W 2074 roku w Stanach Zjednoczonych wybucha druga wojna secesyjna. Na jej tle przedstawiono dzieje rodziny z Luizjany, opowiedziane z perspektywy sześciolatki Sarat. Niewinna dziewczynka szybko oswaja się z grozą wojny, stając się narzędziem w rękach jednej ze stron sporu.
Społeczeństwo Ameryki z perspektywy Europejczyka stanowi pewną zagadkę – z jednej strony wydaje się ono znajome i zrozumiałe, by co chwilę odkryć, że sposób myślenia tamtejszych ludzi potrafi diametralnie odbiegać od wzorca, który traktować by było można jako uniwersalny, czy nawet jedyny obowiązujący. Najbardziej jednak zaskakuje jego dość znaczne zróżnicowanie, o wciąż żywych korzeniach historycznych.
Recenzowana książka rozgrywa się w stosunkowo nieodległej przyszłości, gdy świat stając w obliczu kryzysu energetycznego i surowcowego zmienia radykalnie swoje zapatrywanie na paliwa kopalne, nie tyle od nich odchodząc, co wręcz je delegalizując. Co jednak oczywiste, posunięcie takowe nie podoba się wszystkim, w związku z czym w Stanach odżywa dawny konflikt między Północą a Południem, przekształcając się w końcu w krwawą wojnę domową.
Niestety najsłabszą warstwą tej powieści jest jej mało przekonujące tło. Wyraźnie widać, że autor chciał stworzyć nowoczesną wariację wojny secesyjnej, nie był jednak w stanie wskazać zasadniczego punktu rozłamu między stanami północnymi a południowymi – jakim dawniej była kwestia niewolnictwa – a dokonany przezeń wybór jest mocno wątpliwy.
Akcja książki toczy się wokół dziewczynki stającej się dziewczyną, a w końcu kobietą, której dość krótkie życie jest jednak pełne gwałtu i przemocy. Jej konstrukcja psychologiczna jest wiarygodna, choć pisarz niejednokrotnie ucieka się do motywu deus ex machiny, na czym całość ponownie traci.
„Ameryka w ogniu” to pozycja, która raczej dość szybko zostanie zapomniana. Trudno traktować ją w kategoriach jakiejkolwiek przestrogi, który to motyw jest właściwy dla znacznej części literatury science fiction. Jej anturaż nie stanowi jednak również pretekstu dla głębszych rozważań nad naturą ludzką, co zwykło cechować inne pozycje zaliczane do fantastyki. Warsztatowo broni się ona przed mianem grafomanii, lecz biorąc pod uwagę prawdziwe bogactwo rynku wydawniczego to stanowczo zbyt mało, by uznać ją za książkę prawdziwie wartościową.
|
| Autor: Klemens
|
|
|
|
|
Tytuł :
