W dzisiejszym zabieganym świecie ludzie często nie zastanawiają się nad losem osób starszych. Zostają oni jakby na uboczu, często samotni pomimo dużej rodziny. Zdarza się także, że trafiają do domów opieki. Każdy człowiek bez względu na to jak bardzo był sprawny i inteligentny w młodości oraz jak ważne stanowisko zajmował czy ile języków znał z wiekiem zmienia się. Niektóre osoby zostają dotknięte demencją starczą, która objawia się zanikami pamięci i apatią. Tak też rozpoczęła się ta choroba u Lane Idle. Niepokojące jest jednak to, że u niej proces ten postępuje bardzo szybko, a w jej życiu następuje szereg dziwnych i jednocześnie mrocznych wydarzeń.
Lektura zaciekawia od pierwszych stron, na których to zapoznajemy się z transkrypcją krucjaty ludzkiej pamięci z rozmowy Lane. Od początku akcja płynie wartko, zatrzymuje się co jakiś czas, by po chwili ruszyć momentalnie zaskakując nowymi wydarzeniami. Przeprawa przez książkę była dla mnie przyjemnością i jednocześnie ciekawym doświadczeniem. Podczas czytania nie brak emanowania tajemnicą, którą odkrywamy po kawałku wplątani wraz z bohaterami w sieć zagadek i co chwilę nowych zwrotów akcji. Autor potrafi zaciekawić czytelnika i stopniować napięcie, chociaż czasem można się nieco pogubić. Zdarzają się momenty wręcz nierealne, gdy już nic nie jest jasne i nie wiadomo, kto jest kim i jaki ma udział w całym spisku.
Pomysł na fabułę jest ciekawy i pasujący do czasów, w jakich przyszło nam żyć. Jak wiadomo rozwój nowych technologii mknie cały czas do przodu i mało kto dziś wyobraża sobie życie bez wszechobecnych komputerów. Wiadomo też, że człowiek nie w pełni wykorzystuje możliwości swojego umysłu i zasoby mózgu. Codziennie otrzymujemy całą gamę doświadczeń i ogrom informacji, które z czasem blakną i są wyrzucane z naszej pamięci na rzecz nowych bardziej aktualnych. Cały czas występuje dążenie do powiększenia nośników danych. Kiedyś dyskietka wydawała się wystarczająca, a dziś dla niektórych duży dysk twardy to za mało. I tego także dotyka tematyka powieści, przez co czyta się ją bardzo dobrze. Pisarz miał ciekawy pomysł na książkę poruszając tematy aktualne, przez co bardziej realne skłaniające czytelnika do refleksji i wprowadzające niepokój.
„Spoglądając na nią, zastanawiam się przez chwilę nad wpływem ciągłego korzystania z komputera na moją pamięć. Patrząc na to praktycznie, nie pamiętam już adresów znajomych, numerów telefonów, czy żadnych adresów sieciowych, ponieważ scedowałem całe to pamiętanie na twardy dysk komputera i pamięć aparatu komórkowego. To tylko pójście na łatwiznę?” (str. 383)
Bohaterowie zostali nakreśleni z rozmachem, są wyraziści i wzbudzają wiele emocji. Pomimo tego na lekturę należy spojrzeć z lekkim przymrużeniem oka, gdyż pewne sytuacje w niej opisane wydawały się nieprawdopodobne, co jednak nie psuło przyjemności z czytania, a czasem wzbudzało uśmiech. Przykład może stanowić cios karate w wykonaniu babci Lane, a tym samym nokaut przeciwnika częściowo przez efekt zaskoczenia. Sama postać Lane Idle wzbudza wiele pozytywnych emocji. Jest intrygująca, dobrze opisana i charakterystyczna. Z jednej strony nieporadna poprzez zaniki pamięci i tracenie kontaktu z rzeczywistością, z drugiej inteligentna, spokojna, ale też popełniająca w swoim życiu błędy. Nie bez znaczenia są jej wspomnienia, z których poznajemy ją w latach młodości, dowiadujemy się o jej pierwszej miłości czy śledzimy jej kontakty z teraz już dorosłym wnukiem. Wzbudza wiele sympatii, ale też poczucie smutku. Jej wspomnienia stanowią klucz do odkrycia tajemnicy i spisku, w który zamieszanych jest wiele osób.
Wielu z bohaterów zapada w pamięci, dzięki czemu książkę czyta się szybko, bo jest się zainteresowanym ich losem i często przyczynami pewnych postępowań. Jedynie postać Nata Idle wydawała mi się nieco przerysowana gdyż za często i za łatwo wychodził z różnych nieciekawych a wręcz groźnych sytuacji, co także jest raczej mało realne.
Książka
„Zabawka diabła” to moim zdaniem dobra lektura, którą czyta się bardzo szybko pomimo dużej objętości. Akcja jest wartka, a fabuła dotyka ciekawej tematyki w sposób dający do myślenia, chociaż czasem nieco zagmatwany. Zarówno język jak i styl pisarski oddają bardzo dobrze realia, w których rozwija się fabuła. Po przeczytaniu książki na pierwszy plan wysuwa się myśl, że może nasi dziadkowie też skrywają tajemnice, o których nic nie wiemy i być może nigdy się nie dowiemy. Możemy zupełnie nie zdawać sobie sprawy, jakie prowadzili życie w młodości za bardzo skupiając się na swoim własnym. Może warto po prostu odejść na chwilę od komputera i z nimi porozmawiać, jeśli jeszcze mamy taką możliwość.
|
| Autor: Meggie
|
|
|
|
|
Tytuł :
