Powracają bohaterowie pierwszego tomu:
Louis Wu, przez wiele lat przebywający w transie pod narkablem;
Kzin Mówiący-do-zwierząt;
Zatylny - były przywódca planet lalkarzy, partner szalonego Nessusa.
Wyruszają ponownie do Pierścienia - najbardziej zadziwiającego tworu techniki w poznanym kosmosie, sztuczny świat o powierzchni trzy miliony razy większej od Ziemi.
Pierścień powoli, acz nieubłaganie zmierza ku zagładzie, stał się niestabilny i grozi mu kolizja ze słońcem. Czy ponowna podróż na Pierścień da odpowiedź, jak zapobiec kataklizmowi grożącemu wszechświatowi?
Bohaterów czekają nieprawdopodobne przygody wśród ras Pierścienia. Louis Wu cały czas będzie poszukiwał sposobu na uratowanie olbrzymiego artefaktu i bilionów istot na nim mieszkających. Czy uda mu się rozwiązać zagadkę budowniczych Pierścienia? I w jakim celu zbudowali tę konstrukcję. A przy okazji odkryje, że na Wielkim Oceanie Pierścienia znajdują się kontynenty, będące dokładnym odwzorowaniem kontynentów Ziemi, Marsa, planety kzinów i wielu innych. Czy zostały zasiedlone przez budowniczych Pierścienia potomkami tych planet?
Pod wpływem najpopularniejszych zobrazowań kosmosu w popkulturze – w szczególności
„Gwiezdnych wojen” oraz
„Star Treka” – oraz własnych doświadczeń wizje kolonizacji tej ogromnej przestrzeni z reguły ograniczają się do planet bądź innych zbliżonych (tj. kolistych) ciał niebieskich. Wcale jednak nie jest to jedyna alternatywa, jedną zaś z bardziej spektakularnych przedstawił
Larry Niven, a wywołany wskutek tego pozytywny rezonans wręcz domagał się kontynuacji.
Amerykański pisarz jednak nie tylko w zakresie głównego kosmologicznego wątku był w stanie uciec od popularnych konwencji. Załogę eksploratorów kompletuje on bowiem wychodząc poza grono homo sapiens, przy czym o ile jeden z obcogatunkowców – kzin – swą „zwierzęcością” mógłby się jeszcze wpasować w typową gwiezdną menażerię, o tyle lalkarz Piersona już niekoniecznie, bynajmniej nie tylko z uwagi na swoją nazwę. Co jednak istotne dla osób znających część inicjującą serię (a nie jest to konieczne dla czerpania satysfakcji z lektury), nie jest to Nessus.
Niestety, największa siła rzeczonej książki stanowi zarazem jej największą słabość – autorowi zabrakło bowiem pomysłów na fabularne podtrzymanie początkowej fascynacji czytelnika. Gdy bowiem bohaterom przychodzi eksplorować nieznany świat o monstrualnych rozmiarach, ich podróż okazuje się mniej pasjonująca niźli to miało miejsce chociażby w przypadku niemal rówieśniczo powstałego
uniwersum Świata Rzeki.
Brakuje też przysłowiowej „kropki nad i” – autor niemal nijak nie tłumaczy faktu pewnego „antropocentryzmu” swej opowieści, skazując ją na jedną z głównych przypadłości przeważającej części literatury fantastycznej, nakazującej zakwalifikować daną pozycję raczej do rzędu space oper niźli science fiction.
„Budowniczowie Pierścienia” nie są lekturą męczącą, lecz czytelnik wita z pewnym wytchnieniem ulgi ostatnią stronę, pozostając w przekonaniu, że jego wyobraźnia byłaby w stanie rozpostrzeć przed nim znacznie bardziej frapujące motywy. Aż dziw, że tak szeroka fantazja i jej ograniczenie są w stanie zetknąć się na łamach tak skromnej w sumie publikacji.
|
| Autor: Klemens
|
|
|
|
|
Tytuł:
