Philip K. Dick - Cudowna broń

Informacje o książce Tytuł: Cudowna broń (The Zap Gun) Autor: Philip K. Dick Ilość stron: 255 Wydawnictwo: Amber Rok wydania: 1995

Powieść Philipa K. Dicka „The Zap Gun” została po raz pierwszy opublikowana w 1965 r. pod tytułem „Project Plowshare” w magazynie Worlds of Tomorrow, w Polsce ukazała się pod tytułem „Cudowna broń” w 1995 r.

Lars Powerdry zajmuje sie opracowywaniem coraz nowszych rodzajów broni. Dzięki niemu niemal połowa ludzkości jest przekonana, że siły odpowiedzialne za jej bezpieczeństwo mają odpowiednie środki do przeciwstawienia się wrogowi. Świat podzielony na dwa antagonistyczne bloki, z kilkoma neutralnymi państwami pomiędzy, zajmuje się śledzeniem nowinek techniki wojskowej. Coraz nowsze wynalazki militarne w utrzymującym się stanie równowagi pomiędzy dwiema światowymi potęgami służą do podtrzymywania morale mas i utrzymywaniu ich w biernym posłuszeństwie władzy, która odwdzięcza się zapewnianiem poczucia bezpieczeństwa. Tym sposobem coraz skuteczniejsza eksterminacja przeciwników przestała być głównym celem przemysłu zbrojeniowego. Do opracowywania prototypów ładnie wyglądających w telewizji Lars świetnie się nadaje. Czy gdy pojawi się realny konflikt poradzi sobie z wyzwaniem i opracuje cudowną broń? Sprawdźcie sami!

Książka, której akcja dzieje się w około 40 lat po jej napisaniu, skłania do zastanowienia nad trafnością opisu rzeczywistości w przyszłości. Szczególnie, że owo 40 lat minęło, a akcja powieści rozgrywa się mniej więcej obecnie. Łatwo stwierdzić, że w naszych czasach nie posiadamy kolonii na innych planetach, czy że nie są powszechne wydawnictwa dające możliwość prezentowania filmów i książek w formie trójwymiarowego obrazu, które w powieści są dużo bardziej popularne od zwyczajnych filmów i książek. Moim zdaniem nie należy tej książki czytać jako traktatu prorokującego przyszłość. Jeśli ktoś się jednak uprze, niech zwróci uwagę, że przy okazji wzrastającego ostatnio napięcia pomiędzy Rosją a USA przypominano czasy zimnej wojny, które stanowiły jedno ze źródeł dla wizji autora dzielącego świat na dwa zwalczające się obozy. Akurat w tej sprawie wolałbym, żeby autor się pomylił.



„Cudowna broń” jest wciągającą powieścią, pełną zaskakujących zwrotów akcji i interesujących postaci. Nie wszystkie z nich posiadają psychologiczną głębię, ale kilka cech charakterystycznych sprawia, że nie mamy kłopotów z wyobrażeniem sobie przedstawianych sytuacji oraz ze zrozumieniem motywacji kierującym działaniem poszczególnych bohaterów, którzy nierzadko wzbudzają do siebie sympatię.

Miłośnicy prozy Dicka znajdą nawiązania do wielu jego opowiadań, np. usłyszymy coś o istotach, które w jednym z opowiadań zamieniały się w ręczniki, mikroskopy i wykorzystując tą zdolność zlikwidowały całą ludzką kolonię. Będę też mogli dopisać do swoich małych zeszycików;) kolejne substancje wywołujące odmienne stany świadomości. Tym razem środki chemiczne będą niezbędne do wywołania telepatycznych transów.

Książka obfituje również w odniesienia do filozofii, literatury, czy historii, które urozmaicają lekturę. Jednocześnie nie miałem wrażenia, że autor silił się na wspomnienie tego czy innego filozofa, czy wydarzenia historycznego, tylko po to, żeby popisać się przed czytelnikiem erudycją. Pojawią się cytaty z Ryszarda Wagnera, nawiązania do śmierci Sokratesa i pożaru biblioteki aleksandryjskiej, a problemy głównego bohatera zostaną wyjaśnione przy pomocy psychoanalizy Freuda.

W książce znajdziemy także ciekawy wątek miłosny, który nie pozostanie bez wpływu na losy świata. Konwencja wielkiej miłości, pokonującej największe przeszkody oraz dającej siłę do największych poświęceń dla ukochanej osoby, została w twórczy sposób przekształcona, a powstałe w efekcie miłosne perypetie Larsa stały się jednym z ważnych wątków książki.

„Cudowna broń” to pozycja godna polecenia. Szczególnie fanom prozy P. K. Dicka i science-fiction, myślę że także czytelnik nie mający dużych uprzedzeń do tego gatunku będzie zadowolony z lektury i znajdzie wiele ciekawych rzeczy dla siebie. Chciałbym na zakończenie przyznać, że sam bardzo lubię teksty napisane przez amerykańskiego autora i nie pozostało to zapewne bez wpływu na kształt tej krótkiej recenzji.