście wydawnictwo Tajfuny jest tworzone przez pasjonatów Orientu, którzy w warunkach gospodarki rynkowej próbują otworzyć przed polskim czytelnikiem zupełnie nieznane horyzonty. Na przykład w osobie japońskiego mistrza grozy i kryminału z epoki polskiego Międzywojnia.
„Gąsienica” to zbiór opowiadań o dość skromnych rozmiarach, a nastrój czytelnika może zwarzyć się jeszcze bardziej podczas przeglądania spisu treści, wskazującego na fakt, iż jednym z najdłuższych opublikowanych tekstów jest… wstęp biograficzno-literacki poświęcony autorowi. Jakkolwiek kilka jego części ma charakter swego rodzaju „spoilerów”, tym niemniej polecałbym jego lekturę, albowiem uwypukla on kilka kluczy do odczytywania dziełek Japończyka, niejako zwiększając satysfakcję towarzyszącą owemu procesowi.
Same opowiadania można podzielić niejako na dwa rodzaje – typowo kryminalne oraz „inne”, obliczone bardziej na wstrząśnięcie czytelnikiem. Te pierwsze zestarzały się nieco brzydziej, szczególnie jeśli odbiorca dysponuje pewną wiedzą wyniesioną z innych tekstów detektywistycznych bądź intuicją ukształtowaną pod ich wpływem, bardziej frapująca jest jednak iście Dostojewska konstrukcja psychiczna sprawców zbrodni.
Ciekawsze są opowiadania zorientowane na „potrząśnięcie” czytelnikiem, albowiem autor wykazuje w tym względzie iście dalekowschodnią subtelność. Nie uświadczymy żadnych „scare jumpów”, nie będzie żadnych lovecraftiańskich przedwiecznych demonów, autor wyszedł bowiem z założenia, iż to codzienność może skrywać wiele dostatecznie mrocznych sekretów. Po lekturze tej książki można spoglądać już inaczej choćby na fotel…
„Gąsienica” to książka cechująca się swoistą synergią, jako całość pozostawiająca czytelnika z większą liczbą emocji i uczuć niźli stanowiącą prostą sumę tychże odczuć towarzyszących podczas lektury poszczególnych tekstów. Jest to pozycja niewątpliwie dla koneserów, ceniących jednak prostotę języka czy konstrukcji.
|
| Autor: Klemens
|
|
|
|
|
Tytuł:
